روزی که ژرار دُوبرو درگذشت

دوبرو، پیشرفت‌های ریاضی را در نظریه تعادل اقتصادی به کار گرفت و نشان داد که چگونه عرضه و تقاضا از طریق قیمت‌ها متعادل می‌شوند. وی با همکاری کنث اَرو در سال ۱۹۵۱، مقاله مشهور «وجود تعادل در اقتصاد رقابتی» که براساس آن اثبات ریاضی وجود تعادل عمومی با استفاده از روش توپولوژی میسر است را منتشر کرد. این موضوع تا آن زمان در اقتصاد ناشناخته بود.  یکی از بهترین آثار دُوبرو کتاب «نظریه ارزش: تحلیل فرضیه تعادل اقتصادی» است که تاثیر بسیاری در کتاب‌های درسی علم اقتصاد گذاشت. وی در این کتاب موقعیت قطعی نظریه نئووالراسیان را به شکل قاطع و بدیهی بیان کرد. کتاب مزبور حاوی ریاضیات پیچیده در سطحی بسیار تجریدی است که در آن به‌جای حساب و جبر ماتریس، از نظریه مجموعه‌ها و توپولوژی استفاده شده است.

دُوبرو در این کتاب موفق شده تمامی نتایج متعارف به‌دست آمده در مورد نظریه قیمتی رقابتی را با دقتی بی‌نظیر بیان کند. مجموعه‌ای شامل ۲۰ مقاله وی با عنوان «اقتصاد ریاضی» در سال ۱۹۸۱ به چاپ رسید. دُوبرو که ریاضیدان و اقتصاددانی در سطح ممتاز بود، نزدیک به چهار دهه روی یکی از مهم‌ترین مشکلات پایه‌ای علم اقتصاد، یعنی موازنه قیمت و تولید و مصرف در اقتصادهای آزاد، کار کرد. به هنگام انتخاب وی، کمیته نوبل به‌خصوص بر کتابش به نام «نظریه ارزش: تحلیل فرضیه تعادل اقتصادی» ۱۹۵۹، به‌عنوان «اثری که هم به‌خاطر جامعیت و هم به‌خاطر تشخیص شیوه تحلیل و برخورد ممتاز است»، تاکید کرد. این کتاب، برای بسیاری از اقتصاددانان دیگر، در تدوین و تبیین نظریات آنها در باب اقتصاد کلان، حالت مرجع و ماخذ پیدا کرده است.  دُوبرو در طول سال‌های ۱۹۷۱-۱۹۶۹ عضو انجمن اقتصادسنجی بود و در سال ۱۹۷۰ به عضویت انجمن پیشبرد علم درآمد. در سال ۱۹۷۷ از دانشگاه بن و در سال ۱۹۸۰ از دانشگاه لوزان دکترای افتخاری دریافت کرد.

منبع: قنادان، محمود؛ (۱۳۹۱)، جوایز نوبل اقتصاد، تهران: موسسه انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول