حمله ناپلئون به روسیه

ناپلئون در جریان انقلاب فرانسه (۱۷۸۹ تا ۱۷۹۹ میلادی) به تدریج جایگاه خود در ارتش فرانسه را بالا و بالاتر برد و در سال ۱۷۹۹ میلادی کنترل دولت این کشور را به دست گرفت و در سال ۱۸۰۴ هم خود را امپراتور فرانسه نامید. او در جریان مجموعه‌ای از نبردها، امپراتوری خود در غرب و مرکز اروپا را گسترش داد اما حمله ناموفق او به روسیه در سال ۱۸۱۲ میلادی - که با تلفات سنگین و عقب‌نشینی نیروهای فرانسوی همراه بود - و نیز شکست‌های همزمان دیگر باعث شد او از قدرت کناره‌گیری کند و در سال ۱۸۱۴ نیز به البا (جزیره‌ای در مدیترانه در نزدیکی ایتالیا) تبعید شود. او در سال ۱۸۱۵ از البا فرار کرد و به فرانسه برگشت و بعد از فرار لویی هجدهم پادشاه فرانسه، مدت کوتاهی قدرت را در دست گرفت. با بازگشت ناپلئون به  فرانسه، ‌ائتلافی متشکل از چند کشور متحد (اتریشی‌ها، بریتانیایی‌ها، پروسی‌ها و روس‌ها) که امپراتور فرانسه را دشمن خود می‌دانستند آماده جنگ با او شدند. ناپلئون ارتش جدیدی تشکیل داد و برنامه‌اش این بود که حمله‌ای پیش‌دستانه را انجام بدهد و نیروهای ائتلاف را یکی یکی و پیش از آنکه آنها با یکدیگر تجمیع شوند، شکست بدهد.

- به نقل از مقاله‌ای با ترجمه: فرزانه سالمی – کاوه شجاعی