زمینلرزه قیر و کارزین
روستاها و اردوگاههای زمستانی دیگری نیز بهکلی ویران شدند. تقریبا همه خانههای خشتی و مهندسیساز، بهویژه آنهایی که در دهههای ۳۰ و ۴۰ توسط دولت ساخته شده بود، فروریخت و تنها سازههایی که بر پایه موازین درست در منطقه ساخته شده بودند، یعنی یک پل ۱۰ دهانه بتن مسلح به درازای ۱۲۰ متر روی رودموند و دو مخزن فولادی فراز نشسته، لرزه را با آسیب ناچیزی از سر گذراندند. زمینلرزه آسیب چشمگیری به مجراهای آب زیرزمینی در ناحیه رساند و در مجراهایی نیز که فرونریخت، در جریان آب تغییر پدید آمد. اگرچه کاربرد قنات در این بخش از فارس چندان گسترده نبود، اما حدود ۵ کیلومتر مجرا ویران شد و ۱۸۰ چاه فروریخت. همچنین لرزه سبب روان شدن موقتی چشمههایی در بخش خاوری دره قیر، شمال تنگ روئین، شد. در چند منطقه پست در نزدیکی رودمند، خاک دچار روانگرایی شد و در برخی جاها کنارههای رودخانه ریزش کرد. در کوههای شمال قیر، چند سنگریزش و زمینلغزه روی داد و جادهای را که به فیروزآباد میرفت، بست.
در منطقه هنگام و سربیشه در باختر قیر، جنبش زمین چنان نیرومند بود که قلوه سنگها، سنگها و گردالههای کوچک را که در زمین هموار محکم و ثابت بودند، از جای خود کند یا پرتاب کرد. در فیروز آباد، جهرم و فسا، در حدود شصت کیلومتر دور از قیر، زمینلرزه آسیبهای اندکی بهبار آورد و شماری از مردم زخمی شدند. در شیراز، ۱۳۵ کیلومتر آن سوتر، چند خانه خشتی ترک برداشت و شیشههای پنجرههای بالاترین طبقات هتل دوازده طبقه کورش شکسته شد. در لار، ۱۷۰ کیلومتر دورتر، لرزه مایه بیم و هراس شد. این زمینلرزه تا بندرعباس، کرمان و یزد حس شد. پسلرزهها به مدت بیش از یک سال پس از رویداد اصلی در منطقه حس میشدند که برخی از آنها دارای بزرگای نسبتا کمی بودند و مایه آسیبهای سنگین اما کم دامنه میشدند. در سالهای بعد، بخشی از منطقه آسیبدیده بازسازی شد و جادههای تازهای ساخته شد. زمینلرزه هیچگونه آسیب آشکاری به کاخ اردشیر در نزدیکی فیروزآباد یا مسجد جامع نیریز که از سده دهم میلادی بازمانده است، نرساند.
ارسال نظر