مهمترین داروی خوراکی در درمان دیابت
هاله چهره گشا، فوق تخصص غدد و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در برنامه ضربان شبکه سلامت سیما در پاسخ به این سوال که درمان دیابت شامل انجام چه کارهایی است؟ گفت: امروزه درمان دیابت، تنها کنترل قند خون نیست، بلکه کنترل فشارخون، کنترل چربی خون، قطع سیگار و دخانیات، افزایش فعالیت فیزیکی و ورزش و همچنین داشتن تغذیه صحیح است.
وی ادامه داد: برای کنترل قند خون یکسری از درمانها دارویی است و دسته دیگر هم، تزریق انواع انسولین‌هاست. در این بین یک سری مواد نیز به کنترل قند خون کمک می‌کنند که آنها را به عنوان داروهای گیاهی می‌شناسیم.
وی تاکید کرد: استفاده از داروهای گیاهی، هرگز نمی‌تواند جایگزین درمان‌های اصلی شود بلکه در کنار درمان‌های دارویی به کنترل قند خون کمک می‌کند.
این متخصص غدد تاکید کرد: هدف ما در بیماری دیابت، کنترل قند خون است چه با داروها و چه با کمک انسولین، وقتی قند خون فرد کنترل شود از عوارض بیماری جلوگیری خواهد شد. گاهی بیماران اصرار دارند که داروها را قطع کنند و تنها با مصرف داروهای گیاهی به کنترل قند خود بپردازند که کاملاً اشتباه است.
چهره گشا، متفورمین را از مهمترین داروهای خوراکی در درمان بیماری دیابت نوع ۲ دانست و تاکید کرد: اگر قرار باشد، داروهای کنترل کننده قند خون دیگری برای درمان فرد اضافه شود، سعی می‌کنیم متفورمین را ادامه دهیم و تنها در موارد خاصی که فرد مشکل کلیوی یا کبدی پیدا کرده باشد مجبور به قطع متفورمین هستیم.
وی ادامه داد: متفورمین کمک می‌کند تا انسولین داخل خون بهتر کار کند و اصطلاحاً مقاومت به انسولین را کم می‌کند، بدین ترتیب کارایی انسولین در بدن بالاتر می‌رود.
وی تاکید کرد: این باور غلط است که متفورمین باعث ایجاد مشکل در کلیه‌ها می‌شود، برعکس متفورمین نقش حفاظتی در مقابل کلیه‌ها دارد و از نارسایی کلیه جلوگیری می‌کند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران انسولین شیری و آبکی(ریگولار و NPH)، قلم انسولین و پمپ‌های انسولین را سه روش اصلی، ورود انسولین به بدن دانست.
وی افزود: افراد هنگام تزریق انسولین، باید از روش «گردش تزریق انسولین» استفاده کنند تا از ایجاد عارضه تزریق ممتد انسولین در یک محل مصون بمانند.
چهره گشا گفت: تزریق انسولین بهترین درمان دیابت است و افراد نباید به بهانه ترس از سوزن این درمان موثر و مهم را کنار بگذارند. در حال حاضر سر سوزن‌های سرنگ انسولین بسیار کوتاه و نازک هستند.
وی توصیه کرد: سوزن‌های اندازه ۴ و ۵ میلیمتر باید به طور عمودی تزریق شوند اما سوزن‌های ۶ و ۸ میلیمتری باید مایل تزریق شوند تا احتمال تزریق عضلانی آنها از بین برود، تزریق انسولین حتماً باید زیر جلدی انجام شود؛ زیرا تزریق عضلانی، اثر کنترلی کمتر و با احتمال افت یا افزایش قند خون بیشتری همراه است.
این متخصص غدد استفاده به کرات از هر سر سوزن را باعث کندی تزریق و درد هنگام تزریق دانست و گفت: در استفاده مکرر از سر سوزن، ممکن است تکه‌ای از آن وارد پوست شود و ایجاد التهاب کند؛ به همین جهت توصیه می‌شود تعداد دفعات استفاده از یک سر سوزن را به ۱ الی ۲ بار منحصر کنید.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
