مشاهداتی مبنی بر اینکه منابع برای تولید مهم هستند و عرضه محدودی دارند، اغلب الهامبخش پیشبینیهایی بوده است که محدودیتهای منابع بهطور اجتنابناپذیری مانع رشد اقتصادی میشوند. نیای معنوی این مکتب فکری کسی نیست جز توماس مالتوس که مینویسد: «قدرت جمعیت به قدری برتر از قدرتی است که در زمین برای تامین معیشت انسان دارد که مرگ زودرس باید به انحای مختلف به دیدار نژاد انسان بیاید.»