وی در گفت‌وگو با پایگاه خبری بازار سرمایه ایران (سنا) بیان کرد: محصولات پتروشیمی را می‌‌‌توان در گروه‌‌‌های مختلف طبقه‌بندی کرد. برخی از این محصولات قابلیت تبدیل‌شدن به محصولی دیگر و ایجاد ارزش‌افزوده بالاتر را دارند. اما نکته اینجاست که در شرایط فعلی، سرمایه‌گذاری روی طرح‌‌‌های توسعه‌‌‌ای در بخش پایین‌‌‌دستی توجیه اقتصادی دارد یا نه و با توجه به شرایط تحریم، عملا چنین فرصتی پیش‌روی صنعت پتروشیمی قرار دارد؟ واقعیت این است که شرایط سرمایه‌گذاری در طرح‌‌‌های توسعه‌‌‌ای پایین‌دستی صنعت پتروشیمی برای تبدیل شدن محصولات فعلی به محصولاتی با ارزش افزوده بالاتر وجود ندارد.

فقرایی ادامه داد: بنابراین وضع عوارض صادراتی روی محصولات پتروشیمی با هدف ترغیب شرکت‌ها به سرمایه‌گذاری‌‌‌های جدید در حوزه پایین‌‌‌دستی منطقی نیست. ضمن اینکه حجم تولید برخی از محصولات پتروشیمی، بالاتر از نیاز بازار داخل بوده و منطقی است که این مازاد تولید باید صادر شود و وضع عوارض به‌جز محدود کردن صادرات و کاهش درآمدهای ارزی کشور، ثمره دیگری در بر نخواهد داشت. با این نگاه وضع عوارض صادراتی روی محصولات گروه متانول، پلی‌اتیلن و اوره توجیه ندارد. وی اضافه کرد: علاوه بر اینها باید در نظر داشت که با توجه به ذخایر عظیم گازی در کشور، منطقی‌‌‌تر آن است که صادرات پتروشیمی‌‌‌ها محدود نشود تا بتوان گاز را به محصول با ارزش‌افزوده بالاتر تبدیل کرد و از این طریق صادرات داشت. فراموش نکنید بخشی از ذخایر گازی کشور به صورت میدان گازی مشترک بین ایران و یکی از کشورهای همسایه مثل قطر یا کویت است و کاهش برداشت گاز ایران، فرصتی است که از دست می‌رود؛ چراکه در صورت کاهش برداشت ما از ذخایر گازی، شریک ما در میدان‌‌‌های گازی همچنان اقدام به برداشت گاز می‌کند (مانند لیوانی که دو نِی در داخل آن قرار دارد). با این تفاسیر معتقدم بهتر است به جای آنکه پتروشیمی‌‌‌ها را ترغیب به سرمایه‌گذاری در حوزه پایین‌دستی کنیم، شرایطی فراهم آوریم که شرکت‌های پتروشیمی انگیزه‌‌‌ای برای سرمایه‌گذاری در حوزه بالادستی داشته باشند تا امکان برداشت گاز بیشتر فراهم شود. می‌توان با اعطای امتیازاتی به شرکت‌های پتروشیمی، مثل امکان تامین خوراک برای بازه زمانی چندساله شرایطی فراهم کرد که هم پتروشیمی‌‌‌ها از سرمایه‌گذاری‌‌‌های خود در حوزه نفت و گاز منتفع شوند و هم دولت نفع ببرد. بزرگ‌ترین منفعت دولت در حال حاضر این است که بتواند از ذخایر گازی موجود برداشت کند.