مناطق تجن، سرخس، لنکران، بیله‌سوار، موران، مغان، هریرود، دولت‌آباد و به‌طور کلی سرحدات خراسان دستخوش ناآرامی‌ها بود و برای هر دو کشور خسارات جانی و مالی بسیاری را فراهم می‌کرد. دولت شوروی برای پایان دادن به خسارات مرزی دو کشور، در نامه‌ای از وزارت امور خارجه ایران خواست تا هیاتی برای مذاکره در باب مسائل مرزی به شوروی اعزام کند. پس از چندی هیاتی به ریاست ممتازالدوله به قفقاز اعزام شد تا معاهده مودت ایران و شوروی که بخشی از آن به مسائل مرزی مربوط بود، به مرحله اجرا در آید. به‌عنوان نمونه، جزیره آشوراده و فیروزه طبق معاهده باید به ایران تحویل داده می‌شد و چنین نشده بود و وزارت امور خارجه در این باره به هیات اعزامی گزارش داد تا به آن رسیدگی شود.

منبع: فواد پورآرین، حسین احمدی رهبریان، «روابط خارجی ایران در دولت مشیرالدوله»، تاریخ روابط خارجی، ۱۳۹۴.