نایبرئیس کمیسیون فرهنگی خبر داد
سوال از ۳ وزیر بهخاطر تداوم تخریب میراث فرهنگی در مشهد
به گزارش «ایسنا»، نصرالله پژمانفر در یک نشست خبری در مشهد با اعتراض شدید نسبت به تخریب آثار میراث فرهنگی اطراف حرم رضوی در طرح توسعه این بافت، گفت: «متاسفانه برای خروج آثار از ثبت میراثفرهنگی ترفندی بهکار میرود که طی آن یک نفر شکایت میکند و بعد در دادگاه به قانون سال ۱۳۰۹ استناد میشود و اثر میراثی از شمول آثار میراثفرهنگی خارج میشود.» وی با بیان اینکه به این قانون ایراد دارد، تصریح کرد: «این قانون تنها آثاری را میراثفرهنگی میداند که از دوره زندیه باقی مانده باشد و آثار بعد از این دوره را جزو آثار میراثفرهنگی نمیداند. این غلط است؛ بسیاری از آثار مربوط به دوران قاجار و پهلوی است و جزو آثار میراثی بهشمار میروند و نباید به قانون سال ۱۳۰۹ استناد شود.»
به گفته نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، در مشهد نیز همین ترفند بهکار گرفته شده است. شهرداری مشهد یک مسجد معروف و بسیاری از خانههایی را که جزو آثار میراثفرهنگی هستند بهسرعت در دست تخریب دارد. پژمانفر افزود: «هر چند سازمان میراثفرهنگی نیز کوتاهی کرده و ۳۹ اثر میراثی که بهتازگی شناسایی شده را نگهداری و مرمت نمیکند.» این نماینده مجلس با اینهمه تاکید کرد که این رفتار میراث فرهنگی به هیچوجه مجوزی به شهرداری مشهد برای تخریب بقیه آثار میراثی بافت پیرامون حرم رضوی نیست. او درباره سوالش از وزرای مربوطه خاطرنشان کرد: «سوال اصلی این است که چرا با توجه به اهمیت میراثفرهنگی و حفظ آثار تاریخی شاهد خروج این آثار از لیست آثار میراثفرهنگی آن هم با حکم قضایی هستیم؟»
پژمانفر یادآور شد: «علت صدور اینگونه احکام یک یا چند کارشناس یا مهندس عمران هستند؛ بیآنکه کمترین تجربهای در حوزه آثار میراثفرهنگی داشته باشند، حکم میکنند که فلان ساختمان میراثی نیست.» این نایبرئیس کمیسیون فرهنگی مجلس خاطرنشان کرد: «از وزیر کشور درباره تخلف استاندار از اجرای قانون، از وزیر راه و شهرسازی درباره چرایی اجرا نشدن مصوبه شورایعالی شهرسازی و از وزیر دادگستری نیز درباره چرایی این اتفاق سوال کردم و علاوهبر آن به دادستان کل کشور نیز نامه زدم و از ایشان خواستهام به این موضوع رسیدگی کند.» به گفته وی، بافت اطراف حرم رضوی سرمایه ملی و بلکه یک سرمایه جهانی است و کسی حق ندارد درباره این بافت تصمیم کوتاهمدت، سلیقهای و محلی بگیرد. این بافت گنجینهای است که آینده ما در گرو مراقبت از داشتههای این بافت است.
ارسال نظر