هنری هازلیت، لیبرال کلاسیک

هنری هازلیت ۲۸ نوامبر ۱۸۹۴ در فیلادلفیای آمریکا به‌دنیا آمد و در بروکلین واقع در نیویورک بزرگ شد. وقتی وی هنوز نوزاد بود پدرش را در حالی‌که از فقر نسبی رنج می‌برد، از دست داد. الگوهای علمی او هربرت اسپنسر و ویلیام جیمز بودند و بالاخره نیز موفق شد در رشته فلسفه و روانشناسی در کالج شهر نیویورک مشغول به کار شود؛ اما به‌زودی این شغل را برای حمایت از مادرش که دوباره بیوه شده بود، ترک کرد. او در نوجوانی کار خود را به‌عنوان دستیار تحریریه در وال استریت ژورنال آغاز کرد و در اینجا بود که اندک‌اندک به اقتصاد علاقه‌مند شد.

هازلیت در جنگ جهانی اول در نیروی هوایی ارتش آمریکا خدمت کرد و در فاصله بین دو جنگ که دوره‌ای پر تب و تاب در تاریخ ادبیات آمریکا است، به‌عنوان ویراستار ادبی مجله نیویورک سان (۱۹۲۵-۱۹۲۹) و مجله ادبی متمایل به چپ ملت (۱۹۳۰-۱۹۳۳) مشغول به فعالیت شد. در این زمان او در جریان تحلیلی که از رکود بزرگ آمریکا در قالب «برنامه‌ای کاربردی برای آمریکا» ارائه داد، از ایده کاهش مداخله دولت در اقتصاد دفاع کرد و پس از یک رشته مناظره با لویی فیشر سوسیالیست، راه خود را از مجله ملت جدا کرد. در سال ۱۹۳۳ او کتاب آناتومی نقد را منتشر کرد که به باور عده‌ای در رد ساختارشکنی بود و در همان سال جانشین منکن به‌عنوان سردبیر مجله ادبی شد. وی از سال ۱۹۳۴ تا سال ۱۹۴۶ سرمقاله نویس اصلی نیویورک‌تایمز در زمینه اقتصاد بود و بیشترین آثار و فعالیت‌های اقتصادی خود را در این دوره منتشر کرد. او هوادار فردگرایی و اقتصاد کاپیتالیستی بود و به گفته خودش بیشترین تاثیر را از لودویک فن میزس گرفته است انگلیسی زبانان وی و آثارش را زیر مجموعه‌ای از مکتب اتریش می‌شناسند. در کنار کوشش فراوانی که در توضیح اندیشه‌های میزس در آمریکا کرد، زمانی که میزس مجبور به ترک آلمان و مهاجرت به آمریکا شد، هازلیت موقعیتی را برای تدریس او در دانشگاه نیویورک فراهم کرد. واپسین مقاله آکادمیک از هازلیت در سال ۱۹۸۷در نخستین شماره از «بررسی اقتصاد اتریشی» منتشر شد. وی در ۱۹۹۳ در ۹۸ سالگی درگذشت و هرگز در نظرگاه‌های لیبرال کلاسیک خود تجدید نکرد.