مصدق در جلسه شورای امنیت
دکتر مصدق، رئیس دولت وقت که شخصا برای دفاع از حقوق ایران در این جلسه حضور یافته بود در پاسخ به نماینده انگلستان در نطقی به زبان فرانسه گفت: نفت یک کالا و امری داخلی است و به شورای امنیت ارتباط ندارد. در مورد نفت، ایران مطالبه حقوق خود را کرده و آن را که یک ثروت و میراث ملی است از چنگ استثمارگر خارج ساخته تا از درآمد آن صنایع خود را توسعه دهد، ترقی کند و در رفاه به سربرد که مستحق آن است. طی ۵۰ سال تنها یک شصت و یکم از درآمد نفت نصیب ایران شده که ظلمی بزرگ است.
مصدق تاکید کرد: انگلیسی‌ها حتی اجازه ندادند که ایرانیان در رشته نفت کارشناس شوند و نفت خود را اداره کنند و اینک ما از این بابت دچار مشکل هستیم. در خوزستان مردم ما با شکم گرسنه روی ذخایر نفت می‌خوابند. این یک بی‌انصافی تاریخی بود که به آن پایان دادیم. نقض حقوق ملل کوچک‌تر و استثمار توسط دول بزرگ است که باعث برهم خوردن صلح و امنیت جهان و انواع عصیان می شود و اگر شورای امنیت همچنان در دست این دول فاتح جنگ جهانی دوم قرار داشته باشد، معلوم نیست که بتواند صلح را که همانا احقاق حقوق ملل ضعیف است برقرار و حفظ کند. این دولت‌ها این سازمان را به‌وجود آوردند تا از طریق بازوی اجرایی‌اش ـ شورای امنیت ـ منافع‌شان را حفظ کنند.
اگر یک دولت بزرگ عضو شورای امنیت که از امتیاز (حق وتو) برخوردار است بخواهد موضوعی را که در صلاحیت این شورا نیست، برای رسیدگی به آن قبولاند نظیر مورد مساله جاری نفت ایران، در این صورت شورا چیزی جز یک آلت دست و یک ابزار برای مداخله در کشوری ضعیف و به پاخاسته و بی‌حق ساختن آن نخواهد بود و نخواهد توانست ماموریت حفظ صلح و امنیت درجهان را به انجام برساند. اگر اعمال نفوذ دولت‌های دارنده حق امتیاز (وتو) که این امتیاز را خودشان برای خود قائل شده‌اند ادامه یابد، اعتماد ملل به تدریج از شورای امنیت سلب خواهد شد، نسبت به آرای آن بی‌اعتنا خواهند شد و نظم در جهان پایدار نخواهد بود.
ارسال نظر