دنیای اقتصاد- عباس بیات:
تا قبل از سال ۹۷ که برجام پابرجا بود و ایران هنوز در فاز تحریم شدید بینالمللی قرار نگرفته بود، وضعیت خودروسازان متعادل بود. با اعمال تحریم، دولت به بهانه حمایت از تولید ملی جلوی واردات خودرو را گرفت و این امر به ایجاد انحصار بیسابقه برای خودروسازان داخلی منجر شد و تمامی مشکلات از همینجا آغاز شد. دو عامل ایجاد بحران فعلی خودرو در ایران عبارتند از: تبعیت نکردن سیاستگذاران از الگوهای موفق خارجی و وجود ذینفعان اندک این بازار که در شرایط تحریمی و اقتصاد دستوری سودهای کلان یکشبه به جیب میزنند. توقف واردات خودرو نظام عرضهوتقاضای بازار خودرو را برهم زد و تقاضای خودروی داخلی را تا حدی بالا برد که سیاستمداران برای جبران این تقاضا ، سامانه قرعهکشی خودرو ایجاد کردند. از اینجا بود که خودرو از کالای مصرفی به کالای سرمایهای تبدیل شد و سرمایهداران برای حفظ سرمایه خود به خودرو روی آوردند و شروع به خرید و دپوی خودرو کردند. هرچند کالاهای با استاندارد مشخص باید در بورس کالا عرضه شوند، اما عرضه خودرو در بورس کالا یک اقدام مثبت بود که مافیای خودرو جلوی آن ایستاد و اجازه نداد این مهم صورت گیرد.