مدلهای رفتاری ایرانیان
علاقه به قرض گرفتن در نزد ایرانیان وجود دارد. این نکتهای است که در سفرنامهها فراوان به آن اشاره شده، گذشته از این مدام به دنبال چیزی هستند که ضمانتی برای قرض مجدد شود و این قرض مجدد ممکن است صرف تجمل شود. نکته دیگری که در سفرنامهها از جمله سفرنامه بنجامین به کرات به آن اشاره شده، آن است که ایرانیان علاقه به مزد گرفتن دارند و ترجیح میدهند همواره آب باریکهای وجود داشته باشد و ظاهرا چندان روحیه کارآفرینی در میان آنان وجود ندارد. در این زمینه اشاره جدی وجود دارد مانند آنکه حدود ۶۰ تا ۸۰ درصد مردان شاغل خدمتکار و مزدبگیر هستند.
موضوع دیگر آن است که به نظر میرسد، همیشه آنچه در گذشته هست برای ایرانیان ارزش بیشتری دارد. گذشته گویی همواره جذابتر از حال است. یعنی هر تغییری که رخ میدهد پس از مدتی باز رجعتی به گذشته وجود دارد. نکته دیگر که دکتر پرویز پیران نیز به آن پرداخته، آن است که در مجموعه کثیر جنگهایی که ما داشتیم، هرجا که قرار بود ایرانیان بین امنیت و آزادی دست به انتخاب بزنند، امنیت را انتخاب میکنند. گویی مردم به یکباره از هرج و مرج بیزار میشوند. مثلا کتب خاطرات دوره استبداد صغیر را که مطالعه میکنیم بازاریان از بسته شدن بازار و اعتصابات خود به تنگ میآیند و از کرده خود در راستای بستنشینی و اعتراض ابراز پشیمانی میکنند و به آن فتنهای میگویند که نظمشان را از میان برده است.
ارسال نظر