26-03

در حال حاضر در صنعت cosmetics نسبت به کشورهایی که سکوی اول جهان را در اختیار دارند؛ بسیار فاصله داریم. با وجود اینکه در حرف و گویش اظهارات زیادی درباره توسعه این صنعت مطرح می‌شود، اما وقتی کیفیت کالاهای داخلی را در سطح عرضه می‌بینیم؛ بیش از 80درصد آنها کپی‌برداری است و اتفاقا به همین دلیل است که ما نمی‌توانیم در جهان برند شویم. بدون تردید کیفیت کالاهایی که در ایران تولید می‌شود، نسبت به کشورهای پیشرفته که در جهان حرف اول را از آن خود کرده‌اند، برابری نمی‌کند. البته قدم‌های خوبی در این مسیر برداشته شده، اما می‌تواند بهتر شود. بدیهی است که تولید یک ادبیات خاص و استراتژی‌های پیشرفته دارد. ما زمانی می‌توانیم حرفی برای گفتن، فتح بازارهای داخلی و منطقه‌ای داشته باشیم و بتوانیم سهم موثری از بازارهای جهانی را به دست بیاوریم که با اتکا به ابداعات، نوآوری، نونگری و اختراعات خود، کالاهایی متفاوت و متمایز را تولید کنیم؛ خواسته‌ها و ذائقه نسل جدید را در نظر بگیریم و بر این اساس کالا تولید کنیم.

کشورها را با میراث آنها می‌شناسند. میراث کشور ما فرهنگ، فرش، پسته، زعفران، صنایع دستی و... است که در این حوزه‌ها توانستیم در سطح دنیا شناخته شویم و محصول خود را به دنیا معرفی کنیم. ما اگر می‌خواهیم وارد عرصه تولید محصولات آرایشی و بهداشتی شویم و در این صنعت نیز حرفی برای گفتن داشته باشیم؛ باید درصدد تولید کالاهایی باشیم که همراه با ابداعات، تمایز، تفاوت و افتراق باشد تا از این طریق بتوانیم سهم موثری از بازارهای جهانی را به دست بیاوریم، نه اینکه کالای شرکت‌های دیگر را کپی‌برداری کنیم. در این حوزه ما می‌توانیم از الگوهای پیشرفته جهان که سهمی از بازارهای جهانی را در اختیار دارند، استفاده کنیم.

آنچه مسلم است؛ در این زمینه باید عقلایی فکر کنیم و کشورهای موفق در این حوزه را الگو قرار دهیم. به‌طور نمونه فرانسه، مادر صنعت cosmetics در جهان است و صادرات محصولات آرایشی و بهداشتی همواره، جایگاه دوم و سوم صادرات این کشور را به خود اختصاص می‌دهد. فرانسه با برندسازی و تسخیر قلب و ذهن مشتریان نهایی، توانسته سکوی نخست جهان را در این صنعت به دست بیاورد. فرانسه از ادبیات تولید، برندینگ و به ویژه استراتژی مارکتینگ در این صنعت استفاده می‌کند که ما این روند را هنوز در استراتژی‌های خود قرار نداده‌ایم.

همچنین اگر کشوری مانند ترکیه طی 40 سال گذشته در حد قابل توجهی رشد و پیشرفت کرده است؛ به این دلیل بوده که دولت از فعالان صنعت در این کشور حمایت می‌کند و مشوق‌های صادراتی و... به آنها ارائه می‌دهد. با این حال، ما حتی حمایت دولت را نمی‌خواهیم و حداقل خواسته ما این است که دولت دخالت نکند. یعنی دولت بوروکراسی‌های پیچیده را کاهش دهد و امور تولید را چابک‌سازی و تسهیل‌گری کند. به این صورت که جلوی تولیدکننده دیوار بتنی نکشد. در این بخش حتی واردات هم می‌تواند به تولیدکننده کمک کند. چون وقتی جلوی واردات گرفته می‌شود، تولیدکننده در یک فضای بی‌رقابت فعالیت می‌کند و دیگر دغدغه‌ای برای ارتقای کیفیت تولیدات خود نخواهد داشت.

امروزه شدت رقابت بسیار زیاد است؛ امروز بحث رقابت سالم و مزیت رقابتی مطرح است و دنیا، دنیای جنگ متمدنانه است. تمامی مردم به سطح بالایی از آگاهی رسیده‌اند و ما نمی‌توانیم مشتریان را فریب دهیم؛ چون در دنیا برمبنای تحقیق و پژوهش و با روش‌های علمی جلو می‌روند. البته ما از تولید ملی حمایت می‌کنیم؛ چون عزت و اعتبار هر کشوری در بخش تولید آن است که می‌تواند تولید ناخالص ملی و درآمد سرانه را افزایش دهد و اقتصاد رفاه را برای مردم به ارمغان بیاورد؛ اما بدون شک، ورود به عرصه تولید در جایی که توجیه اقتصادی ندارد، موجب می‌شود که منابع کشور را از دست بدهیم. بنابراین ما باید کالاهایی را که تولید آنها در داخل کشور برای ما گران تمام می‌شود و تامین آنها از کشورهای دیگر ارزان‌تر است؛ از خارج وارد کنیم و در جاهایی که توان تولید محصول نهایی را در داخل کشور داریم، اقدام به خام‌فروشی آن به کشورهای دیگر نکنیم.

این صنعت جای کار بسیار زیادی دارد. آینده صنعت cosmetics به سمت وگان ارگانیک می‌رود. یعنی در کشورهای دیگر مانند نیوزیلند و استرالیا برای دستیابی به وگان ارگانیک در فاصله 40 کیلومتری، نباید سموم و آفات شیمیایی وجود داشته باشد. حال ما در کجا ایستاده‌ایم؟ در ایران این کالاها را تولید می‌کنیم و روی آنها هم قید می‌کنیم که ارگانیک است؛ در حالی که انجمن ارگانیک جهان این ادعا را قبول نمی‌کند. بدون تردید آینده این صنعت جذاب و جذاب‌تر خواهد شد و کسی سهم از بازارهای جهانی در صنعت cosmetics خواهد برد که پیشرو و اسمارت است و هوشمندانه فعالیت می‌کند. به‌طوری که رفتار نسل جدید را رصد کرده و براساس نیاز نسل جدید، اقدام به تولید کالا و مهم‌تر از همه اقدام به برندینگ می‌کند.