از جمله مهم‌ترین فضاهای گشوده به روی زنان، نظام آموزش و پرورش به سبک جدید بود که تا پیش از آن قلمرویی کاملا مردانه تلقی می‌شد. گرچه گشایش این عرصه برای زنان در همه نقاط کشور به یک اندازه نبود اما به نوبه خود توانست گشایش در عرصه‌های دیگری چون اشتغال در حرفه‌های گوناگون را برای زنان به همراه آورد. شیوه اجبارآمیز سیاست‌هایی چون کشف حجاب در مورد بانوان توانست، تاثیر متفاوتی برای آنها برجای گذارد. به این معنا که برخی را به دلیل حفظ ارزش‌های سنتی به دل کندن از حضور اجتماعی محدود، مصمم ساخت و برخی را به بهای دل کندن از آن ارزش‌ها روانه اجتماع کرد. در سال‌های پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و به‌دنبال آن اجرای سیاست‌های امنیتی-پلیسی توسعه سرمایه‌داری وابسته و اجرای برنامه شتابان نوسازی اجتماعی و اقتصادی، ترویج زندگی مصرفی و الگوهای رفتاری غربی، بافت اجتماعی به شدت دگرگون شد و باوجود برخی از تلاش‌های موضعی حکومت، انجام اقداماتی چون اعطای حق رای به زنان اصلاح برخی از قوانین مرتبط با آنها نتوانست پاسخگوی انتظارات مدنی و سیاسی زنان باشد و در پرتو این شرایط شکاف میان زن سنتی و مدرن بیش از پیش افزایش یافت.

منبع: سیدصدرالدین موسوی و دیگران، «نگرشی گفتمانی به مشارکت زنان در انقلاب اسلامی»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی، ۱۳۹۲.