بزرگ‌ترین مانور هوایی در شبه‌جزیره کره برگزار شد
ترس «اون» از سرانجام قذافی
«براد لنون» و «تائه هون لی»، گزارشگران سی‌ان‌ان در ۴ دسامبر ۲۰۱۷ نوشتند جنگنده‌های اف ۲۲، اف ۳۵ و حدود ۲۳۰ جنگنده دیگر از آمریکا و کره‌جنوبی در این رزمایش هوایی مشارکت دارند. این رزمایش سالانه نظامی «نقطه هوشیاری ۱۸» (Vigilant Ace ۱۸) نام دارد و تا روز جمعه (۱۷ آذرماه) ادامه خواهد داشت. حدود ۱۲ هزار تن از نیروهای ارتش آمریکا شامل افسران نیروی دریایی و تفنگداران ویژه در این رزمایش در کنار نیروهای کره‌جنوبی هستند. همچنین اعلام شده که قرار است بمب‌افکن‌های B-۱B Lancer نیز در روزهای آتی به این رزمایش نظامی بپیوندند. این مانور نظامی تقریبا یک هفته پس از آزمایش موشکی بالستیک قاره‌پیمای کره‌شمالی برگزار می‌شود. پیونگ‌یانگ، دولت ترامپ را به افزایش تنش متهم کرده و هشدار داده که این رزمایش نظامی تنها باعث بدتر شدن آتش تنش در شبه‌جزیره کره می‌شود.
«لیندسی گراهام»، سناتور آمریکایی که به گروه «بازها» تعلق دارد و در کمیته نیروهای مسلح سنا هم حضور دارد به «سی‌بی‌اس» گفت که پیشرفت فناوری نظامی کره‌شمالی احتمال «جنگ پیشدستانه» را افزایش داده است. وی افزود: «زمان ما رو به اتمام است.»
گراهام از پنتاگون خواسته بود تا مانع اعزام خانواده‌های نیروهای آمریکایی به کره‌جنوبی شود چرا که موجب تحریک کره‌شمالی خواهد شد. او حتی پا را فراتر گذاشته و اعلام کرده بود نه تنها نباید خانواده‌های سربازان به کره‌جنوبی اعزام شوند بلکه باید آن دسته از خانواده‌هایی که در کره‌جنوبی حضور دارند از این کشور خارج شوند. به گفته بسیاری از کارشناسان، خروج خانواده‌های سربازان آمریکایی از شبه‌جزیره نشانه‌ای از نزدیک شدن «جغد شوم جنگ» است. «لنون- لی» در ادامه گزارش خود درخصوص مانور هوایی اخیر نوشتند: «تاکنون ۶ فروند اف ۲۲، ۶ فروند اف ۳۵ و ۶ فروند EA-۱۸G آمریکایی در کره‌جنوبی استقرار یافته‌اند. همچنین ۱۰ فروند F-۱۵C و F-۱۶ در کره‌جنوبی برای انجام این مانور استقرار یافته‌اند.» همچنین قرار است « F-۳۵b که در ژاپن استقرار دارند، بمب‌افکن‌های B-۱ و هواپیمای هشدار و کنترل E-۳ و آواکس هم حضور خواهند داشت.» گزارشگران مذکور به نقل از کارشناسان می‌نویسند در صورت وقوع جنگ با کره‌شمالی، احتمالا اف۲۲ها و اف۳۵ها رهبری حمله علیه کره‌شمالی را بر عهده خواهند گرفت.
با توجه به تمام آنچه از کره‌شمالی به بیرون درز یابد باید ببینیم در پس اندیشه «کیم جونگ- اون» چه می‌گذرد. به همین دلیل، رویترز در گزارشی مفصل به قلم «هیون هی شین» و «جیمز پی یر سون» در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۷ به این مساله پرداخته که در پس «دیوانگی رهبر کره، چه اندیشه‌ای خفته است.» این گزارش می‌نویسد اگرچه ترامپ رهبر کره‌شمالی را «مرد موشکی»، «مرد چاقالو» و «توله سگ مریض» می‌خواند اما برنامه هسته‌ای و موشکی کره‌شمالی از زمانی که «اون» به قدرت رسیده با سرعت بیشتری پیشرفت کرده است به‌گونه‌ای که گفته شده این کشور طی یک سال آینده به جایی می‌رسد که عملا از «آستانه» هسته‌ای گذر کرده و مهارش دیگر غیرممکن می‌شود. گزارش رویترز از این قرار است:
در یک دسامبر یخبندان در سال ۲۰۱۱، رهبر جدید کره‌شمالی «کیم جونگ اون» درحالی‌که خودروی نعش‌کش حامل پدرش «کیم جونگ ایل» را از خیابان‌های پیونگ‌یانگ اسکورت می‌کرد با ۷ مشاور همراهی می‌شد. هیچ‌یک از این مردان اکنون در کنار کیم جوان نیستند. اکتبر سال جاری، آخرین دستیاران پدرش را تنزل مقام داد و هر دوی آنها در دهه ۹۰ عمر خود بودند. به نوشته «موسسه استراتژی امنیت ملی»- اندیشکده سرویس اطلاعات ملی کره‌جنوبی (NIS)- آنها هم در زمره ۳۴۰ نفری بودند که تسویه یا اعدام شدند. «اون» - که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، او را در انظار عموم «مرد آشکارا دیوانه» خطاب کرده است- ششمین سال حضور خود در قدرت را سپری کرد؛ ۶ سالی که رهبران کره‌جنوبی آن را «عصر وحشت» می‌نامند. پیش‌بینی‌ناپذیری و بی‌رحمی‌اش موجب هراس جهانی شده است. او به‌طور موفقیت‌آمیزی طی هفته گذشته آزمایش موشک هواسونگ ۱۵ که قابلیت هدف قرار دادن کل خاک آمریکا را دارد، اعلام کرد. اما نگاهی از نزدیک به نحوه رهبری او، روشی که در پس «دیوانگی» او وجود دارد را فاش می‌سازد.
«کیم جونگ- اون» در ۳۳ سالگی یکی از جوان‌ترین روسای دولت‌ها در دنیا است. او وارث کشوری با تاریخی غرورآفرین است؛ کشوری که هدیه ابرقدرت‌های جنگ سرد به او یک دولت سوسیالیستی بود تا یک «دولت حائل»ی در آن به وجود آورند میان چین کمونیست و جنوب سرمایه‌دار [کره‌جنوبی]. در دوران رهبری پدرش [کیم جونگ ایل]، اقتصاد این کشور با سوءمدیریت دست به گریبان بود و فروپاشی کمونیسم در اتحاد شوروی منبع مهم حمایت از این کشور را از میان برد. بیش از ۳ میلیون نفر از گرسنگی تلف شدند. این رهبر جوان برای تثبیت وضعیت ضعیف خود به تقویت سه نیروی عمده روی آورد: ارتش و قدرت هسته‌ای؛ بخش خصوصی ضمنی بازاری و ترس و تقدیس پیشوا. به همین منظور، او دو مرد قدرتمند را اعدام کرد و یک زن جوان را ترفیع مقام داد. این زن جوان کسی نبود مگر «کیم یو جونگ»، خواهر جوانش که ناظران امور کره می‌گویند او تبلیغاتچی اصلی «اون» است. او تنها خویش خونی «اون» است که در سیاست دخیل شده است. برادر بزرگ‌تر خونی‌اش که «کیم جونگ چول» نام داشت از سوی پدر به‌عنوان وارث انتخاب نشد. به عبارت دیگر، «چول» از سوی پدر پس زده شد. به نوشته موسسه مذکور، که پناهندگان عالی رتبه از کره‌شمالی را در استخدام خود دارد، طی ۵ سال منتهی به ۲۰۱۶، کیم جوان ۳۰۰میلیون دلار صرف ۲۹ آزمایش هسته‌ای و موشکی کرده؛ ۱۸۰ میلیون دلار خرج حدود ۴۶۰ مجسمه خانوادگی کرده و حدود یک میلیارد دلار صرف کنگره حزبی در سال ۲۰۱۶ کرد از جمله ۸/ ۲۶ میلیون دلار هم فقط صرف آتش بازی شد.
رهبر بزرگ
در دوره باستان، پیونگ‌یانگ پایتخت امپراتوری قدرتمند «کوگوریو» بود که ریشه کلمه مدرن «کره» به آن باز می‌گردد. «لی سئونگ- یئول»، محقق ارشد در سرویس تحقیقاتی مجلس موسسان در سئول، می‌گوید با بازگشت به تاریخ، مفهوم «رهبر بزرگ» (Great Leader) ترکیبی شد از چند ایده که به مرور زمان شکل گرفت: خدای توانا، پرستش کنفوسیوسی والدین و پادشاهی با منشور بهشت. «لی سانگ کیون»، که محقق ارشد در مسائل رهبری کره‌شمالی است، می‌گفت تئوری جانشینی در این کشور به این معنا است که ظهور کیم جوان در روزگاری که پدرش زنده بود باید تکمیل می‌شد: پدر کیم [جونگ اون] ۲۰ سال پیش از به قدرت رسیدن، رهبری برایش مسجل شده بود. بنابراین، وقت کافی داشت تا هم متحدانی برای خود بسازد و هم یک طرح جدیدی از سیستم رهبری در اندازد. «اون» فقط سه سال «رهبر در انتظار» بود.
کنجی فوجیموتو، آشپز ژاپنی که برای این خانواده کار می‌کرد و یکی از معدود کسانی است که دیدارهایی با کیم جوان را روایت کرده است، می‌گوید «اون» در ۱۹۸۴ متولد شد و سومین نفری بود که در صف رهبری در انتظار ایستاده بود. فوجیموتو می‌گوید او فرزندی متمرد بود که حس رقابت در وجودش موج می‌زد. فوجیموتو در کتاب خاطراتی که در سال ۲۰۱۰ منتشر کرد نوشته بود «اون» یکبار یک سیلی به‌صورت عمه اش «کو یونگ- سوک» نواخت زیرا وی را «ژنرال کوچک» خطاب کرده بود. کیم می‌خواست «رفیق ژنرال» نامیده شود.
محققان می‌گویند وقتی «کیم جونگ‌ایل» پی برد که فرزند جوانش جانشین او خواهد شد، پدرش چند اقدام اتخاذ کرد تا از فرزند محافظت کند. «لی» می‌گفت این اقدامات عبارت بود از تغییر پایگاه قدرت این کشور به سوی ایجاد رقابت میان نخبگان تا اینکه «کیم جوان» بتواند یک گروه را برابر گروهی دیگر به بازی بگیرد. «کیم جونگ‌ایل» ارتش را قدرت برتر در کشور معرفی کرد؛ سیاستی که «سونگان» نامیده می‌شود که به معنای «ابتدا ارتش» است. در کنفرانسی حزبی در سال ۲۰۱۰، وضعیت را تغییر داد به گونه‌ای که ارتش مجبور به رقابت با دولت حزبی به نفع رهبر بود.
تسلیحات مرد بیچاره
استراتژی نظامی نخستین چیزی بود که کیم آن را تغییر داد. پدرش وعده خلع سلاح هسته‌ای در ازای دریافت کمک داده بود و در فوریه ۲۰۱۲، کیم جوان پا جای پای پدر گذاشت و وعده توقف (فریز کردن) برنامه هسته‌ای در ازای دریافت کمک‌های غذایی از آمریکا را داد. اما چند هفته بعد، او این مسیر را تغییر داد و اعلام کرد که کره‌شمالی یک موشک دوربرد شلیک خواهد کرد.
«وی سونگ‌لاک»، نماینده سابق کره‌جنوبی در مذاکرات در سال ۲۰۱۱ که به «معامله فوریه» کمک کرد، می‌گوید: «مذاکرات بر مبنای میراث کیم جونگ ایل انجام گرفت. از آن زمان تفکر استراتژیک او شکل گرفته است.» رسانه‌های کره‌شمالی می‌گویند در نگاه کیم، صدام حسین و معمر قذافی به‌خاطر نداشتن تسلیحات هسته‌ای از میان رفتند. خبرگزاری رسمی کره‌شمالی (KCNA) در سرمقاله‌ای در ژانویه ۲۰۱۶ نوشت: «تاریخ نشان داده است که بازدارندگی هسته‌ای قدرتمند شمشیر مقدس و گرانبهای قدرتمندی است برای ناامید کردن خارجی‌ها از تجاوز.» کره‌شمالی برای دستیابی به بازدارندگی هسته‌ای مسابقه را شروع کرده زیرا دولت احساس تهدید می‌کند و نگران است که مبادا کیم به سرنوشت افرادی مانند قذافی دچار شود.
رهبر لیبی در سال ۲۰۰۳ پذیرفت که تسلیحات کشتار جمعی خود را کنار بگذارد؛ در سال ۲۰۱۱، قذافی از سوی شورشیانی که مورد حمایت آمریکا و متحدانش بودند کشته شد. چند ماه پس از دستیابی «اون» به قدرت، کره‌شمالی قانون اساسی خود را به روز کرد تا خود را یک دولت هسته‌ای اعلام کند. یکی از «تابوت کش های» برجسته در هنگام دفن پدر رهبر فعلی، «ری یونگ هو» نام داشت که رئیس ستاد کل ارتش خلق کره بود. کیم او را در ژوئیه ۲۰۱۲ اخراج کرد. اطلاعات کره‌جنوبی بعدها تایید کرد که «ری» اعدام شده است. در دسامبر ۲۰۱۲، کره‌شمالی یک موشک دیگر را با موفقیت آزمایش کرد. در سال ۲۰۱۳، «کیم جوان» سیاست جدیدی را اعلام کرد: «خط بیونگ جین» یا توسعه موازی برای ترکیب قدرت هسته‌ای با رشد اقتصادی.
«تائه یونگ هو»، معاون سابق سفیر کره‌شمالی در لندن که در سال ۲۰۱۶ یکی از چهره‌های برجسته عالی رتبه دولتی بود که به کره‌جنوبی پناهنده شد، معتقد است بازدارندگی هسته‌ای برای این کشور مهم است. او می‌گوید تهدید نابودی مطلق، بمب هسته‌ای را «به تسلیحاتی برای مرد بیچاره» تبدیل می‌کند که با آن کنترل بر کشور را سفت و سخت‌تر کرده و ضامن حکومت بلندمدت «کیم» است. «هو» می‌افزاید: «به محض اینکه او کنترل تسلیحات هسته‌ای قابل استفاده را در دست گرفت، فضای بیشتری برای اختصاص منابع به شکل انعطاف‌پذیرتر خواهد داشت و قوای نظامی را برای ساخت و سازهای غیرنظامی به‌کار خواهد گرفت.»
«رویاهای احمقانه»
کره‌شمالی تقریبا یک‌چهارم از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امور دفاعی می‌کند. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه گفته است کیم جونگ اون می‌گذارد ملتش «علف بخورند» اما برنامه هسته‌ای خود را تسلیم نکند. با میراثی از فقر که به دنبال رهبر است اما باز او اصرار دارد که می‌خواهد رفاه مردمش را بالا ببرد. فوجیموتو می‌گفت در یک زنگ تفریح تابستانی در سال ۲۰۰۰ در مدرسه‌ای در سوئیس، دغدغه کیم جوان سفر به پکن برای دیدار با پدرش بود که به آنجا سفر کرده بود. فوجیموتو لحظه‌ای را به یاد می‌آورد که این رهبر جوان در هنگام نوشیدن چیزی در قطار خصوصی پدرش می‌گفت: «بیا صحبت کنیم. از مقام‌های عالی‌رتبه شنیده‌ام که چین در چندین جبهه درحال موفقیت است: مهندسی، تجارت، هتل، کشاورزی و چیزهای دیگر. آیا نباید آنها را به‌عنوان الگویی برای خودمان درنظر بگیریم؟» در سال ۲۰۱۲، اندکی پس از به قدرت رسیدن، کیم یک جورهایی به تقلید از اصلاحات چین در دهه ۸۰ روی آورد. به کشاورزان اجازه داده شد تا بیشتر محصولات خود را در اختیار داشته باشند. به شرکت‌های دولتی حق خرید و فروش محصولات به قیمت بازار و نیز اجاره کارگران داده شد. کارآفرینان خصوصی و خرده‌فروشان تشویق شدند تا در پروژه‌های دولتی یا با نهادهای حزبی و نظامی سرمایه‌گذاری کنند. کیم همچنین چشم بر بازارهای غیررسمی بست؛ نیرویی که پدرش بیهوده تلاش در مهار آن داشت. در آوریل همان سال، کیم ملت را مورد خطاب قرار داد؛ این اولین‌بار طی ۱۷ سال بود که مردمان کره‌شمالی صدای رهبر خود را می‌شنیدند.
کیم جوان در این سخنرانی گفت: «این عزم پیوسته حزب است که تضمین کند مردم هرگز بار دیگر کمربندها را سفت نمی‌بندند.» ناظران بیرونی امیدوار بودند که این اصلاحات نشان‌دهنده گشایش سیاسی جدیدی در کره‌شمالی و حرکت این کشور به سوی آغوش کشورهای جهان باشد. در سال ۲۰۱۲، «آنتونیو رازی»، سناتور ایتالیایی که اولین ایتالیایی بود که با رهبر کره‌شمالی دیدار کرده بود، گفت کیم از او خواسته تا مراکز آموزشی برای فوتبالیست‌های این کشور در ایتالیا بیابد. رازی می‌گوید: «با بسیاری از رهبران محلی کره‌شمالی صحبت کردم. هیچ طرحی برای حمله به کسی ندارند. کره‌شمالی علاقه‌مند به هسته‌ای شدن است آن هم فقط به‌عنوان شکلی از دفاع.» کیم جوان به دنبال تضمین این بود که آزادی اقتصادی باعث کنار زدن او از قدرت نخواهد شد. همچنین از جمله کسانی که خودروی حامل تابوت کیم پدر را همراهی می‌کرد «جانگ سونگ تائک» بود؛ او مقامی بود که پیشگام اصلاحات بود. او که با خواهر کیم جونگ-ایل ازدواج کرد نماینده ویژه در چین بود و مجموعه‌ای از «مناطق انحصاری اقتصادی» در تمام چین را مورد بازدید قرار داد. در دسامبر ۲۰۱۳، جانگ در برابر دوربین‌ها از پولیت‌بوروی حزبی اخراج و به توطئه برای کودتا متهم شد. رسانه‌های دولتی می‌گویند: «جانگ رویای احمقانه‌ای در سر می‌پروراند.» رسانه‌های دولتی در کره‌شمالی اعلام کردند او امیدوار بود که برنامه‌های اصلاحی‌اش به او کمک کند تا از سوی کشورهای خارجی «مورد شناسایی قرار گیرد.» سرویس اطلاعات ملی کره‌جنوبی اعلام کرد که او با چندین گلوله ضدهوایی اعدام شد و بقایای جسدش با «شعله‌افکن‌ها» از میان رفت.
دیکتاتور تثبیت می‌شود
از آن زمان، کیم جوان یک‌جور کیش شخصیت را بسط داده است. در همان روزی که اعدام و تسویه جانگ اعلام شد، رودونگ سینمون، رسانه دولتی کره‌شمالی، از سرودی پرده‌برداری کرد که با عنوان «ما غیر از تو کسی را نمی‌شناسیم» تقدیم کیم جوان شده بود. موسسه استراتژی امنیت ملی می‌گوید، سال بعد کیم به مدارس کشورش دستور داد که کتاب‌ها را به شکلی تغییر دهند که از او بت ساخته شود و افزون بر این، تصاویری از تسلیحات هسته‌ای و موشک‌های کشورش را نیز نشان دهند. این موسسه می‌افزاید کمپین بت‌سازی در سال ۲۰۱۶ به اوج خود رسید و جوانان و فرهنگ را هم شامل شد: خوانندگان زن مورد علاقه کیم، گروه مورانبونگ (Moranbong Band)، مجموعه‌ای از نمایش‌ها و موسیقی‌ها و رقص‌ها را انجام دادند که خواستار وفاداری به کیم بود درحالی‌که «یگان شوک» (Shock Brigade)، گروهی از جوانان این کشور که مسوول ساخت و سازهای اقتصادی بودند، حدود ۱۲۰۰ شعر و اثر ادبی تولید کرد. «جان دلوری» از دانشگاه یون‌سی در سئول می‌گوید: «کیم می‌خواهد به‌عنوان دیکتاتور توسعه مطرح شود.» در داخل می‌خواهد از خود چهره کسی را به نمایش بگذارد که «آورنده فراوانی» است. وزارت اتحاد کره‌جنوبی در آماری اعلام کرد تقریبا نیمی از عکس‌هایی که کیم گرفته در مکان‌های اقتصادی بوده است. دختر جوانی که در پشت کیم در هنگام خاکسپاری پدرش ایستاده خواهر ۲۸ ساله رهبر کره یعنی «کیم یو جونگ» است. در همان اکتبری که کیم جوان دو تن از دستیاران پدرش را از کار برکنار کرد، خواهر خود را وارد پولیت‌بورو کرد. «تائه»، سفیر سابق می‌گوید «کیم جونگ چول»، برادر بزرگ‌ترش، یک زندگی آرام در پیونگ‌یانگ دارد و در یک گروه گیتار می‌نوازد. «لی سو سئوک»، محقق در موسسه استراتژی امنیت ملی می‌گوید: «کیم از سیستم موجود نهایت بهره‌برداری را کرده، در عین اینکه پایگاه قدرت خود و رژیم دیکتاتوری را به شیوه‌ای بسیار هوشمندانه تقویت می‌کند.»
ارسال نظر