موسس شرکت بزرگترین تامین‌کننده «حسگرها»
تنها سه روز پس از دریافت مدرک مهندسی خود از موسسه تکنولوژی نروژ، کاولی راهی آمریکا شد؛ اما از آنجا بدون شغل و حامی مالی، درخواست ویزای وی رد شد و در ۱۹۵۵ به ایالت کبک کانادا رفت تا سال بعد و با پذیرش ویزایش، به آمریکا بیاید و در آنجا به‌عنوان یک مهندس در زمینه توسعه کنترل پروازِ «پرتابه‌های اطلس» مشغول به کار شود و به جایگاه مهندس ارشد ارتقا یابد.
اما او که به دنبال حامی مالی بود، در روزنامه لس آنجلس تایمز این آگهی ساده اما موثر را نشر داد: «یک مهندس در جست‌وجوی حمایت مالی برای شروع کسب و کار خود». دو سال بعد شرکت کاولیکو را در کالیفرنیا تاسیس کرد که در زمینه تولید حسگر فعالیت داشت. در سال ۲۰۰۰ شرکت مزبور را به ارزش ۳۴۵ میلیون دلار به «صنایع سی-مک» فروخت در حالی که کمپانی فرانسوی «شنایدر الکتریک» را در تملک خود داشت. باید گفت بخش عمده‌ای از ثروت کاولی از سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلاتِ جنوب کالیفرنیا به دست آمد. کاولی در مقام یک نیکوکار «بنیاد کاولی» را تاسیس کرد و بخش زیادی از ثروت خود را به حمایت مالی از موسسات و برنامه‌های پژوهشی در سراسر جهان اختصاص داد. او در این بنیاد جوایزی را در حوزه‌های اخترفیزیک، نانو و عصب‌شناسی تاسیس کرد؛ جوایزی که در همکاری با آکادمی علوم و ادبیات نروژ و وزارت آموزش و پژوهش نروژ داده می‌شود. هر جایزه عبارت است از یک سپاس‌نامه، مدال طلا و یک میلیون دلار آمریکا. کاولی اخترفیزیک، نانو و عصب شناسی را، که خود از آنها با عنوانِ «بزرگترین، کوچک‌ترین و پیچیده‌ترین دانش‌ها» یاد کرده است مهم ترین دانش‌های قرن ۲۱ دانسته که می‌توانند مزایای بالقوه بزرگی برای بشر به ارمغان بیاورند. در ۲۰۰۶ نشان سلطنتی نروژ و در ۲۰۰۸ دکترای افتخاری خود را از دانشگاه علوم و فناوری نروژ دریافت کرد. فرد کاولی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳ در منزل شخصی خود در سانتاباربارای کالیفرنیا، پس از یک جراحی ناموفق، جان سپرد.
