در غفلت «میراث فرهنگی» از یک اثر طبیعی ملی صورت می‌گیرد
شرط دلاری برای صعود به دماوند
یکی از فعالان حوزه تورهای ورودی کوهنوردی در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: «فدراسیون از شرکت‌ها و راهنمایان فعال در حوزه گردشگری کوهستان خواسته است مبالغ ورودیه مشتریان خارجی خود را به کوه دماوند را نه به پول رسمی مملکت، که به دلار پرداخت کنند. در اینجا این سوال به وجود می‌آید که اساسا سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به‌عنوان متولی رسمی گردشگری کشور، آیا در جریان این امر هست یا خیر.» احسان بشیرگنجی ادامه می‌دهد: «می‌دانیم که این سازمان جهت ورودیه گردشگران ایرانی و خارجی به اماکن فرهنگی و تاریخی همواره دو نرخ ریالی متفاوت را در نظر می‌گیردکه گویا برای مسافران ایرانی در بالاترین رقم ۵ هزار تومان و برای مسافران خارجی در بالاترین رقم ۳۰هزار تومان مصوب و اعلام شده است. اما قله دماوند به‌عنوان اولین اثر طبیعی ملی که در تیرماه سال ۸۷ از سوی سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده، گویا تحت نظر این سازمان نیست!»
وی قله دماوند را میراث طبیعی و ملی ایران می‌داند که به خاطر ویژگی‌های جغرافیایی، زیست‌شناسی، مناظر بدیع، محوطه‌های طبیعی تاریخی، و ارزش زیستگاهی آن، باید تحت حفاظت و بهره‌برداری پایدار قرار گیرد. با این همه آنچه عملا در این کوه ملی در حال رخ دادن است، بهره‌کشی بی‌ضابطه‌ای است که با هجوم خارج از ظرفیت کوهنوردان خصوصا در جبهه جنوبی دماوند صورت می‌گیرد؛ منطقه‌ای که تنها تحت نظارت فدراسیون کوهنوردی است و این فدراسیون با اجاره دادن پناهگاه، چادرها و اخذ ورودیه از کوهنوردان خارجی، درآمدزایی قابل ملاحظه‌ای برای خود و شرکت‌های خصوصی وابسته به خود ایجاد کرده است و در این میان سازمان میراث فرهنگی، سازمان حفاظت از محیط زیست و سازمان مراتع و جنگل‌ها هیچ‌گونه نظارتی ندارند و عملا اقدام موثری درخصوص جلوگیری از تخریب این کوه انجام نمی‌دهند.
این فعال گردشگری کوهستان با تاکید بر اینکه قاعدتا سازمان میراث به‌عنوان متولی گردشگری باید هم تعیین‌کننده نرخ و هم دریافت‌کننده ورودیه به اماکن ثبت شده ملی و جهانی باشد، تاکید می‌کند: «مبلغ ورودیه بنا به قوانین کشور باید به ریال، ارز رسمی کشور تعیین و دریافت شود و دریافت هرگونه مبلغی به ارز دیگر کشورها بنا به قوانین داخلی جایز و مرسوم نیست.» حالا فعالان گردشگری که توریست‌های خود را برای صعود به قله دماوند می‌برند، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت موجود دماوند به لحاظ زیست محیطی، معتقدند پیش از هر چیز باید نقش سازمان میراث فرهنگی در تولی‌گری دماوند مشخص شود و دست‌کم خواهان گزارش شفافی از مبالغ دریافت شده و محل هزینه‌کرد آنها توسط فدراسیون کوهنوردی باشد. از سوی دیگر به باور آنها، دریافت مبالغ ورودیه به نرخ دلار می‌تواند به تدریج به اعتماد گردشگران ورودی به این منطقه آسیب بزند و باعث ریزش گردشگران خارجی آن شود. به نظر می‌رسد سازمان میراث فرهنگی باید به انفعال در حفاظت از این اثر ملی خاتمه دهد و برای جلوگیری از آسیب هر چه بیشتر به آن، اقدامات لازم را به عمل آورد.
ارسال نظر