توریسم؛ جاذب سرمایه، دافع بیکاری
گروه گردشگری- مسعود سلطانی‌فر، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، در یادداشتی در آخرین روزهای سال 92 که روز گذشته در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت، به تشریح افق مورد نظر دولت در سه حوزه گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی پرداخته است.
***
بررسی نهادهای بین‌المللی در حوزه اقتصاد و گردشگری نشان می‌دهد که گردشگری یکی از حوزه‌هایی است که در سال‌های اخیر توسعه یافته و در آینده نیز جایگاه مهمی در اقتصاد جهانی خواهد داشت. پیش‌بینی‌های این نهادها از افزایش سهم گردشگری در اقتصاد جهانی و اشتغالزایی در سال‌های آینده حکایت می‌کند. بنابر برآورد‌های سازمان جهانی شورای سفر و گردشگری این افزایش در ۱۰ سال آینده نیز تداوم خواهد داشت.
سازمان جهانی شورای سفر (WTO) در گزارش سالانه خود که با کمک دانشگاه آکسفورد تهیه می‌کند، از رشد واقعی ناخالص ملی حاصل از گردشگری در سال ۲۰۲۰ خبر داده است. طبق این گزارش‌ها رشد واقعی تولید ناخالص ملی حاصل از گردشگری در جهان از ۵/۰ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۴/۴ در سال ۲۰۲۰ خواهد رسید. رشد واقعی تولید ناخالص ملی حاصل از گردشگری در منطقه خاورمیانه نسبت به متوسط جهانی بالاتر بوده و بنابراین پیش‌بینی از منفی یک درصد به ۲/۵درصد خواهد رسید. این آمار در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای خاورمیانه بالاتر بوده و در سال ۲۰۱۰ با رشد ۹/۳ درصد از متوسط رشد خاورمیانه نیز بالاتر بودیم، اما رفته رفته آهنگ این رشد کاهش پیدا کرده و باید فکری اساسی برای حل این مشکل بشود. این آمار و پیش‌بینی پیش از وقوع اتفاقات خوشایند سیاسی و روی کار آمدن دولت تدبیر و امید انجام شده است و تداوم وضعیت پیشین ملاک و معیار بوده است.
افق روشن سرمایه‌گذاری
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و زنده‌شدن امیدها و گشوده شدن فضای اجتماعی، نگاه گردشگران و سرمایه‌گذاران نیز به کشورمان مثبت‌تر شده است. سرمایه‌گذاران ایرانی نیز با اطمینان و اعتماد بیشتری به آینده نگاه می‌کنند و افق پیش رو امیدبخش است. این آمار اگرچه بدون در نظر گرفتن تغییرات سیاسی و اجتماعی اتفاق افتاده در کشور می‌توانست آماری مایوس‌کننده تلقی شود، اما در خود نکته‌هایی دارد که حائز اهمیت است. طبق ارزیابی‌های نهادهای مختلف ایران از نظر برخورداری از جاذبه‌های گردشگری (چه جاذبه‌های متنوع طبیعی و چه جاذبه‌های فرهنگی و میراث کهن) در رتبه‌های نخست منطقه قرار دارد. این آمارها در عین حال که نشان می‌دهد ما در منطقه خاورمیانه با چه رقابت سختی روبه‌‌رو هستیم، به این معنی است که کشورهای دیگر بدون برخورداری از چنین جاذبه‌هایی توانسته‌اند در زمینه گردشگری موفقیت‌هایی کسب کنند. چشم‌انداز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بی‌هیچ تردیدی باید تغییر روندی باشد که در این پیش‌بینی‌ها نشان داده می‌شود.
بخشی از این تغییر با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و ایجاد فضای مثبت داخلی و بین‌المللی و کوشش‌های همکاران‌مان در سازمان محقق شده است. ابراز علاقه به سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری ایران و همچنین ابراز علاقه جهانگردان بین‌المللی به سفر به ایران نشانه‌های این تغییر هستند. ما و همکاران‌مان در سازمان تلاش خواهیم کرد تا نه تنها از منفی شدن رشد ناخالص ملی حاصل از گردشگری پیشگیری کنیم که این رشد را به نحو چشمگیری افزایش دهیم.
طبیعی است که رسیدن به چنین چشم‌اندازی نیازمند همراهی و همدلی نهادها و دستگاه‌های مختلف است. یکی از موضوعاتی که همیشه سرمایه‌گذاری در حوزه گردشگری را با خطر رو به رو می‌کند این است که گردشگری به‌شدت نیازمند آرامش و ثبات است. ممکن است یک نقل قول تند و افراطی، یک تهدید غیرمنطقی، سخنرانی یک فرد غیرمسوول و یک حادثه حتی طبیعی در یک منطقه، گردشگران را از سفر به آنجا باز دارد و صنعت گردشگری آن منطقه را به خطر بیندازد. چنین اتفاق‌هایی ممکن است در همه جای دنیا معمول باشد، اما وقوع آن در کشوری مانند ایران با سیاه‌نمایی رسانه‌های بین‌المللی همراه خواهد شد و چهره‌ای از کشورمان ارائه خواهد کرد که به صنعت گردشگری آسیب خواهد زد. بنابراین نخستین کار در رونق دادن به صنعت گردشگری ارائه تصویری آرامش بخش از کشور است. ما و همکاران‌مان در سازمان تلاش خواهیم کرد فعالیت‌های سازمان را از حوزه سیاست دور کنیم و از دوستان‌‌مان با گرایش‌های مختلف نیز چنین انتظاری داریم، زیرا رونق گردشگری در ایران به نفع منافع ملی و همه مردم و جناح‌ها خواهد بود. گردشگری ضمن اینکه خود به‌طور مستقیم باعث جذب سرمایه می‌شود، می‌تواند به‌طور غیرمستقیم و با کاهش آمار بیکاری نیز باعث رونق اقتصادی شود.
اشتغالزایی توریسم
آمارهای بین‌المللی نشان می‌دهد که در سال‌های اخیر یکی از صنعت‌های بسیار موثر در اشتغالزایی صنعت گردشگری است. آمارهای جهانی نشان می‌دهد که از هر ۳/۱۲ شغل در جهان یک شغل به صنعت گردشگری مربوط است و در سال ۲۰۱۰ از کل مشاغل جهان ۱/۸ درصد به صنعت گردشگری اختصاص داشته است. در ایران در همین سال ۶/۱ درصد از کل مشاغل معادل ۵۹۴۰۰۰ شغل از هر ۵/۱۳ شغل یک شغل به صنعت گردشگری مربوط بوده است که از متوسط جهانی پایین‌تر است، درحالی که کشور ما از نظر برخورداری از جاذبه‌های گردشگری در رتبه‌های ۵ و ۱۰ قرار دارد، از نظر تاثیر صنعت گردشگری در اشتغالزایی پایین‌تر از متوسط جهانی قرار داریم. آمارهای بین‌المللی نشان می‌دهد که در ۱۰ سال آینده ۲/۹ درصد از کل شغل‌های جهان به صنعت گردشگری اختصاص پیدا خواهد کرد. این نشان‌دهنده تاثیر و اهمیت صنعت گردشگری در اشتغالزایی است. برای کشور ما که یکی از مسائل و مشکلات مان آمار بیکاری است، این صنعت می‌تواند به عنوان صنعتی استراتژیک تلقی شود. می‌دانیم که بیکاری یکی از مسائلی است که می‌تواند به آسیب‌های اجتماعی منجر شود. با این نگاه صنعت گردشگری نه تنها تاثیر اقتصادی که تاثیر اجتماعی مثبتی نیز می‌تواند در فضای کشور داشته باشد.
اهمیت پرهیز از بخشی‌نگری
گردشگری همچنین از زاویه فرهنگی نیز یکی از حوزه‌های بسیار موثر است و می‌تواند به عنوان یکی از عناصر دیپلماسی فرهنگی نقشی فعال ایفا کند. ما اگر گرفتار نگاه بخشی و جزیره‌ای نشویم و بین گردشگری و میراث فرهنگی چنان تمایزی قائل نشویم که رشد هر یک را به زیان دیگری ارزیابی کنیم، درخواهیم یافت که رونق گردشگری یکی از راه‌های حفظ و اشاعه میراث فرهنگی و صنایع دستی کشورمان خواهد بود.
تجربه کشورهای مختلفی که از نظر برخورداری میراث کهن باستانی به ما شباهت دارند، نشان می‌دهد که رابطه دوسویه‌ای بین میراث فرهنگی یک کشور و صنعت گردشگری وجود دارد. ما تلاش خواهیم کرد در آینده از این نگاه جزیره‌ای دور شده و ارتباط متقابل صنعت گردشگری و میراث فرهنگی و صنایع دستی را تقویت کنیم. ورود گردشگران به ایران نیازمند حفظ و نگهداری و استفاده از راه‌های نوین در معرفی میراث گرانقدرمان است.
همچنین رونق گردشگری به‌طور مستقیم در رونق صنایع دستی ایران تاثیر می‌گذارد و در‌های بازارهای جهانی را به روی صنایع دستی و هنرمندهای سنتی ما باز می‌کند. بنابراین اگر بخواهیم چشم‌انداز آتی سازمان را در چند جمله خلاصه کنیم، می‌توانیم بگوییم که نخست از نگاه جزیره‌ای به حوزه‌های فعالیت سازمان فاصله خواهیم گرفت و تلاش خواهیم کرد با افزایش ارتباط متقابل این حوزه به هم‌افزایی مطلوبی برسیم و با رونق دادن صنعت گردشگری ایران هم در رشد تولید ناخالص ملی کشورمان سهم بیشتری داشته باشیم و هم در غلبه کردن بر بیکاری به عنوان یک آسیب اجتماعی گام‌های اساسی برداریم. طبیعی است که رسیدن به چنین چشم‌اندازی نیازمند همراهی و همدلی همه دستگاه‌ها و مردم است.