ویلهلم فیلشنر، کاوشگر آلمانی
او به عنوان یک افسر جوان در پی سفر به کوه‌های پامیر شهرت زیادی یافت و تخصص خود در حوزه جغرافیا و ژئوفیزیک را بسط داد تا یک پیمایش علمی گسترده در تبت و غرب چین در سال‌های ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۵ انجام دهد. در ۱۹۰۹ مقامات آلمان از او خواستند تا سازماندهی و رهبری یک سفر اکتشافی به مقصد قطب جنوب را بر عهده گیرد. پس از خدمت در جنگ جهانی اول نیز سفرهایی دشوار و گاه خطرناک به چین و تبت انجام داد. فیلشنر در ۱۳ سپتامبر ۱۸۷۷ در مونیخ یا بر اساس برخی منابع در بایروت به دنیا آمد و پس از رسیدن به دوران بلوغ در حالی که به هنر علاقه داشت بر اساس سنت خانواده به مشاغل نظامی درآمد. او ۱۵ ساله بود که در آکادمی نظامی پروس نام نوشت.
جهانگردی و اکتشافات
در ۱۸۹۸ فیلشنر از سوی ارتش ماموریت یافت تا سفری به روسیه انجام دهد اما در آنجا به ظن جاسوسی بازداشت شد. دو سال بعد سفری به کوه‌های پامیر انجام داد که مشتمل بر سفری از اوش در دره فرغانه به سوی مرغاب در تاجیکستان بود و در نهایت از مسیر کاشغر در سین‌کیانگ بازگشت. سال ۱۹۰۳ در رأس یک گروه علمی عازم سفری به تبت و چین غربی شد و تا بخش‌های علیای رودخانه هوانگ‌هو پیش رفت. این سفر توام با خطرات زیاد بود و فیلشنر ناگزیر گاه در کسوت یک روحانی مسلمان فعالیت های خود را مخفی نگه می‌داشت. وی در ۱۹۰۹ حمایت انجمن جغرافیای برلین برای سفر به قطب جنوب را به دست آورد و در ۱۹۱۱ از برمر هاون عازم این سفر شد. اولین مرحله سفر یک پیمایش جامع از اقیانوس اطلس بود که طی آن ۱۹هزار کیلومتر طی کرد و چهار ماه طول کشید. در نهایت کشتی او در دویچلند به یک سد یخی وسیع رسید که جنوبی‌ترین محدوده دریای ودل را مشخص می‌کرد. فیلشنر در آنجا در جایی که خلیج واهسل نامیدش پایگاه خود را ایجاد کرد. اما در ماه فوریه در پی یک جزر و مد شدید این پایگاه نابود شد. در نهایت فیلشنر به آلمان بازگشت و در مه ۱۹۵۷ در زوریخ درگذشت.
