ما امروز نمی‌توانیم بر اساس قانون گذشته، بیش از این بر شرکت‌های تولیدکننده دارو برای قیمت‌گذاری دستوری فشار وارد کنیم. زیرا امروز همان‌طور که در قیمت ماده اولیه تفاوت داریم، در قیمت محصولات نیز تفاوت وجود دارد و این در تمام کشورهای دنیا یک امر اجتناب‌‌‌ناپذیر است. انتظارات مردم نیز از نظام دارویی نسبت به گذشته تغییر کرده است و نمی‌توان همه دستورالعمل‌‌‌های گذشته را امروز درست دانست. در شرایط تحریمی ‌‌‌امروز، اگر بر اساس قوانین گذشته حوزه دارو، شرکت‌های خصوصی واردکننده وجود نداشتند، شرکت‌های دولتی هرگز قادر به تامین داروهای وارداتی کشور نبودند.

قطعا واردات بخش خصوصی نیز معایبی در بحث مارکتینگ و... دارد اما نمی‌توان لزوم و مزایای وجود آنها را رد کرد. امروز نمی‌توان مانند گذشته توزیع دارویی را به شرکت دارویی خاص محدود کرد، زیرا مسلما این روش ایجاد انحصار می‌کند. ما امروز نمی‌توانیم شرکت‌های چندملیتی را به صورت ملی درآوریم و می‌‌‌بینیم که اجرای این سیاست در گذشته، به دلیل سوءمدیریت در این حوزه، امروز اکثر این شرکت‌ها را تبدیل به فضای ناکارآمد داروسازی کشور کرده است. در نهایت اینکه یک‌سری دستاوردها در نظام ژنریک وجود داشته که از مهم‌ترین آنها دسترسی بهتر و بیشتر بیماران به داروها بوده، اما قطعا این قوانین، امروز نیاز به اصلاح و بازنگری نیز دارد و باید به آنها رسیدگی شود.