در جراید ۱۷ خرداد سال ۱۳۵۶ کشور اعلام شد که با ساخت یک بزرگراه به نام داریوش جاده آبعلی به جاده کرج وصل می‌شود. در گزارشی کوتاه که با استفاده از یک نقشه مربوط به شهرداری تهران ارائه شد، آمده است: عملیات ساختمانی پل بتنی بزرگراه داریوش (سیدخندان) در تقاطع این بزرگراه با جاده قدیم شمیران (شریعتی امروزی) همچنان ادامه دارد. این پل، قطعه‌ای ساخته شده از بزرگراه موسوم به داریوش را (۴۵ متری سیدخندان) امتداد می‌دهد و به جاده کرج می‌پیوندد و ادامه ساختمان بزرگراه داریوش نیز در جلسه این هفته انجمن شهر تهران به تصویب رسید. بزرگراه داریوش در دو مرحله و به فاصله چند سال ساخته خواهد شد و در مرحله اول پس از اتمام پل سیدخندان امتداد می‌یابد و تا «جردن» (بلوار آفریقای امروزی) ادامه خواهد یافت. بزرگراه مزبور در سر راه خود ابتدا اراضی شهستان پهلوی (محل احداث پل طبیعت و پارک آب و آتش امروزی) را قطع می‌کند و به سوی «جردن» می‌رود. مشاورین خارجی به شهرداری پیشنهاد کرده‌اند بر سر راه این جاده تونل‌هایی بلند کشیده شود، اما شهردار همچنان مایل است از پل هوایی به جای تونل استفاده کند، طول این بزرگراه تا جردن ۵/ ۳ کیلومتر است و اعتبار اولیه آن ۱۰۰ میلیون تومان پیش‌بینی شده است.