در «المشترک» آمده است که هرات شهری بزرگ و مشهور بود از خراسان، ولی مغولان آن را ویران کردند. به هنگام تصرف شهرهای خراسان و ماوراءالنهر پیشهوران عمدتا به اسارت گرفته و به قراقروم یا جبهههای جنگ فرستاده شدند؛ اما با توجه به اینکه مغولها به اهمیت و ارزش این بخش از جامعه پی برده بودند، تعداد زیادی از این گروه نجات یافتند.