شیوههای مقابله؛ از وبا تا کرونا
«در گسترش وبای ایران سال ۱۲۳۶ قمری، از جمعیت چهل هزار نفره شیراز، دوسوم یا دست کم بیست هزار نفر تلف شدند.»
«در سال ۱۲۴۷ در مازندران بر اثر طاعون، دویست هزار خلق تلف شدند.»
«وبا در سال ۱۳۱۰ بیست و سه هزار نفر تلفات از ایرانیان گرفت و...»
«و اما حکومت هنگام بروز ناخوشی، با پنهان ساختن حقیقت و فریبکاری رسمی، مردم را در میان مهلکه رها میکرد و کارگزاران از بیم مسدود شدن راهها خبر ناخوشی را به سایر ممالک اعلام نمیداشتند و با برقرار کردن قرنطینه که مستلزم گردآوری آذوقه و غلات و هزینههای گوناگون بود، مخالفت میورزیدند و...»
ب) چند نکته تحلیلی:
۱- آمار تلفاتی که از عصر قجر در این مطالعه گزارش شد، با ملاحظه جمعیت کشور در آن عهد (جمعیت ایران قاجاری بسیار متغیر گزارش شده: از کمتر از ۶ میلیون تا...) که بسیار پایینتر از وضعیت کنونی بوده، تلفات فعلی ویروس کرونا حتی اگر آمارهای بالای غیررسمی هم ملاک قرار گیرد، نسبت به آن فجایع، بسیار پایین است.
۲- یکی از دلایل تلفات بالای عصر قاجار از بیماریها، پایین بودن سطح بهداشت عمومی در آن عهد است که شرایط بهداشت و درمان در عهد پهلوی و نیز در عصر جمهوری اسلامی در کشور نسبت به آن عصر، بسیار ارتقا یافته است.
۳- جزئیات ثبت شده از حوادث تلخ و تلفات وسیع مقاطع پیشین نیز اندک است. دلیل آن پایین بودن نرخ سواد و نیز عمومی و در دسترس نبودن رسانههای مختلف در زمان قاجاریه بود. امروزه با بالا رفتن سطح تحصیلات (بهویژه در مقطع آموزش عالی) و مجهز شدن بدنه جامعه به رسانههای مجازی در عصر ارتباطات، هر اتفاق ویژه در اقصی نقاط ایران، بهصورت سمعی و بصری، گاه بازتاب ملی مییابد و موجآفرینی میکند.
۴- اطلاعرسانیها، آگاهیبخشیها، تشکیل پویشهای مردمی برای مقابله و یاری به هم و... در این زمان سبب میشود که برخلاف بیماریهای عصر قجری، تاثیرات، بازتاب و بازخورد ویروس کرونا در ایران (و البته در سطح جهان)، در ابعاد متنوع و متعدد فوقالعاده گستردهتر باشد و اگر خوب تدبیر علمی و عملی شود، نتیجه برای اتفاقات مشابه، بسیار پندآموز باشد. شاید برای علم و عمل در ایران، کرونا یک نقطه عطف تلقی شود.
۵- ثبت و ضبط حوادث مربوط به کرونا و تحلیل آن نیز با بیماریهایی مثل طاعون و وبا قابل قیاس نیست. در شرایط کنونی واقعا روزانه، دنیایی از داده درباره موضوع تولید میشود که اگر همتی برای «مدیریت دانش» تولیدی وجود داشته باشد، میتواند در ابعاد پزشکی، درمانی و بهداشتی و نیز در سایر ابعاد (بهویژه فرهنگی اجتماعی) به ادبیات قابل قبول و تاثیرگذاری ختم شود.
۶- نکات یاد شده به معنای دست کم گرفتن آثار ویروس کرونا نیست، بلکه ملت ما نشان داد که هر جا کنار هم ایستاد، در مقابل بدترین حوادث سربلند بیرون آمد. تا به موقعیت امن در این زمینه نرسیدیم، همگی رعایت نکات بهداشتی را خواهیم کرد تا با تلفات کمتر هر چه سریعتر از این بحران عبور کنیم. چقدر خوب است از فضای مجازی تا حد امکان برای ارتباطات و انجام امور استفاده کنیم. حتی به نظرم جلسات ویدئوکنفرانسی مسوولان هم روش درست تدبیر امور در مسائلی است که لازمه آن حضور مسوولان نیست.
- از مقالهای به قلم دکتر محمد منصورنژاد، فارغالتحصیل علومسیاسی از دانشکده حقوق و علومسیاسی دانشگاه تهران