به عبارت دیگر، هر سال حدود ۶۰۰ میلیون نفر را بیمار کرده و منجر به مرگ بیش از ۴۲۰ هزار نفر می‌شود. غذای ناایمن و ناسالم، نه تنها از طریق خطرات مستقیم ناشی از غذا، باعث ایجاد بیش از ۲۰۰ نوع بیماری حاد و مزمن – از عفونت دستگاه گوارشی گرفته تا‌ سرطان – می‌شود، بلکه هزینه‌های تجمیعی آن علاوه‌بر رنج و درد فردی، در سطح کلان‌ مانعی برای توسعه اقتصادی - اجتماعی بوده، باعث افزایش فشار بر نظام بهداشت و درمان می‌شود، دسترسی به بازارهای جهانی غذا، تجارت، گردشگری را محدود کرده و نهایتا تحقق رشد اقتصادی را با موانعی روبه‌رو می‌کند. فائو و سازمان جهانی بهداشت با در نظر گرفتن این واقعیت‌ها از دست‌اندرکاران دخیل در تمامی مراحل تولید، فرآوری، فروش  یا آماده‌سازی مواد غذایی، چه آنها که به‌صورت انفرادی فعالیت می‌کنند و چه نهادهای تجاری یا دولتی، می‌خواهند تا‌ به تلاش برای حفظ ایمنی و سلامت غذا ادامه دهند. این دو کارگزاری سازمان ملل متحد، به‌طور خاص به دست‌اندرکاران زنجیره تا‌مین غذا پنج راهکار در این زمینه توصیه می‌کنند که از طریق آنها می‌توان تحولی پایدار در ایمنی و سلامت غذا ایجاد کرد: ۱.مطمئن شوید که غذا ایمن و سالم است. ۲.محصولات غذایی را با روش‌های ایمن و سالم پرورش دهید. ۳.غذا را ایمن و سالم نگهداری کنید. ۴.ایمنی و سلامت مواد غذایی را بررسی و ارزیابی کنید. ۵.برای تا‌مین ایمنی و سلامت غذا مشارکت و همکاری کنید.

مطمئن شوید که غذا ایمن و سالم است

دولت‌ها نقش حیاتی در تضمین ایمنی، سلامت و مغذی‌بودن مواد غذایی برای همگان دارند. دولت‌ها البته دلایل و انگیزه خوبی برای این کار دارند ؛ زیرا براساس گزارش بانک جهانی، غذای ناایمن و ناسالم از طریق کاهش بهره‌وری، سالانه هزینه‌ای بالغ بر ۹۵ میلیارد دلار به کشورهای دارای اقتصاد‌ متوسط و ضعیف تحمیل می‌کند. برای کاهش این میزان خسارت و هزینه، سیاست‌گذاران می‌توانند کشاورزی و نظام پایدار غذایی را ترویج کنند و همکاری و مشارکت بین بخش‌های سلامت همگانی، بهداشت دام، کشاورزی و دیگر بخش‌ها را تقویت کنند. به این منظور کشورها باید از استانداردهای بین‌المللی تعیین شده از سوی کمیسیون مقررات مواد‌غذایی (Codex Alimentarius Commission) پیروی کنند.

محصولات غذایی را با روش‌های ایمن پرورش دهید

تولید‌کنندگان مواد غذایی برای اطمینان از تا‌مین کافی مواد غذایی ایمن و سالم در سطح جهانی و به‌حداقل رساندن تا‌ثیرات زیست‌محیطی آنها و سازگاری با تغییرات اقلیمی، باید از روش‌های مناسب و بهینه‌ استفاده کنند. با تغییر و تحول نظام‌های غذایی برای سازگاری با تغییرات اقلیمی، کشاورزان باید برای کاهش خطرات بالقوه موجود و همچنین اطمینان از ایمنی و سلامت مواد غذایی، راه‌های بهینه را به‌دقت مدنظر قرار دهند. برای نمونه، توجه همزمان به دو مساله سلامت گیاهان و بهداشت دام می‌تواند از ایجاد مقاومت میکروبی جلوگیری کرده و از تعداد ۷۲۰ هزار مرگ سالانه بر اثر عفونت‌های ناشی از مقاومت میکروبی در سراسر جهان جلوگیری کند.

ایمنی و سلامت مواد غذایی را بررسی و ارزیابی کنید

مصرف‌کنندگان حق دارند متقاضی غذای ایمن و سالم باشند. با توجه به پیچیدگی‌های موجود در زمینه ایمنی مواد غذایی، مصرف‌کنندگان باید به اطلاعات به‌هنگام، واضح و معتبر درخصوص ارزش غذایی و خطر بیماری‌هایی که با انتخاب‌های غذایی آنها مرتبط است دسترسی داشته باشند. سرمایه‌گذاری برای آموزش مصرف‌کنندگان در زمینه ایمنی و سلامت مواد غذایی می‌تواند به‌صورت بالقوه موجب کاهش بیماری‌های ناشی از مواد غذایی و در مجموع موجب صرفه‌جویی ۱۰ برابری در هزینه‌های صرف‌شده در این بخش می‌شود. بر این اساس مصرف‌کنندگان باید این امکان را داشته باشند تا‌ ضمن انتخاب گزینه‌های سالم غذایی برای خود از نظام‌های پایدار غذایی نیز حمایت کنند.

اخبار مرتبط