چگونه آمریکا در حال تغییر شکل اقتصاد جهانی است؟
اما سخنرانی سالیوان فراتر از ژئوپلیتیک و تلاشی بسیار جاه‌‌‌طلبانه برای تجمیع اهداف داخلی و بین‌المللی دولت بایدن و تبدیل آنها به کل منسجم بود. ایالات‌متحده قصد دارد از سیاست صنعتی راهبردی جدید برای احیای همزمان طبقه متوسط آمریکا و دموکراسی ایالات‌متحده استفاده و در عین حال با تغییرات آب‌وهوایی مبارزه کند و برتری فناوری پایدار بر چین را به وجود آورد. بسیاری از متحدان آمریکا بیم دارند؛ چراکه بخشی که در راهبرد جدید از قلم افتاده، منافع خارجی‌‌‌هاست. آنها بهویژه نگران هستند که یارانه‌‌‌های صدها میلیارد دلاری به صنعت آمریکا و فناوری‌‌‌های پاک که در قانون کاهش تورم تعیین شده است، به ضرر تولیدکنندگان و کارگران در اروپا و آسیا تمام شود. برخی همچنین نگران هستند که فشار برای «ریسک‌‌‌زدایی» از تجارت با چین (خیلی ساده به معنی کاهش وابستگی به چین)، تجارت بین‌الملل را به‌شدت مختل کند. بسیاری هم نگرانند که خواسته‌‌‌های ایالات‌متحده برای اصلاح سازمان تجارت جهانی، نگهبان تجارت آزاد را فلج کند.
مقامات ایالات‌متحده با این نظرات موافق نیستند (با اشاره به نکات مکرر سالیوان که در سخنرانی خود درباره منافع متحدان غربی و جنوب جهانی مطرح کرد). آنها استدلال می‌کنند که آمریکا بالاخره رهبری نبرد علیه تغییرات آب‌وهوایی را بر عهده گیرد که این امر باید مورد استقبال جهان قرار گیرد. سالیوان همچنین در تلاش است تاکید کند که «ریسک‌‌‌زدایی» به معنای خارج‌کردن چین از زنجیره تامین جهانی نیست. او هفته گذشته با من صحبت کرد و گفت: «در تلاشیم جهانی بسازیم که در آن بیش از یک منبع برای محصولات حیاتی وجود داشته باشد... نمی‌گوییم چین نباید آی‌فون بسازد یا پنل‌‌‌های خورشیدی تولید کند، بلکه می‌‌‌گوییم سایر کشورها نیز باید این کار را انجام دهند.»
سالیوان مشتاق است کشورهای دوست آمریکا را متقاعد کند که «اجماع جدید واشنگتن» می‌‌‌تواند برای همه کارساز باشد. او فکر می‌کند که ایالات‌متحده در نشست اخیر گروه۷ در هیروشیما پیشرفت قابلتوجهی داشته است؛ با این استدلال که این اجلاس «گامی مهم و رو به جلو» بود. بهویژه، او معتقد است که متحدان آمریکا اکنون در مورد برنامه‌‌‌های این کشور برای اعطای یارانه به صنایع سبز و انتقال به اقتصاد پاک اطمینان یافته و رویکرد مشابهی را پذیرفته‌‌‌اند. او استدلال می‌کند که انگیزه برای انرژی پاک «بیشتر منبع همکاری خواهد بود تا اصطکاک در آینده».
آشکارا در بیانیه گروه7 همگرایی قابلتوجهی در گفتار و رویکرد در مورد موضوعاتی از قبیل ریسک‌‌‌زدایی تا زنجیره تامین وجود داشت. اما صحبت با متحدان آمریکایی -چه در جی7 و چه در خارج از آن- نشان می‌دهد که هنوز درباره سیاست ایالات‌متحده نگرانی وجود دارد. یکی از نگرانی‌های مکرر این است که آمریکا به اجرای اقداماتی در قبال چین ادامه می‌دهد که «متحدان و شرکای آمریکا» برای انطباق با آنها تحت فشار زیادی قرار خواهند گرفت.
لارنس وانگ، معاون نخستوزیر سنگاپور- نزدیک‌‌‌ترین متحد آمریکا در جنوب‌شرقی آسیا- اخیرا هشدار داد: «اگر ریسک‌‌‌زدایی بیش از حد انجام شود، در نهایت با اقتصاد جهانی پراکنده و ازهم‌گسسته‌‌‌تری روبه‌رو خواهیم شد.» در اروپا، هنوز این نگرانی وجود دارد که معماری جدید اقتصاد جهانی که در واشنگتن طراحی شده است، ناگزیر به نفع تولیدکنندگان و کارگران آمریکایی باشد. متحدان ایالات‌متحده به روش‌های مختلف واکنش نشان خواهند داد. همیشه یک لابی در اتحادیه اروپا وجود داشته است که از ایجاد شرکت‌های ستاره اروپایی از طریق سیاست صنعتی حمایت کند. این لابی با تغییر آمریکا به سمت سیاست صنعتی قدرتمند شده است. در دسامبر گذشته، اتحادیه اروپا خود را متعهد به «سیاست صنعتی بلندپروازانه اروپایی» برای انتقال به اقتصاد سبز و دیجیتال اعلام کرد.
اما برخی اروپایی‌‌‌ها نیز نگران این هستند که اگر اتحادیه اروپا در مسیر یارانه‌‌‌ها قدم بگذارد، بازار واحد خود را تضعیف خواهد کرد. اتحادیه اروپا از قدرت مالی بسیار کمتری نسبت به دولت ایالات‌متحده برخوردار است. بنابراین ممکن است در مسابقه یارانه‌‌‌ها با شکست سنگینی مواجه شود. متحدان آمریکایی خارج از اتحادیه اروپا -مانند بریتانیا، ژاپن و کانادا- نگرانی‌های جداگانه‌‌‌ای دارند. آنها نگرانند که اگر مذاکرات بین ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا به راه اصلی برای ایجاد اجماع در «غرب جهانی» تبدیل شود، کسانی که خارج از دو بلوک اصلی هستند، آسیب خواهند دید. همان‌طور که یک دیپلمات می‌‌‌گوید، اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده «مانند دو پاندای غول‌پیکر» هستند.
آنها به‌ندرت جفت می‌‌‌شوند؛ اما اگر این کار انجام شود این تهدید وجود دارد که نوعی رابطه انحصاری شکل بگیرد (اگرچه از نظر علمی، پانداها تک‌همسر نیستند). در پاسخ به مشکل پانداها، کانادایی‌‌‌ها در حال بررسی دادن نقش رسمی به جی7 برای ارائه پیشنهاد و تدوین قوانین جدید اقتصاد جهانی هستند. بریتانیاییها مجذوب صحبت‌‌‌های سالیوان در مورد «مشارکت‌‌‌های اقتصادی جدید بین‌المللی نوآورانه» شده‌‌‌اند. ریشی سوناک، نخستوزیر بریتانیا، در سفر خود به واشنگتن، مناطقی را که بریتانیا ممکن است چنین مشارکتی را با ایالات‌متحده ایجاد کند، از جمله فناوری دفاعی و مقررات هوش مصنوعی را بررسی خواهد کرد. معلق بودن درباره همه این بحث‌‌‌های اقتصادی ابری از ترس ژئوپلیتیک است. روسیه در حال جنگ در مرزهای اتحادیه اروپاست. ژاپنی‌‌‌ها از چین می‌‌‌ترسند. همه طرف‌‌‌ها برای محافظت نظامی به عمو سام نگاه می‌کنند. متحدان آمریکا هنوز نسبت به دکترین سالیوان تردید دارند. اما الان زمان جدال با ایالات‌متحده نیست.
