استارشیپ عمدا منفجر شده است

این موشک بزرگ ۳۹۵ فوتی(۱۲۰ متری) متشکل از تقویت کننده موسوم به سوپر هوی(Super Heavy) و فضاپیمای استارشیپ(Starship) در ساعت ۹:۳۴ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۷:۰۴) به وقت ایران  از تاسیسات استاربیس در نزدیکی بوکا چیکا در جنوب تگزاس برای اولین پرتاب مداری خود به فضا پرتاب شد، اما چهار دقیقه پس از برخاستن، آتش گرفت.

در حالی که شرکت اسپیس‌ایکس متعلق به ایلان ماسک سیستم خاتمه پرواز را فعال می‌کرد، تقویت کننده عظیم سوپر هوی نتوانست از استارشیپ جدا شود که منجر به یک چرخش مرگبار و انفجار شد.

هزاران نفر در اطراف تأسیسات پرتاب ایستاده بودند و تماشا می‌کردند که موتور قدرتمند «استارشیپ ۳۳» مشتعل می‌شود.

با اینکه نتیجه این پرتاب، ایده‌آل نبود، اما ایلان ماسک، ناسا و تیم عملیات اسپیس‌ایکس در حال جشن گرفتن موفقیتِ جدا شدن استارشیپ از زمین و پرتاب آن هستند، چرا که از ابتدا نیز هدف اصلی این بود که استارشیپ را از سکوی پرتاب بلند کنند.

ایلان ماسک نیز قبل از ماموریت روز پنجشنبه جهانیان را برای یک انفجار احتمالی آماده کرده بود و گفته بود که احتمال انفجار این فضاپیما در طول این پرواز آزمایشی ۵۰ درصد است.

اما هر گونه شکست در مسیر توسعه این موشک همچنان بسیار گران خواهد بود. ماسک گفته است که کل این برنامه بین ۳ تا ۱۰ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.

جان اینسپراکر، مهندس ارشد اسپیس‌ایکس در جریان پخش زنده این شرکت گفت: این یک آزمایش توسعه بود. این اولین پرواز آزمایشی استارشیپ است و هدف این است که داده‌ها را جمع آوری کنیم و همانطور که گفتیم، آن را از سکو بلند کنیم و برای پرتاب مجدد آن آماده شویم.

این دومین تلاش اسپیس‌ایکس برای پرتاب استارشیپ در این هفته بود. پرتاب استارشیپ اولین بار در روز دوشنبه به دلیل یخ‌زدگی دریچه فشار به تعویق افتاد.

اسپیس‌ایکس روز پنجشنبه را با پر کردن استارشیپ با اکسیژن مایع و متان مایع آغاز کرد و به دنبال آن موتور آماده اشتعال شد.

تیم عملیات با نزدیک شدن به ساعت ۹:۳۰ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی اعلام کرد که شرایط وزش باد برای پرتاب مساعد به نظر می‌رسد و هیچ مشکلی وجود ندارد. با این حال، زمانی که شمارش معکوس به ۴۰ ثانیه رسید، امیدها کم‌رنگ شد، چرا که مدیر پرتاب برای انجام بررسی‌های لحظه آخری، عملیات را متوقف کرد.

در نهایت در عرض چند ثانیه، شمارش معکوس دوباره به جریان افتاد و با رسیدن به صفر، موتورهای رپتور سوپر هوی مشتعل شدند و ۱۶.۵ میلیون پوند نیروی رانش را در هنگام بلند شدن آزاد کردند و فضاپیما را راهی مدار زمین کردند.

سپس استارشیپ با سرعت ۲۰۰۰ کیلومتر در ساعت به سوی آسمان حرکت ‌کرد و هر ثانیه بالا و بالاتر رفت.

وقتی استارشیپ به سمت فضا حرکت کرد، صدای تشویق تیم عملیات در اتاق کنترل بلند شد. دو دقیقه پس از پرتاب، اینسپراکر گفت که موشک در حال آماده شدن برای جداسازی مرحله فوقانی خود در دقیقه سوم است.

موتور اصلی طبق برنامه‌ریزی در زمان 2 دقیقه و 51 ثانیه پس از پرتاب خاموش شد، اما موشک در این لحظه برعکس شد و نوک آن به سمت زمین بازگشت و استارشیپ 3 دقیقه و 31 ثانیه پس از پرتاب به چرخش درآمد و از کنترل خارج شد.

با این حال، تیم عملیات اسپیس‌ایکس هنوز از انجام این ماموریت منصرف نشده بودند و خاطرنشان کردند که با وجود اینکه موشک در حال چرخش است، منتظر جدایی مرحله فوقانی هستند.

سرانجام 3 دقیقه و 59 ثانیه پس از پرتاب، ناگهان یک گلوله آتشین از سوپر هوی بیرون زد و موشک در هوا منفجر شد.

این در حالی بود که قرار بود سوپر هوی حدود هشت دقیقه پس از بلند شدن، در خلیج مکزیک فرود بیاید و در همین حال، فضاپیمای مرحله فوقانی استارشیپ حدود ۹۰ دقیقه پس از پرتاب، در اقیانوس آرام فرود داشته باشد.

اما شرکت اسپیس‌ایکس با وجود ناکامی در تکمیل آزمایش کامل این پرواز مداری، آن را موفقیت آمیز اعلام کرد.

اسپیس‌ایکس در رشته‌توییتی نوشت که موفقیت از آن چه که آموخته‌ایم، می‌آید. آزمایش امروز به ما کمک می‌کند تا قابل اطمینان بودن استارشیپ را بهبود بخشیم. تیم استارشیپ به بررسی داده‌ها می‌پردازند و برای انجام آزمایش‌های بعدی آماده می‌شوند. پیش از انجام آزمایش ایلان ماسک اذعان داشت که اگر لحظه‌ی پرتاب با موفقیت‌ طی شود این آزمایش موفقیت‌آمیز خواهد بود.  

این نخستین پرواز برای استارشیپ بود که اسپیس‌ایکس سعی داشت از آن برای ارسال انسان و محموله‌ها به ماه، مریخ و فراتر از آن استفاده کند.

موشک استارشیپ از یک پیشران غول پیکر مرحله اول به نام  سوپرهوی و یک فضاپیمای فوقانی ۱۶۵ فوتی(۵۰ متری) به نام استارشیپ تشکیل شده بود. هر دوی این وسایل نقلیه به گونه‌ای طراحی شده‌ بودند که کاملاً قابل استفاده مجدد باشند و هر دو از موتورهای نسل بعدی رپتور اسپیس ایکس نیرو می‌گرفتند که ۳۳ مورد از آنها در سوپر هوی و شش مورد در استارشیپ نصب شده بود. قدرت رانش ۳۳ موتور این فضاپیما، تقریبا دو برابر بیشتر از راکت‌های فضایی دیگر بود. فضاپیمای استارشیپ حدود ۱۲۰ متر ارتفاع دارد که ۱۰ متر بلندتر از فضاپیمای «سترن ۵» است که انسان را به ماه برد و این استارشیپ را به بلندترین موشک تا کنون تبدیل می‌کرد.