آینده بورس لندن در خطر؟

 براساس آماری که اخیرا بورس لندن منتشر کرده است، تاکنون ۸۸شرکت از بازار اصلی بورس لندن خارج یا به سایر بازارها منتقل شده‌اند. این درحالی است که در این بازه زمانی تنها ۱۸شرکت جدید به بورس این کشور اضافه شده است. این رقم بزرگ‌ترین خروج بزرگ از سال ۲۰۰۹-۲۰۰۸ تاکنون به شمار می‌‌آید. علاوه‌بر این، بورس لندن با کاهش چشمگیر عرضه‌‌‌های اولیه عمومی (IPO) مواجه است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که احتمالا امسال تعداد عرضه‌‌‌های اولیه به کمترین میزان در طی ۱۵سال گذشته برسد.

چالش‌‌‌های داخلی و جذابیت بازار نیویورک

خروج بی‌‌‌سابقه شرکت‌ها از بورس لندن در حالی رخ می‌دهد که دولت بریتانیا و نهادهای ناظر در تلاشند با اصلاح قوانین بازار و اصلاح سیستم بازنشستگی داخلی، جذابیت بازار مالی لندن را افزایش دهند. با این حال، به نظر می‌رسد این اقدامات به اندازه‌ای کافی نبوده که بتواند با وسوسه ورود به بازار نیویورک رقابت کند. بازار نیویورک درحال حاضر به دلیل حجم نقدینگی بالا و شرایط مطلوب‌‌‌تر برای شرکت‌ها، مقصد اصلی مهاجرت برای کسب‌وکارهای بزرگ شده است.

در همین راستا برخی تحلیلگران هشدار می‌دهند که بورس لندن درحال از دست دادن موقعیت خود به‌عنوان مرکز مالی جهان است. خروج شرکت‌های بزرگ نه‌‌‌تنها از منظر نمادین، بلکه از نظر کاهش نقدینگی و فرصت‌‌‌های سرمایه‌گذاری، ضربه‌‌‌ای جبران‌ناپذیر به اقتصاد بریتانیا خواهد زد. این تحولات نشان می‌دهد که برای بازگشت اعتماد به بازار لندن، دولت و نهادهای مالی باید گام‌‌‌های جدی‌‌‌تری بردارند تا بتوانند سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها را به حضور در این بازار ترغیب کنند.

قهر کمپانی‌ها با بورس لندن؟

کمپانی آشتیاد (Ashtead)، بزرگ‌ترین شرکت اجاره تجهیزات با ارزش بازار ۲۳میلیارد پوند، به‌‌‌تازگی پیشنهاد انتقال فهرست اصلی خود از بورس لندن به نیویورک را مطرح کرده است. در راستای این تصمیم، آشتیاد به جمع شرکت‌های بزرگ FTSE ۱۰۰ می‌‌‌پیوندد که در سال‌های اخیر بورس لندن را به مقصد بازارهای جذاب‌‌‌تر خارجی ترک کرده‌‌‌اند. از سال ۲۰۲۰ تاکنون، ۶شرکت دیگر نیز از شاخص FTSE ۱۰۰ لندن خداحافظی کرده‌‌‌اند. مجموع ارزش بازار این شرکت‌ها، با احتساب آشتیاد، اکنون به حدود ۲۸۰میلیارد پوند رسیده است؛ رقمی که معادل ۱۴‌درصد از کل ارزش بازار فعلی FTSE ۱۰۰ است.

در میان شرکت‌های مهاجر، نام‌‌‌های بزرگی همچون فلاتر (Flutter)، غول ۳۹میلیارد پوندی شرط‌‌‌بندی و مالک  Paddy Powerو شرکت مصالح ساختمانی CRH  با ارزش ۵۵میلیارد پوند به چشم می‌‌‌خورد. هر دو شرکت طی ۱۸ماه گذشته فهرست اصلی خود را به بورس نیویورک منتقل کرده‌‌‌اند. این اقدام نشان از تغییر جهت اعتماد سرمایه‌گذاران به سوی بازار پررونق‌‌‌تر آمریکا دارد.

چرا نیویورک؟

دلایل این خروج‌‌‌ها روشن است: بازار نیویورک با نقدینگی بالا، دسترسی آسان به سرمایه‌گذاران بین‌المللی و ساختاری مناسب‌‌‌تر برای رشد شرکت‌ها، مقصد جذابی برای کسب‌وکارهای بریتانیایی است. در مقابل، بورس لندن که زمانی یکی از ستون‌‌‌های اصلی اقتصاد جهانی بود، درحال حاضر با چالش‌‌‌های متعددی از جمله رکود عرضه‌‌‌های اولیه و کاهش جذابیت برای سرمایه‌گذاران خارجی دست‌‌‌وپنجه نرم می‌کند.

از سوی دیگر خریدهای گسترده از سوی سرمایه‌گذاران خصوصی، به خروج کمپانی‌ها از بورس لندن سرعت بخشیده است. به‌عنوان نمونه، گروه امنیت سایبری دارک‌‌‌تریس (Darktrace) و پلتفرم سرمایه‌گذاری هارگریوز لنزداون (Hargreaves Lansdown) در سال‌جاری با پیشنهاد خرید از سوی سرمایه‌گذاران خصوصی موافقت کرده‌‌‌اند. این اقدام به کاهش تعداد شرکت‌های فعال در بازار لندن دامن زده است.

چارلز هال، رئیس بخش تحقیقات کارگزاری پیل هانت

 (Peel Hunt)، در این زمینه هشدار داد: «اگر بازار سرمایه‌‌‌ای شکوفا و پویا نداشته باشیم، نباید انتظار داشته باشیم که به‌‌‌عنوان یک رهبر جهانی در امور مالی جدی گرفته شویم. بازار بریتانیا مانند برخی از کشورها موهبتی خدادادی ندارد که به واسطه آن بتواند به عنوان یک پیشتاز شناخته شود. درنتیجه موفقیت این بازار در صحنه جهانی نیازمند حمایت و توجه است؛ در غیر‌این صورت، شرکت‌های بیشتری از لندن خارج خواهند شد.» اکنون دولت بریتانیا و نهادهای مالی با این پرسش مواجه هستند که آیا اصلاحات فعلی برای متوقف کردن این روند کافی است یا زمان برداشتن گام‌‌‌های جدی‌‌‌تر به پایان رسیده است؟ سال گذشته فایننشال‌تایمز طی گزارشی عنوان کرد که بورس لندن بیش از سایر بازارهای اروپایی در معرض خروج شرکت‌های بزرگ به نیویورک قرار دارد. در این گزارش، کمپانی‌ها براساس ارزش تعدیل‌شده سهامشان نسبت به رقبای آمریکایی، سهم درآمد آنها از ایالات‌متحده و میزان حضور سرمایه‌گذاران آمریکای شمالی در ترکیب سهامدارانشان رتبه‌‌‌بندی شده بودند.

شاخص FTSE ۱۰۰ که عمدتا به بخش‌‌‌های سنتی اقتصاد مانند انرژی و معدن وابسته است، از ابتدای امسال تاکنون تنها ۸‌درصد رشد کرده است. در مقابل، شاخص S&P ۵۰۰ آمریکا که میزبان سهم‌هایی همچون Magnificent Seven بود، در همین بازه زمانی ۲۷‌درصد افزایش یافته است.

علاوه بر این گلدمن‌ساکس هشدار داده است که خروج شرکت‌های بریتانیایی از این بازار و انتقال آنها به نیویورک موجب شده است روز به ‌روز شکاف ارزش بین این دو بازار افزایش یابد.

روزنه امید بورس لندن

با وجود اصلاحات اخیر در قوانین بورس و سیستم بازنشستگی بریتانیا، بسیاری از متخصصان و مدیران اجرایی معتقدند که این اقدامات تاثیر محسوسی بر کاهش خروج شرکت‌ها از بورس لندن نداشته است. علاوه بر این دیوید شوایمر، مدیرعامل بورس لندن (LSEG)، سال گذشته ادعا کرد که تصور ارزش‌‌‌گذاری بالاتر در زمین بازی آمریکا یک افسانه است. با این حال به نظر می‌رسد کمپانی‌ها حضور در بورس نیویورک را اولویت خود قرار داده‌اند. درحال حاضر تحلیلگران امیدوارند که عرضه اولیه برند شین (Shein)، یکی از بزرگ‌ترین کمپانی‌های فعال در حوزه پوشاک فست‌فشن، بتواند جانی تازه به بازار سرمایه بریتانیا ببخشد. در همین حال، بورس لندن در بیانیه‌‌‌ای عنوان کرد: «کمپانی‌ها با توجه به ساختار کسب‌وکار و موقعیت جغرافیایی‌شان تصمیمات خود را اتخاذ می‌کنند و بازار بریتانیا همچنان سومین بازار بزرگ جهان از نظر سرمایه جذب‌‌‌شده در سال‌جاری است و پویاترین مجموعه اصلاحات را در سطح جهانی تجربه کرده است.» علاوه بر این به دنبال عرضه اولیه سهم کمپانی فرانسوی کانال‌پلاس در بریتانیا، راشل ریوز این اقدام را به‌عنوان رای اعتماد سرمایه‌گذاران به بازار سرمایه بریتانیا توصیف کرد. با این حال، اگرچه عرضه اولیه شرکت‌هایی مانند شین و کانال‌پلاس، می‌‌‌تواند فرصت‌‌‌های جدیدی در این بازار فراهم کند، اما برای رقابت موثر با نیویورک، نیاز به تلاش‌‌‌های جدی‌‌‌تر و جذاب‌‌‌تر کردن بازار برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی توسط مسوولان این کشور احساس می‌شود.