حفاری «هوتو» رویدادی در انسان‌شناسی

از ۲۲ اسفند ۱۳۲۹ غار هوتو در بهشهر (مازندران) از سوی کارلتون کان استاد مردم‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا حفاری شد. آثار این غار مربوط به دوران نوسنگی یا غارنشینی است.

در طول ۴ هفته به تدریج بیش از ۱۰۰ متر از کف غار خاک‌برداری شد. دانشمندان در پایین‌ترین نقطه به سنگریزه‌هایی از عصر یخبندان با قدمتی حدود ۷۵ هزار سال رسیدند. در همین قسمت انتهایی بود که تکه‌های استخوان‌های «انسان هوتو» پیدا شد. دانشمندان با کنار هم گذاشتن تکه‌های جمجمه‌های پیدا شده از سه انسان، به مدل جمجمه این انسان‌ها دست یافتند. شکل جمجمه اسکلت‌های پیدا شده در این غار با اسکلت‌های انسان «نئاندرتال» و انسان‌های «پیلت داون» که در زمان مشابه زندگی می‌کردند تفاوت داشته و تا حد زیادی مشابه جمجمه انسان امروزی است. از همین‌رو «انسان هوتو» یکی از یافته‌های مهم دانشمندان بوده که تاثیر مهمی در دیدگاه انسان‌شناسان از نحوه تکامل نسل انسان امروزی داشته ‌است. دانشمندان جمجمه‌های به‌دست آمده را مربوط به اولین نسل‌های انسان امروزی می‌دانند که تقریبا به‌طور کامل و سالم نیز به‌دست آمده‌اند.