تراکتورهای پرنده دریچه‌ای به آینده کشاورزی
ابتدایی‌‌‌ترین کاربرد پهپادهای کشاورزی، نقشه‌برداری از زمین و تجزیه و تحلیل آن است. اما کاربرد‌های دیگر این پهپادها، شامل کاشت بذر، آبیاری مناسب، نظارت دقیق بر فرآیند محصول‌دهی، کنترل دقیق رشد و سم‌پاشی اصولی است. هواپیماهای بدون سرنشین کشاورزی به کشاورزان اجازه می‌دهد مزارع خود را از آسمان ببینند. این دید پرنده می‌تواند بسیاری از موارد مانند مشکلات آبیاری، تنوع خاک و آفت‌زدگی و قارچ را آشکار کند. تصاویر چند‌طیفی، نمای نزدیک به مادون قرمز و همچنین نمای طیف بصری را نشان می‌دهند.
این ترکیب تفاوت بین گیاهان سالم و ناسالم را به کشاورز نشان می‌دهد، تفاوتی که همیشه با چشم غیر‌مسلح به وضوح قابل مشاهده نیست؛ بنابراین، این روش نظارت می‌تواند در ارزیابی رشد و تولید محصول کمک کند. علاوه بر این، این پهپاد می‌تواند محصولات مورد نظر کشاورز را به‌‌‌طور دوره‌ای و مطابق میل آنها بررسی کند. تصاویر هفتگی، روزانه یا حتی ساعتی می‌توانند تغییرات محصولات را با گذشت زمان نشان دهند، بنابراین «نقاط مشکل» احتمالی را نشان می‌دهند. با شناسایی این نقاط، کشاورز می‌تواند تلاش کند تا مدیریت محصول و تولید خود را بهبود بخشد. کشت پیاز ویدالیا یک صنعت محلی ۱۵۰ میلیون دلاری است که مانند هلو، گوجه‌فرنگی و سایر محصولات ویژه در جنوب شرقی ایالات متحده، به طور فزاینده‌ای در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب‌پذیر شده است. از آنجاکه کشاورزان در تلاشند که خود را با افزایش هزینههای مواد شیمیایی وفق دهند و با دماهای بسیار بالا، باران‌‌‌های شدیدتر، علف‌‌‌های هرز و آفات زیاد دست و پنجه نرم کنند، مورگان به جرگه کشاورزانی پیوسته است که از تراکتورها دور میشوند و به سمت هواپیماهای بدون سرنشین می‌‌‌روند.
کشاورزان در طول ۲۰ سال گذشته عمدتا از پهپادها برای تصویربرداری هوایی استفاده می‌‌‌کردند، مزارع را از آسمان با دوربین‌‌‌ها اسکن می‌‌‌کردند تا مکان‌‌‌هایی را که محصولات در حال رشد یا عدم‌رشد هستند، شناسایی کنند. اکنون پهپادها برای مدیریت عملی محصولات طراحی میشوند به طوری که قادر به سم‌پاشی با دقت علف‌کش‌ها، حشره‌کش‌ها و کودهای شیمیایی و حتی توزیع بذرها در فصل کاشت هستند. به طور کلی پهپادهای کشاورزی دارای انعطاف‌پذیری بالایی در ماموریت‌‌‌ها و وضوح و دقت فراوانی، در پردازش اطلاعات خود هستند. تاثیر پهپاد در کشاورزی می‌تواند بیشتر از ماهواره یا هواپیما باشد، زیرا دارای هزینههای نگهداری کمتری است.
یک «تراکتور پرنده با وزن زیاد»؛ آرتور اریکسون، مدیر اجرایی شرکت Hylio Inc سازنده پهپادهای کشاورزی این شرکت را این‌گونه توصیف می‌کند. این استارت‌آپ مستقر در هیوستون طی سه سال گذشته شاهد افزایش تقاضا برای پهپادهای خود بوده است. تقریبا ۷۰۰ پهپاد Hylio اکنون در حال کار هستند و سالانه به ۷۰۰هزار هکتار از زمین‌های زراعی در سراسر جهان رسیدگی می‌کنند.
مشتریان اولیه پهپادهای کشاورزی مانند مورگان ۴۶ساله، تغییر عمده‌ای را در تجارت مواد غذایی ایجاد می‌کنند و واقعیتی را نشان می‌دهند که سرمایه‌گذاران و رهبران کشاورزی صنعتی باید به آن توجه کنند. پهپادها آماده هستند تا به طور قابل‌توجهی صنعت تراکتورسازی را مختل کنند، و این پهپادها برخلاف بسیاری دیگر از نوآوری‌ها و روش‌های کشاورزی دارای فناوری پیشرفته، در واقع برای کشاورزان کوچک و متوسط بسیار مناسب هستند و یک پیروزی بزرگ برای حفظ سیاره زمین محسوب میشوند. طی ۸ ماه از زمانی که مورگان سرمایه‌گذاری ۴۰هزار دلاری خود را انجام داده است، هزینههای سوخت او کاهش یافته و همچنین از مواد شیمیایی کشاورزی ۱۵درصد کمتر استفاده می‌کند. این پهپادها با توجه به مزیت‌های فناوری که دارند از معایب یا موانعی برای استفاده نیز برخوردار هستند. اولین مانع برای برخورداری از تاثیر پهپادها در صنعت کشاورزی، هزینه بالای خریداری آنهاست. یکی از موانع دیگر، نیاز به آموزش تخصصی برای کنترل پرواز است، البته کنترل پرواز دشواری‌های زیادی ندارد اما نیاز به تعلیم در این خصوص است. اما با وجود این موانع، به نظر می‌رسد استفاده از پهپادها در کشاورزی کاملا منطقی‌تر از استفاده نکردن از آنهاست.
