یکی از روشهای تضمین آینده کارکنانتان، ارتقای مهارتهای آنهاست. ارتقای مهارت، یعنی فرآیند کسب قابلیتهای جدید و مرتبط موردنیاز امروز و آینده نزدیک. نمونههای رایج تلاشهایی که در جهت ارتقای مهارت صورت میگیرد، عبارتند از بهبود مهارتهای دیجیتال، مهارتهای تجزیه و تحلیل، و مهارتهای تحول سازمانی. ارتقای مهارت در سالهای گذشته به طور فزایندهای اهمیت پیدا کرده است. دلایل مختلفی برای آن وجود دارد، اما مهمترین آنها شکاف مهارتی (دیجیتال) رو به رشدی است که بسیاری از شرکتها با آن مواجه هستند؛ تفاوت بین آنچه کارفرمایان میخواهند یا نیاز دارند که کارکنان قادر به انجامش باشند و آنچه که آن کارکنان واقعا میتوانند انجام دهند. دلایل اصلی شکاف مهارتی فعلی عبارتند از:
بیایید با خود صادق باشیم. مفهوم پایداری، با «بسیاری» از آموزههای سنتی اقتصاد و مدیریت تضاد دارد. پایداری به معنای عنوان رویهای در توجه به اثرات اقدامات اقتصادی بر جامعه و محیطزیست اغلب به معنای کاهش رشد اقتصادی و کاهش درآمدزایی کسب و کار است. روی کاغذ عجیب است که چنین مفهومی وارد علم مدیریت و اقتصاد شده است که همواره بهدنبال درآمد بیشتر و کیفیت بالاتر زندگی بوده است. انقلاب صنعتی شاید یکی از بزرگترین نقاط عطف تاریخ بشر بوده است. از آن زمان، پیوسته تلاش انسان چه در سطح کلان اقتصاد و چه در سطح خرد آن، افزایش درآمد، بهبود بهرهوری و ارتقای کیفیت زندگی از این طریق بوده است.
دکتر محمد کارگر شورکی/پژوهشگر فوق دکترا/ عضو موسس مرکز پایداری کسب و کار دانشگاه تهران
بسیاری از سازمانها، مدیریت منابع انسانی پایدار را عامل موفقیت خود میدانند. تحقیقات نشان میدهند که مدیریت منابع انسانی پایدار هم باعث بهبودی در پایداری عامل انسانی و هم منجر به تحقق کسب و کار پایدار شده و بر کسب مزیت رقابتی پایدار سازمانها تاثیر مثبت داشته است. اما فعالیتهای مخرب انسانی به طور فزایندهای بر تمامی بخشها و ابعاد محیطزیست تاثیر داشته و به همین دلیل نقش انسانها برای تحقق اهداف توسعه پایدار بیش از پیش مورد توجه سازمانها قرار گرفته است.