اجرای گردشگری الکترونیک از دیدگاه صاحب‌نظران و اندیشمندان این حوزه در دنیا روش‌های متفاوتی دارد و به‌طور کلی دارای رویه مشخص و خاصی نیست. اما در مجموع همه آنها دارای یک چارچوب و قالب کلی هستند و به‌طور نامحسوس به همدیگر وابسته‌اند.   از آنجا که در بسیاری از عملیات‌های صنعتی و اجرایی از مدل «چرخه دمینگ» استفاده می‌شود، در ارائه این مدل برای توسعه گردشگری الکترونیک روستایی ایران بهره‌گیری از این مدل پیشنهاد می‌شود. مراحل این روش عبارت است از: طراحی و برنامه‌ریزی؛ اجرا؛ بازرسی و کنترل؛ اقدام اصلاحی.

۱- طراحی و برنامه‌ریزی: هدف از انجام این مرحله طراحی تغییراتی است که منجر به بهبود وضعیت موجود می‌شود. در این روند با بررسی‌های اولیه، انجام تجزیه و تحلیلی روی سیستم پیشنهادی و مدنظر، رسم نمودارهای پارتو و نمودار علت و معلولی، نقاط ضعف و قدرت سیستم موجود بررسی و سپس طرحی برای بهبود وضعیت موجود ارائه می‌شود. در این بخش فرآیند پیشنهادشده، دقیقا باید الگوی گردشگری و توسعه توریسم در روستای پیشنهادی، اهداف، برنامه‌های عملیاتی و اجرایی، زمان و سایر عوامل مشخص و از مکانیزم‌های مختلف برای همپوشانی فعالیت‌ها و تعیین زمان شناوری آنها، با هدف کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در وقت و نیروی انسانی استفاده شود.

۲- اجرا: در این مرحله طرح و برنامه، اهداف پیش‌بینی‌شده اولیه حالتی اجرایی به خود می‌گیرند و عملیات لازم برای تحقق آن صورت می‌پذیرد. با توجه به جدید بودن موضوع ایجاد و توسعه گردشگری روستایی الکترونیک و با توجه به شرایط فرهنگی، جغرافیایی و مقولاتی نظیر زیرساخت‌های الکترونیک، سخت‌افزار و نرم‌افزارها و سواد اطلاعاتی، لازم است تا گردشگری روستایی الکترونیک در برخی نقاط خاص کشور در نظر گرفته شود تا دستاوردها و نتایج حاصل از آن، پس از اصلاح و نقد و رفع مشکلات و معایب به سایر نقاط تعمیم داده شود.

۳- بازرسی و کنترل: پس از اجرای آزمایشی طرح، به‌منظور تشخیص موثر بودن یا مفید بودن سیستم آزمایشی پیاده‌شده، لازم است تغییرات و اقدامات و سرمایه‌گذاری‌های صورت‌گرفته در کل فرآیند، مورد بازرسی قرار گیرد. خروجی این مرحله در صورت مثبت بودن نتایج، به نوعی اثبات موفقیت‌آمیز بودن نسخه آزمایشی طرح تلقی می‌شود.

۴- اقدام اصلاحی: هدف از این مرحله، پیاده‌سازی اقدامات اصلاحی و اعمال تغییرات مورد نیاز برای کل سیستم به‌منظور اصلاح ساختار سیستم و دستیابی به هدف مورد انتظار است. انتظارات این مرحله نیز شامل طرح‌ریزی فرآیندها، استاندارد کردن فرآیندها و اخذ بازخورد از سیستم و انجام آموزش‌های لازم برای اجرای فرآیند استانداردسازی است.

با توجه به آنچه گفته شد، توسعه و گسترش گردشگری الکترونیک روستایی در مناطق روستایی دارای پتانسیل‌های گردشگری طبیعی، نیازمند پیاده‌سازی یک نمونه است تا پس از رفع اشکالات و اعمال اصلاحات لازم، نسبت به تعمیم آن به سایر روستاها و حاشیه شهرهای دارای پتانسیل‌های طبیعی گردشگری و برخوردار از امکانات بالقوه اقدام کرد. بر این اساس در مرحله اول، طبق چرخه دمینگ و با در نظر گیری شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ایران می‌توان چارچوب زیر را پیشنهاد کرد: ۱) طراحی گردشگری الکترونیکی روستایی؛ ۲) اجرای نمونه و آزمایشی؛ ۳) بازرسی و بازبینی کیفی و ۴)پیاده‌سازی و تثبیت. مرحله طراحی گردشگری الکترونیک روستایی شامل موارد زیر می‌شود:

۱- تعریف چشم‌اندازها، راهبردها، سیاست‌های گردشگری روستایی در پیاده‌سازی گردشگری الکترونیک؛ ۲-مشخص‌کردن طرح‌های کاربردی و قابل اجرا برای گردشگری الکترونیک؛ ۳- تعریف پروژه‌های راهبردی مورد نیاز؛ ۴- آموزش نیروی متخصص و کاردان و ۵- اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی همگانی.

مرحله اجرای نمونه و آزمایشی، بازنگری و مهندسی مجدد ساختار و فرآیندهای فعالیت‌ها و جاذبه‌های گردشگری؛ واردسازی فناوری اطلاعات در فرآیندهای اجرایی سازمان‌های گردشگری و روستاهای شامل طرح، تعریف ارتباط فعالیت‌های گردشگری با استفاده از سیستم‌های الکترونیکی؛ اجرای پروژه‌های راهبردی؛ آموزش گسترده شهروندان برای استفاده و کاربری سیستم؛ ارائه بخشی از خدمات و تسهیلات گردشگری به صورت الکترونیکی نمونه را شامل می‌شود. بازرسی و بازبینی کیفی نیز مواردی از جمله ارزیابی و بررسی نقاط قوت و ضعف؛ مدیریت اطلاعات به‌منظور کسب بازخوردهای حاصل از نواحی روستایی شامل طرح؛ مدیریت تغییر؛ تجزیه و تحلیل سیستم جدید پیشنهادی و مقایسه سیستم جدید با سیستم قبلی را دربرمی‌گیرد.

در نهایت چنین پروژه‌ای در مرحله پیاده‌سازی شامل مواردی از جمله یکپارچه‌سازی فعالیت‌های گردشگری در حوزه مناطق روستایی مشتمل بر طرح؛ تدوین استانداردهای لازم در حوزه گردشگری الکترونیک؛ ایجاد وب‌سایت درگاه واحد برای دسترسی تمامی خدمات گردشگری روستایی در مناطق روستایی هدف طرح گردشگری؛ ایجاد زیرساختار لازم برای ارائه خدمات الکترونیکی؛ فراهم‌سازی امکان دسترسی به تمامی خدمات و اطلاعات موردنیاز برای گردشگران از طریق اینترنت؛ بازنگری منظم سیاست‌ها و برنامه‌های دولت الکترونیک ایران و تطبیق طرح‌های گردشگری با چشم‌اندازهای موجود می‌شود.