ارزان‌سازی سفر با کاهش کیفیت خدمات؟
سعید امیریان با بررسی اطلاعات منتشر شده درباره طرح «سفر ارزان» و پیشنهادهای مرتبط با این طرح، گفت: «چهار موضوع «تسهیلات بانکی و قسطی شدن سفر»، «معافیت مالیاتی»، «کاهش کیفیت خدمات و متعاقب آن ارزانی» و «تولید سفر انبوه» از مطالعه این طرح و پیشنهادهای مرتبط با آن استخراج می‌شود که پیش از هر نوع نقدی لازم است در مقدمه به چند اصل مهم در صنعت گردشگری توجه کنیم. اصل نخست حق انتخابی است که برای گردشگر قائلیم؛ یعنی اگر پیشنهاد ارزان‌سازی در راستای کاهش کیفیت سفر یا کم‌فروشی مطرح شد باید بدانیم در چارچوب اخلاق حرفه‌ای گردشگری نمی‌گنجد. در نتیجه به هیچ وجه نباید به دنبال پیشنهادی باشیم که به دروغ‌گویی منجر شود.» او اضافه کرد: «اصل دوم رعایت تنوع در بازار گردشگری چه در مقاصد گردشگری و چه در میان عرضه‌کنندگان خدمات گردشگری است. گاه برخی پیشنهادها به ایجاد انحصار در بازار منجر می‌شود و چون در اقتصاد، این پدیده نهی شده است باید مراقب باشیم اصل رقابت پایمال نشود.»
این کارشناس گردشگری ادامه داد: «یقینا پرداخت وام می‌تواند تا حدی باعث رونق سفرهای داخلی شود، ولی پیچیدگی‌های زیادی دارد و سبب تشدید بوروکراسی اداری خواهد شد.» به گفته مدیر برنامه‌ریزی و آمار پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، گردشگری باید به مرحله‌ای برسد که برای هر متقاضی با هر سلیقه‌ای و سطح درآمدی محصول و خدمات مناسب عرضه کند. طبق داده‌های مرکز آمار ایران دست‌کم ۲۰۰ میلیون سفر به‌صورت سالانه در کشور انجام می‌شود. با این بازار بزرگ که در گردشگری داخلی وجود دارد حتما باید تنوع در خدمات و محصول ایجاد کرد. او افزود: «سفر به شرطی باید ارزان شود که مشتری بخواهد؛ نه اینکه اطلاعات و خدمات ناقص به مشتری تحویل داده شود تا دست آخر او ناراضی از سفر بازگردد. وقتی هم قرار است طرحی با هدف کاهش هزینه‌های سفر اجرا شود، در جریان آن باید ارزان‌سازی واقعی اتفاق افتد نه اینکه به افت کیفیت خدمات منجر شود.»
ارسال نظر