منوچهر سالور

دنیای‌اقتصاد: سالور پس از انقلاب با حکم مهندس بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت، مدتی سرپرست بنیاد علوی (پهلوی سابق) شد. او تنها مدت کوتاهی در این مسوولیت خدمت کرد. سالور در سال‌۱۳۲۱ معاونت فنی کارخانه سیمان ری را به عهده داشت. در آن زمان، کارخانه ۱۳۰۰ تا ۱۴۰۰ پرسنل داشت. او بـا تهیه آذوقه مثل سیب‌زمینی و آرد برای کارگران، به حل مشکلات آنها در بحران نان و کمبود مواد غذایی ناشی از جنگ‌جهانی دوم کمک کرد.

دنیای‌اقتصاد: سالور از طریق سازمان‌برنامه در تاسیس تعدادی از کارخانه‌های قند مشارکت داشت. احداث کارخانه قند فسا در سال‌۱۳۳۳، کارخانه قند قهستان در خراسان‌جنوبی در سال‌۱۳۳۸ با ظرفیت ۵۰۰‌تن در روز در آغاز (بعدها به ۷۵۰‌تن رسید) و با سرمایه ۲۰۰‌میلیون‌ریال و قند پارس در خرداد ۱۳۳۸ نمونه‌هایی از نقش سالور در توسعه صنعتی است. بعدها در اقلید، یاسوج و دیگر شهرها، تعدادی کارخانه قند تاسیس شد. ایــن کارخانه‌ها نقش مهمی در چغندرکاری و اشتغال مردم این مناطق داشتند. سالور همچنین در تشویق شرکت نفت به کشیدن خط لوله گاز…

دنیای‌اقتصاد: سالور همزمان که به مسائل کلان می‌اندیشید، از مشکلات افراد غافل نبود. پس از ترور شاه در بهمن ۱۳۲۷ یکی از کارگران به اتهام انتصاب و ارتباط با ترورکنندگان دستگیر شد. او به دلیل بیگناهی آن کارگر تلاش زیادی برای آزادی او انجام داد؛ همین مساله نقش مهمی در افزایش اعتبار سالور در کارخانه داشت. دومین مدیریت صنعتی سالور بر کارخانه سیمان فارس بود. در همین ایام طرحی برای تاسیس کارخانه سیمان در شیراز از سوی تعدادی از فعالان اقتصادی منطقه وجود داشت. آنها شرکت سهامی سیمان شیراز را با سرمایه…

دنیای‌اقتصاد: سالور مدیری بود که در بیش از نیم‌قرن، نقش بسزایی در گسترش صنعت سیمان، کارخانه‌های قند و فعالیت‌های نیکوکارانه داشت. او ترکیب ویژه‌ای از مدیریت تاسیس نهادهای مذهبی و فعالیت اجتماعی، نویسندگی، روابط با صاحبان قدرت، روحانیون بلند‌مرتبه و روشنفکران مذهبی بود. یادداشت‌نویسی روزانه او حتی در سفر، نمونه‌ای منحصربه‌فرد درمیان مدیران صنعتی ما است.