استدلال دوستان بر این بود که در ابتدای آغاز به‌کار دور دوم دولت، استیضاح شهردار اقدامی خوشایند نیست و تلاش شد تا به تعویق بیفتد.  البته ما هم تا قبل از طرح استیضاح این امکان را فراهم آورده بودیم تا در صورت اصلاح رویه و انجام کار کارشناسی کار به استیضاح کشیده نشود و چندین بار برای پاسخگویی به آقای الویری فرصت داده شد. در ۲۴ تیرماه ۸۰ از آقای الویری درخواست شد تا به جلسه شورا بیاید و به سوالات طرح شده پاسخ دهد. اعضا از پاسخ‌های ایشان قانع نشدند. پس از آن جلسه برای دومین بار در آن مدت، میان اعضای شورا رای استمزاجی گرفته شد مبنی بر اینکه آیا الویری برود یا بماند؛ به‌خاطر دارم ۷ نفر بر رفتن ایشان از شهرداری رای مثبت داده بودند و ۴ نفر هم رای سفید داده بودند. گفتنی است که در رای‌گیری پیشین رفتن الویری مشروط به یافتن گزینه مناسب شده بود و این بار دیگر پیش شرطی وجود نداشت.

- به نقل از خاطرات احمد حکیمی‌پور، نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی و عضو سابق شورای شهر تهران.