با حضور فعالان بوم‌گردی و صنایع‌دستی بررسی شد
تدوین برنامه راهبردی افزایش بهره‌وری صنایع‌دستی در اقامتگاه‌های بوم‌گردی
او تصریح کرد: «چالش‌های بسیاری در بحث اقامتگاه‌های بوم‌گردی وجود دارد اما خوشبختانه این اقامتگاه‌ها جای خود را در بین گردشگران باز کرده و مورد توجه گردشگران قرار گرفته است، با توجه به اشتیاق گردشگران به این نوع اقامتگاه‌ها، استفاده از صنایع‌دستی و معرفی این آثار می‌تواند در تولید و ترویج آنها نیز موثر باشد.» مدیر تعاونی روستایی گروه بانوان دشت‌زردابه نیز در این نشست با بیان اینکه صنایع‌دستی در اقامتگاه بوم‌گردی دشت زردابه شاهرود به‌طور مستقیم به گردشگرانی که در آن محل اسکان دارند، معرفی و ارائه می‌شود، خاطرنشان کرد: «گردشگری مهم‌ترین کاتالیزور در این کسب‌وکار بوده است. حضور گردشگران با دیدگاه‌های متفاوت باعث شد که مسوولان این اقامتگاه هر روز به شکلی جدید و طراحی بهتر در ارائه و بسته‌بندی صنایع‌دستی به‌کار خود ادامه دهند.»
خدیجه غنچه تصریح کرد: «در کلاته‌خیج ۹۰ درصد بانوان پارچه‌باف هستند. درواقع پارچه‌بافی در این منطقه به تدریج در حال از بین رفتن بود؛ چراکه سود چندانی نداشت، اما با استفاده از ابزار و پارچه‌های جدید و یادگیری روش‌های جدید رنگرزی و پارچه‌بافی را در این منطقه گسترش دادیم.» یک فعال گردشگری و طبیعت‌گردی نیز با اشاره به اینکه اگر می‌خواهیم بین صنایع‌دستی و گردشگری اتفاق خوبی بیفتد، باید یک فرآیند شکل بگیرد و پازل این همکاری کامل شود، گفت: «مباحث و مسائل متنوعی در حوزه گردشگری و صنایع‌دستی وجود دارد که می‌تواند این دو حوزه را همراستا کند. اما در این میان چالش بازاریابی یکی از موضوعات مهم حوزه صنایع‌دستی است که باید موردتوجه قرار گیرد.» بابک مغازه‌ای ادامه داد: «برای بررسی تجربیات باید ببینیم که چه اتفاقاتی در حوزه همراهی صنایع‌دستی و گردشگری افتاده و موفق بوده است و از این الگو برای دیگر موارد استفاده کنیم. با استفاده از کوچک‌ترین جزئیات می‌توانیم به الگوهای عملی برسیم.» او تصریح کرد: «بازبینی ارتباط صنایع‌دستی با زندگی جوامع محلی یکی از اهداف بررسی برگزاری این کارگاه مشورتی است و این درحالی است که صنایع‌دستی هنوز نتوانسته است در زنجیره خدمات گردشگری جای خود را باز کند. ایجاد هیجان در خرید صنایع‌دستی نیز از مواردی است که می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.»
چالش قیمت
یک تورگردان نیز با دسته‌بندی نیاز گردشگران به انواع صنایع‌دستی گفت: «آنچه برای گردشگر اهمیت بسیار زیادی دارد این است که سوغات و صنایع‌دستی را به همراه ببرد که سمبل و نمادی از کشور مقصد باشد. از سوی دیگر، یکی از مهم‌ترین المان‌ها برای خرید صنایع‌دستی، حجم و اندازه صنایع‌دستی است. در همین حال، قیمت صنایع‌دستی از دیگر مواردی است که گردشگران خارجی به آن توجه دارند. عدم ثبات قیمت صنایع‌دستی برای گردشگران سردرگمی ایجاد می‌کند.» مجید افروزنیا ادامه داد: «همه اینها درحالی است که اطلاعات کافی در مورد صنایع‌دستی به گردشگران خارجی داده نمی‌شود. متاسفانه صنایع‌دستی بروشوری برای معرفی ندارند و این مورد در خرید گردشگران موثر است. باید سازوکاری برای مدیریت بخش قیمت‌گذاری صنایع‌دستی تعیین شود.» وی تاکید کرد: «تفاوت قیمت در صنایع‌دستی باعث شده است که بسیاری از گردشگران در ارائه تجربیات خود، به سایر گردشگرانی که به ایران می‌آیند توصیه کرده‌اند از خرید صنایع‌دستی در برخی نقاط کشورمان خودداری کنند.» به اعتقاد این فعال گردشگری، دیدن فرآیند تولید نیز یکی از مواردی است که برای گردشگران بسیار جالب است و اقامتگاه‌های بوم‌گردی می‌توانند با ایجاد کارگاه‌های زنده تولید صنایع‌دستی این فرصت را برای گردشگران فراهم کنند.
یک تجربه
به گزارش خبرگزاری مهر، یک فعال بوم‌گردی نیز در دومین روز این نشست با اشاره به تجربیات خود در روستای گرمه استان اصفهان گفت: «ما از استادکاران ماهر درخواست کردیم تا حصیر ببافند. در حال‌حاضر بسیاری از مردم روستا می‌دانند چطور حصیربافی کنند و هر سبد چه مصرفی دارد و چگونه باید به مخاطب ارائه شود.» مازیار آل‌داوود افزود: «از سوی دیگر پیوندی میان صنایع‌دستی و غذاهای محلی برقرار کرده‌ایم؛ به این معنی که ترشی یا خوراکی که ویژه روستای گرمه و کویر است را در سبدهای حصیری به گردشگران داخلی و خارجی ارائه می‌کنیم.» وی به ضرورت وجود خانه صنایع‌دستی در هر روستا و شهر نیز اشاره و خاطرنشان کرد: «خوب است در هر منطقه خانه‌ای وجود داشته باشد که مردم، صنایع‌دستی خود را در آن ارائه کنند.
ایجاد خانه صنایع‌دستی، تهیه اطلس اقامتگاه‌های بوم‌گردی، شناسنامه‌دار کردن صنایع‌دستی، آموزش تورگردان‌ها و تسهیل‌گران در حوزه صنایع‌دستی، استفاده از ظرفیت کارشناسان این حوزه در چیدمان و طراحی داخلی هتل‌ها و ساختمان‌ها، اطلاع‌رسانی، تبلیغات و مشارکت در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی، استفاده از ظرفیت سفارتخانه‌ها، تشکیل تعاونی توزیع صنایع‌دستی، ذیل انجمن‌های بوم‌گردی و داشتن محلی در اقامتگاه‌ها برای عرضه صنایع‌دستی از مواردی بود که در این کارگاه به آن اشاره شد.
ارسال نظر