ضرورت حمایت دولت از تولید داروهای بیوتکنولوژی

«حسین امیرعضدی» گفت: میزان صادرات سالانه کل داروی کشور ۷۰ تا ۸۰ میلیون دلار است که ۶۰‌درصد آن را محصولات بایوتک تشکیل می‌‌‌دهد و باید دولت نگاه ویژه‌‌‌ای به صنعت بایوتک داشته باشد. وی تاکید کرد: بدون حمایت از صنعت بایوتک ادامه مسیر تولید در این بخش غیر‌ممکن است ضمن آنکه تقویت بخش بیوتکنولوژی دارویی برای نظام دارویی و سلامت کشور ارزش افزوده به همراه دارد. دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای بیوتکنولوژی ایران گفت: تولید واکسن‌‌‌ها و داروهای با دانش بالا ضمن ارزآوری از خروج ارز از کشور جلوگیری می‌‌‌کند.

وی با بیان اینکه تولید محصولات بایوتک در دنیا گران تمام می‌شود، اظهار کرد: کشور ما از ۲۰ سال پیش تاکنون به تولید محصولات دارویی با دانش بالا روی آورده و در این زمینه سرمایه‌گذاری کلانی صورت گرفته است. امیر‌عضدی گفت: از ۵۷ شرکت عضو انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای بیوتکنولوژی ایران، هفت شرکت در زمینه تولید واکسن فعالیت دارند که دستاوردهای آنها با توجه به شرایط تحریمی ‌‌‌کشور ستودنی است. وی ادامه داد: از مجموع هفت شرکت تولیدکننده واکسن عضو این انجمن، پنج شرکت در زمینه واکسن‌‌‌های انسانی و دو شرکت در بخش دامی، تولید محصول دارند.

دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای بیوتکنولوژی ایران با اشاره به مسوولیت اجتماعی این انجمن گفت: در هیات‌مدیره انجمن تصمیم گرفته شد از افراد نخبه در این صنعت با جایزه‌‌‌ای به نام «ایران بایو» تجلیل شود که همایش آن در خردادماه امسال برگزار شد و در بهمن ماه سال‌جاری نشست فراخوان برگزار خواهد شد. وی یادآور شد: تا حدود ۲۵ سال پیش واردات دارو برای کشور مناسب بود، زیرا هم ارز کافی وجود داشت و هم به دانش داخلی کمک می‌‌‌کرد. امیر‌عضدی گفت: امروز جای سوال است که در شرایطی که کشور ما با مشکل ارزی مواجه است و تولید داخلی هم می‌تواند نیازهای دارویی کشور را تامین کند چرا واردات واکسن انجام می‌شود؟ وی اظهار کرد: در این وضعیت نباید ارز داخلی صرف واکسن‌‌‌های لوکس وارداتی شود بلکه بهتر است به جای آن محصولاتی را که امکان تولید انبوه آنها کم است وارد کرد.

حمایت از تولید داخل صورت نمی‌گیرد

همچنین محمد امین قبادی عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای بیوتکنولوژی کشور گفت: متاسفانه به‌‌‌رغم تلاش‌‌‌های فراوان واکسن‌‌‌سازان داخلی، حمایت کافی از تولید داخل صورت نمی‌گیرد. دو واکسن استراتژیک سرطان دهانه رحم و آنفلوآنزا در شرکت‌های عضو انجمن بومی‌‌‌سازی شده است و هر دو واکسن در زمان حاضر در بازار وجود دارند، اما همچنان مسیر واردات برای واکسن‌‌‌های مشابه خارجی ادامه دارد و سازمان غذا و دارو به تخصیص ارز به واردات محصولات مشابه دارای تولید داخل ادامه می‌‌‌دهد. وی ادامه داد: واکسن پاپیلوما ویروس (HPV) مربوط به سرطان دهانه رحم انواع مختلفی دارد که در جهان واکسن دو‌ظرفیتی برای سرطان دهانه رحم و واکسن با ظرفیت‌‌‌های بالاتر برای زگیل‌‌‌های پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد از این رو با توجه به رفتار اجتماعی در کشور ما اولویت وزارت بهداشت باید پیشگیری از سرطان دهانه رحم باشد.

قبادی افزود: با همت متخصصان ایرانی واکسن دو‌ظرفیتی در زمان حاضر با ارزبری بسیار کم در کشور تولید می‌شود و در دسترس عموم قرار دارد. با وجود این وزارت بهداشت همچنان نسبت به مجوز واردات واکسن‌‌‌های HPV با ظرفیت ۴ و ۹ اقدام می‌‌‌کند که هر دُز این واکسن‌‌‌ها بین ۳۵ تا ۱۰۰ یورو ارز‌بری برای کشور به همراه دارد. عضو هیات‌‌‌مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای بیوتکنولوژی ایران گفت: مصرف ارز برای کالایی که مشابه آن در کشور تولید می‌شود نه از منظر سیاست‌‌‌های کلی نظام سلامت مورد تایید است و نه از منظر سیاست‌‌‌های اقتصاد مقاومتی، بهتر است وزارت بهداشت ارز واردات این دسته کالا‌‌‌ها را به کالاهای سلامت‌محور دیگری مانند شیرخشک که دچار کمبود کشوری است، اختصاص دهد.

وی ادامه داد: البته تولیدکنندگان داخلی فناوری تولید واکسن‌‌‌های ۴ و ۹ ظرفیتی را نیز تکمیل کرده‌‌‌اند و تا سال آینده دو تولیدکننده نسبت به عرضه واکسن چهار ظرفیتی به بازار اقدام می‌‌‌کنند. قبادی گفت: نگاه انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی در خصوص واردات محدودیت آن است و نه ممنوعیت؛ ما معتقد هستیم سهمیه وارداتی داروهای دارای تولید مشابه داخلی نباید بیشتر از ۱۰‌درصد باشد، چرا که تولیدکنندگان داخلی توان تامین بازار به میزان لازم و کیفیت مناسب را دارند بنابراین بهتر است ارز واردات در بخش‌‌‌های دیگر کالاهای سلامت محور صرف شود.

وی در خصوص قیمت‌‌‌گذاری دستوری داروها نیز افزود: قیمت‌‌‌گذاری داروها در انحصار وزارت بهداشت است و این موضوع در زمینه خرید واکسن‌‌‌ها توسط وزارت بهداشت مصداق تضاد منافع است چرا که در این مورد خریدار و قیمت‌‌‌گذار یکسان است و بدیهی است قیمت‌‌‌گذار بر اساس بودجه خود نسبت به قیمت‌‌‌گذاری این واکسن‌‌‌ها اقدام می‌‌‌کند بنابراین ضرورت دارد‌ سازوکاری پیش‌بینی شود که این تضاد منافع سبب تضییع حقوق تولیدکنندگان نشود.