بله؛ دوری، دوستی می‌آورد
تا زمانی که علی دایی مربیگری می‌کرد، انتقادها از او بسیار زیاد بود. خودش هم البته اشکالاتی داشت و دارد. داد و فریادهای دایی کنار زمین و بعضی اظهارات او در مصاحبه‌های بعد از بازی همیشه سوژه می‌شد، اما حالا که سه سال است او کار نمی‌کند، شدت علاقه مردم به این گلزن تاریخی بیشتر شده است. همه جا حرف از علی دایی است و حتی می‌گویند تصاویر او در فضای تجارت الکترونیک با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسد. مخصوصا حضور غرورآفرین دایی در مراسم قرعه‌کشی جام‌جهانی هم این علاقه را بیشتر کرد. داستان عادل هم کم و بیش همین است؛ او هم تا وقتی بود «کی‌روشی‌پور» خوانده می‌شد و هر جمله‌اش کلی مخالف پیدا می‌کرد، اما حالا که نیست، مردم فقط نقاط قوت نود را به یاد می‌آورند. جالب‌تر اینکه دایی و عادل در زمان مربیگری و اجرا هم کم با یکدیگر تنش نداشتند. خود فردوسی‌پور می‌گفت: «رابطه ما سینوسی است.» حالا اما حسابی با هم رفیق شده‌اند. همین چند روز پیش بود که خبر رسید عادل به‌طور مفصل میهمان دایی بوده و لابد یک کار رسانه‌ای هم با هم کرده‌اند که بعدا صدای آن در خواهد آمد. همه اینها البته به معنای استقبال ما از دوری این دو نفر نیست؛ امیدواریم برگردند و هر کدام به سهم خود به لذت‌های فوتبال ایران بیفزایند.
