جیکوب وینر، یکی از آموزگاران الهام‌بخش مکتب اقتصادی شیکاگو
وینر در ۳ می۱۸۹۲ در یک خانواده مهاجر رومانیایی یهودی در مونترال به دنیا آمد. وی توانست لیسانس خود را از دانشگاه مک گیل در ۱۹۱۴ اخذ کند و پس از آن از دانشگاه هاروارد دکترا گرفت؛ جایی که رساله خود را با راهنمایی اف. دبلیو. تاوسیگ نوشت.وینر از ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۷ و از ۱۹۱۹ تا ۱۹۴۶ استاد دانشگاه شیکاگو بود و گاه در دانشگاه‌های استنفورد و ییل نیز تدریس می‌کرد. وی دو بار نیز به انستیتو مطالعات جهانی و توسعه در ژنو دعوت شد. در ۱۹۴۶ راهی دانشگاه پرینستون شد و تا زمان بازنشستگی در ۱۹۶۰ آنجا ماند. وی همچنین عضو انستیتو مطالعات عالی پرینستون بود. میلتون فریدمن برنده جایزه نوبل در دانشگاه شیکاگو تحت نظر وینر مطالعات خود را به پایان برد. وینر در ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۰ در پرینستون درگذشت.وینر در مقام مشاور وزارت خزانه داری در دوران زمامداری فرانکلین روزولت خدمات دولتی انجام داد و در جنگ جهانی دوم همراه با الوین هانسن در گروه اقتصادی و مالی «شورای روابط خارجی: مطالعات جنگ و صلح» فعالیت داشت. در دوران رکود بزرگ وی رقابتی چشمگیر با جان مینارد کینز داشت و باور داشت که تحلیل کینز، تحلیلی معیوب بوده و در بلند مدت کارآیی نخواهد داشت.مدل‌سازی وی در باب بنگاه‌ها موسوم به «منحنی‌های هزینه بلندمدت و کوتاه مدت» همچنان کارآیی دارد و از وی به مثابه اقتصاددانی یاد می‌شود که دو اصطلاح «خلق تجارت» و «تنوع تجارت» را در ۱۹۵۰ ایجاد کرد. وی در توسعه تئوری تجارت بین‌الملل و تاریخ تفکر اقتصادی نقش داشت. او در اثر خود با نام «مطالعاتی در باب تئوری تجارت بین‌المللی» (۱۹۳۷) در باب تاریخ تفکر اقتصادی بحث می‌کند.
