از دید کینزی، سیاستهای مالی ابزاری مجزا برای اثرگذاری بر بخش تقاضا هستند. دولت بر تقاضای کل به طور مستقیم
(از طریق مخارج خود) و غیرمستقیم (از طریق مالیاتهایی که اعمال میکند) اثر میگذارد.
روسای جمهور و کنگره تا پیش از سال ۱۹۸۱ در تعیین بودجههای سالانه به اثرات کلان اقتصادی آنها توجه میکردند.