مثابه

در دو سطح می‌توان موضوع گفت‌وگو را در جامعه ایرانی دنبال کرد: در سطح اول، ‌گفت‌وگو به مثابه یک هنجار اخلاقی است، ‌هنجاری که از بایدها و ایجاب‌ها صحبت می‌کند و در نهایت در قالب یک توصیه اخلاقی، ‌گفت‌وگو را به‌عنوان یک راه‌حل یا یک استراتژی پیشنهاد می‌دهد. اما در سطح دیگری هم می‌توان گفت‌وگو را در جامعه بررسی کرد؛ گفت‌وگو به مثابه بخشی از شیوه زندگی و الگوهای ارتباطی. از این منظر، ‌گفت‌وگو یک امر اخلاقی نیست که با توصیه و الزام رخ بدهد، ‌بلکه بخشی از شیوه و سبک زندگی ما و وجهی از منش شخصیتی همه…