شاخص‌های نفتی در آستانه رشد هفتگی مجدد قرار گرفتند
روند هفتگی طلای سیاه
این اتفاق جمعه پس از ۵ روز افزایش قیمت برای نفت رخ داد که علت آن نااطمینانی از روند بهبود اقتصادی بزرگ‌ترین واردکننده نفت جهان، چین و افزایش تنش‌ها بین این کشور و آمریکا بود. با این حال، نفت برای آنکه از بازدهی هفتگی باز بماند باید تا پایان معاملات آخرین روز هفته بین ۲ تا ۳ دلار دیگر کاهش یابد تا به سطوح انتهای هفته گذشته بازگردد. فعالان بازار نفت در حدود یک ماه گذشته نشانه‌های مثبت زیادی از بهبود بازار نفت را مشاهده کرده‌اند که منجر به رشد قیمت‌ها در این بازه شده بود. در آخرین خبر، ای‌اچ‌اس مارکیت گفته تولید نفت شیل در آمریکا تا ابتدای ماه آینده میلادی ۷۵/ ۱ میلیون بشکه در روز کاهش می‌یابد. پایبندی بالا از سوی کشورهای اوپک پلاس به توافق تاریخی آوریل و کاهش تولید پرشتاب در آمریکا منجر به کاهش موجودی نفت در این کشور برای دومین هفته پیاپی شد. علاوه بر این، کاهش هفتگی موجودی در هاب نفتی کوشینگ-اوکلاهاما رکورد زد.
قیمت نفت خام آمریکا در لحظه تنظیم این گزارش (ساعت ۱۸ به وقت تهران) یک دلار و ۱۸ سنت کاهش یافت تا با ۵/ ۳ درصد افت به سطح ۷۴/ ۳۲ دلار بر بشکه برسد. نفت برنت نیز همزمان ۲/ ۱ دلار معادل ۳/ ۳ درصد کاهش یافت تا در قیمت ۸۵/ ۳۴ دلار در هر بشکه معامله شود. بنابراین نفت خام آمریکا و برنت در صورت حفظ همین قیمت‌ها، به ترتیب ۱۱ و ۷ درصد رشد هفتگی را تجربه خواهند کرد.
نگرانی از تقاضای نفت چین
پس از آنکه چین نتوانست هدفی برای رشد تولید ناخالص ملی‌اش تعیین کند، سرمایه‌گذاران نفتی درباره روند بازگشت اقتصادی این کشور پس از شیوع کرونا و تقاضای آن برای نفت دچار تردید شدند. پکن در این مورد گفته به دلیل «عدم قطعیت بزرگ» راجع به ویروس کرونا نمی‌تواند برای تولید ناخالص ملی در سال جاری هدفی مشخص کند. با این وجود، این کشور محرک‌های اقتصادی را در نظر دارد. علاوه بر این، شرکت نفت دولتی این کشور (CNPC) نیز پیش بینی کرده تقاضا برای فرآورده‌های نفتی در سال ۲۰۲۰ به میزان ۵ درصد کاهش یابد. با این وجود، گفته می‌شود مصرف نفت چین به ۱۳ میلیون بشکه در روز رسیده و فقط چندصد هزار بشکه با سطوح سال گذشته فاصله دارد. اما موضوع دیگری که به نگرانی‌های بازار افزود بالا گرفتن تنش‌ها بین دو اقتصاد بزرگ دنیا، آمریکا و چین بود. چین می‌خواهد قوانین امنیتی جدیدی برای هنگ کنگ وضع کند که با اعتراض آمریکا همراه شده است. آمریکا و چین اوایل سال جاری به فاز اول یک توافق دست یافتند که جنگ تجاری آنها که از چند سال قبل آغاز شده بود را به پایان می‌برد. اما به عقیده بسیاری از کارشناسان، آن توافق صرفا یک آتش‌بس موقت بوده و نه صلحی پایدار در روابط اقتصادی دو کشور. بر اساس این توافق، چین متعهد شده بود در بخش انرژی خرید کالاهای آمریکایی را طی دو سال حدود ۵۲ میلیارد دلار نسبت به سطح پیش از شروع جنگ تجاری افزایش دهد. در عوض آمریکا نیز تعرفه‌گذاری بر کالاهای چینی را متوقف کرد. با این وجود، محقق شدن تعهدات از سوی چین در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در وهله اول، شیوع کرونا منجر به کاهش شدید تقاضای چین برای نفت و دیگر کالاها در ماه‌های گذشته شد چراکه قرنطینه سنگین در این کشور، عبور و مرور بخش بزرگی از مردم این کشور را شدیدا کاهش داد و فعالیت صنعتی نیز برای مدت زیادی تعطیل شد. هرچند، سطح ترافیک در چین به دوره پیش از کرونا بازگشته اما کشف موارد جدید ابتلا به این بیماری نگرانی‌ها از بروز موج دوم شیوع کرونا را برانگیخته است. از سوی دیگر، تنش‌ها بین دو کشور و باور برخی از مقامات و کارشناسان چینی مبنی بر یک طرفه بودن توافق به سود آمریکا علاوه بر اینکه پیشرفت مذاکرات به فازهای بعدی را در هاله‌ای از ابهام قرار داده، بلکه توافق اولیه را نیز در معرض خطر قرار داده است. دو کشور اخیرا بر سر منشا همه‌گیری کووید-۱۹ نیز اختلافاتی داشته‌اند. با این حال، نفت در حدود چهار هفته گذشته رشد بزرگی را تجربه کرده و این به دلیل بهبود عوامل بنیادین بازار در این مدت بوده است. از سویی، شرکت‌های ردیابی کشتی‌ها مانند کپلر و رفینیتیو به پایبندی بالای اغلب اعضای اوپک پلاس به توافق کاهش تولید ماه گذشته اذعان کرده‌اند، هرچند کشورهایی مانند عراق و نیجریه با وجود اعلام مقاماتشان مبنی بر تعهد به این توافق هنوز تولید خود را به حد قابل قبولی کاهش نداده‌اند. علاوه بر این، عربستان، امارات و کویت عنوان کرده‌اند قصد دارند برای کمک به موازنه بازار نفت، تولید خود را باز هم کاهش دهند. عمان نیز که در این توافق حضور ندارد به جبهه عربی کاهش تولید پیوسته تا سهمی هرچند اندک در این امر داشته باشد. از سوی دیگر، تولید در میادین شیل آمریکا به سرعت در حال کاهش است، به‌طوری که ای‌اچ‌اس مارکیت گفته تا اوایل ژوئن، استخراج نفت از میادین آمریکا ۷۵/ ۱ میلیون بشکه در روز کاهش می‌یابد. همین منبع در مورد تقاضای چین نیز گفته در اوایل ماه جاری تقاضای نفت این کشور احتمالا ۹۲ درصد میزان یک سال گذشته بوده است. این شرکت مشاوره انرژی می‌افزاید: مصرف سالانه ۲۰۲۰ حدود ۸درصد پایین‌تر از سال ۲۰۱۹ تخمین زده می‌شود. بر اساس گزارش بلومبرگ، بازگشت سریع نفت به سطوح بالاتر بسیاری از کارشناسان را متعجب کرده است، مخصوصا اینکه بهبود کامل اقتصادی به نظر راهی طولانی و نامطمئن است و خطر شیوع دوباره کرونا در نقاطی که سطحی از کاهش محدودیت‌های قرنطینه را تجربه می‌کنند وجود دارد. علاوه بر این، با افزایش قیمت نفت این امکان وجود دارد که تولیدکنندگان شیل درب چاه‌ها را باز کنند و تولید را افزایش دهند. اعضای اوپک‌پلاس نیز تحت شرایطی ممکن است از پایبندی کامل نسبت به توافق دست بردارند که می‌تواند به‌صورت یک بومرنگ عمل کرده و دامن همین تولیدکنندگان را با برهم خوردن زودهنگام موازنه عرضه و تقاضا بگیرد.
کاهش مجدد موجودی نفت آمریکا
کاهش تولید شدید از همه سو منجر به افت موجودی‌های نفت شده است. بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، موجودی انبارهای نفتی این کشور در هفته گذشته ۵ میلیون بشکه کاهش یافت؛ اتفاقی که برای دومین هفته پیاپی رخ می‌دهد. با توجه به معضل معامله‌گران نفت به خصوص در آمریکا برای ذخیره نفت، تغییر روند موجودی‌ها موید این نکته است که توازن در بازار در حال بازسازی است. از ۲۰ مارس تا پیش از این دوره کاهشی، موجودی نفت آمریکا ۷۸ میلیون بشکه رشد کرده بود. علاوه بر این، در هفته گذشته هاب ذخیره نفت کوشینگ نیز با کاهش شدیدی برای هفته دوم مواجه شد. موجودی کوشینگ در این بازه زمانی تقریبا ۶ میلیون بشکه کاهش یافت که نگرانی‌ها از پر شدن این انبار مهم آمریکا که محل تحویل نفت وست‌تگزاس‌اینترمدییت به‌صورت فیزیکی است را تا حدودی کاهش داد. در حالی که در ابتدای ماه مه ۸۳ درصد از ظرفیت این انبار نفتی پر شده بود، حالا ظرفیت پر آن ۷۲ درصد است. به این ترتیب، در صورت لزوم ۲۱ میلیون بشکه نفت دیگر نیز گنجایش خالی باقی مانده است. از سوی دیگر، تولید نفت آمریکا بر اساس گزارش خبرگزاری رویترز به نقل از اداره اطلاعات انرژی به ۵/ ۱۱ میلیون بشکه در روز رسیده است که بسیار کمتر از ۱/ ۱۳ میلیون بشکه روزانه پیش از شروع قرنطینه در این کشور به حساب می‌آید. علاوه بر این، واردات نفت آمریکا نیز به ۲/ ۵ میلیون بشکه در روز کاهش یافته که دومین نرخ پایین از سال ۱۹۹۲ است. کاهش همزمان تولید و واردات در کنار افزایش فروش نفت به موازنه سطح موجودی‌ها کمک شایانی کرده است.
