در این نمایشگاه عکس‌هایی از تک تک هدیه آورندگان منقش در پلکان شرقی به نمایش درآمده و درباره خوزی‌ها (آنشانی‌ها و شوشی‌ها)، هراتی‌ها، خزرجی‌ها و بلخی‌ها توضیح داده شده است.» بردبار با بیان اینکه اشیای داخل موزه تخت‌جمشید جز یک تابوت تدفینی اشکانی همه مربوط به دوره هخامنشی است، خاطرنشان کرد: «سندهای دستمزدهای زمان هخامنشی، تبلت‌ها (الواح گلین) و لوح سنگی خشایار و نوشته‌های آجری از مهم‌ترین اشیای موزه محسوب می‌شوند. ساختمان این موزه در زمان خشایارشا، کاخ همسر پادشاه یعنی کاخ ملکه بوده است.» بردبار افزود: «این ساختمان در سال ۳۳۰ قبل از میلاد مسیح به آتش کشیده می‌شود و در سال ۱۳۱۰ پاکسازی شده و همزمان توسط پروفسور هرتسفلد بازسازی شده که این پروسه در ۱۳۱۴ در زمان پروفسور اشمیت به پایان می‌رسد.

تنها مکان بازسازی شده تخت‌جمشید موزه آن است که طبق سبک و سیاق اصلی قدیم تخت‌جمشید دقیقا بازسازی شده و ساختارسنگی موزه مثل ته ستون، شالی ستون، درگاه‌های ورودی و خروجی‌ها و دو سنگ یکپارچه که هریک ۳۵ تن وزن دارند جملگی هخامنشی اصل هستند.»  بیش از پنج هزار شی‌ء مطالعاتی در مخزن و چهار هزار شی‌ء موزه‌ای و شاخص در این موزه وجود دارد. حرمسرا یا کاخ مشکوی توسط پروفسور هرتسفلد و براساس طرح اصلی تجدید ساخته شد، ولی در اصل به فرمان خشایارشا ساخته شده است و شامل یک تالار اصلی و تعداد زیادی اتاق و راهرو است. کاخ اصلی حرمسرا که درگاه‌هایش با نقوش خشایارشا و خدمه مخصوص و جنگ شاه با شیر و هیولا مزین شده است، تالار اصلی موزه را تشکیل می‌دهد و سقف آن بر ۱۲ ستون چوبی استوار است.