وضعیت نفت در دوران انقلاب
در زمان شاه، صادرات نفت حدود ۵/ ۵ میلیون بشکه در روز بود و بعد از عربستان، ایران دومین تولیدکننده و صادرکننده نفت بود، اما در اعتصاب های آذر و دی ۱۳۵۷، بهطور کلی صادرات نفت قطع شد. بهدلیل تعطیلی پالایشگاهها و اعتصاب عمومی مشکلات داخلی زیادی بهوجود آمد و صف های طولانی بنزین تشکیل میشد. به دلیل چنین مشکلاتی، آیت اللهخمینی(ره) نامهای به مهندس بازرگان نوشتند و ایشان را به اتفاق مهندس مصطفی کتیرایی، مرحوم هاشمیرفسنجانی و ۲ نفر دیگر به انتخاب خودشان تعیین کردند که به مناطق نفت خیز بروند و قسمت هایی از پالایشگاهها را برای نیاز مردم راه اندازی کنند؛ مشروط به اینکه ارتش از آن استفاده نکند. بعد هم مشابه چنین حکمی را برای دکتر یدالله سحابی نوشتند و ایشان را به اتفاق بنده، محمدجواد باهنر و ۲ نفر دیگر به انتخاب خود دکتر سحابی، تعیین کردند که اعتصاب ها را سرپرستی کنیم.

قبل از پیروزی انقلاب، نفت چنین وضعیتی داشت؛ اما بعد از پیروزی انقلاب، حدود یک ماه توقف صادرات نفت ادامه داشت تا اینکه در روز ۲۹ اسفند و به مناسبت روز ملی شدن صنعت نفت، اولین کشتی برای صادرات با شور و هیجان خاصی بارگیری شد. برنامه دولت بعد از انقلاب این بود که صادرات نفت را کاهش دهد و فقط به مقدار نیاز ضروری دولت به ارز، صادرات انجام گیرد. بنابراین صادرات نفت تقریبا نصف شد و این کار، تاثیر زیادی بر قیمت نفت در بازار گذاشت.
ارسال نظر