اخبار ویژه‌نامه

از گمرک باید به‌عنوان مرزبان اقتصادی کشور نام برد. در عصر حاضر عملکرد گمرکات با تکیه بر فناوری‌های نوین، هوش مصنوعی و سایر تجهیزات پیشرفت داشته است. بهره‌مندی از دانش و تکنولوژی جدید ارائه خدمات گمرکی را تسهیل می‌کند و تسریع می‌بخشد. در دنیای کنونی که تجارت به عاملی اثرگذار در روابط اقتصادی کشورها بدل شده، بهبود روابط گمرکی نیز از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. گمرک به‌عنوان گذرگاه حیاتی اقتصادی است. ورود و خروج کالا از گمرکات باید ضمن توجه به شاخصه‌های امنیت و محافظت از مرزها، باشد. در این میان دستگاه‌های ایکس‌ری می‌توانند نقشی اساسی در محافظت از مرزها ایفا کنند.

پس از یک دوره گفت‌وگو و تعامل میان بخش خصوصی و دولت، نرخ استفاده از تجهیزات گمرکی، دوباره کاهش یافته است. نرخ گمرکی که در دولت پیشین، با پیگیری و ممارست فراوان فعالان اقتصادی در اتاق شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی منطقی شده بود، مجدداً با روی کار آمدن دولت جدید، به همان رویه سابق بازگشت و کاهش یافت. این نرخ معمولاً همه ساله در بودجه کشور تصویب می‌شود و از هر کالایی که از ایکس‌ری و سامانه‌های گمرکی رد می‌شود، اخذ می‌شود. حال به موجب قانون، این نرخ دوباره باید از مجرای شورای عالی نظارت، بازتنظیم شود.

ارتقای رویه‌ها و تجهیزات گمرکی پیش نیاز اصلی رونق تجارت یک کشور است. یکی از فناوری‌ها و تجهیزات مورد استفاده در دنیا که نقش قابل توجهی در تسهیل تجارت داشته است، استفاده از دستگاه‌های اشعه ایکس و به عبارتی تجهیزات ایکس ری (X-RAY) است. حسین فروتن تولیدکننده تجهیزات ایکس‌ری و کمک بازرسی با اشاره به تولید این دستگاه‌ها در کشور و توان داخلی در این زمینه معتقد است تولید داخلی این تجهیزات، زمینه صرفه‌جویی ارزی در کشور را فراهم کرده است. به گفته او در حالی که نمونه‌های اول دستگاه‌های ایکس ری با قیمت نزدیک به ۵ میلیون دلار خریداری و به کشور وارد می‌شد، قیمت تمام شده تولید این دستگاه‌ها در داخل کشور، بین ۱.۵ تا ۲ میلیون دلار است. در ادامه گفت و گو با این تولیدکننده داخلی دستگاه‌های ایکس‌ری را می‌خوانیم.

سرعت توسعه زیرساخت‌های لجستیکی در منطقه خاورمیانه یکی از بالاترین ارقام را دارد دلیل این موضوع نیز مشخص است؛ تلاش کشورهای مختلف منطقه برای جذب بخشی از تحولات جهانی زنجیره تامین موجب شده تا کشورهایی نظیر، عراق عربستان سعودی، کویت عمان و امارات متحده عربی سرمایه‏های هنگفتی را روی زیرساخت‏های سخت‏افزاری و نرم‏افزاری خود صرف کنند. ساخت بنادر توسعه ریل و جاده ایجاد مناطق آزاد و ویژه اقتصادی در کنار سرمایه‏گذاری صنعتی یک بخش مهم از داستان تحولات اقتصادی خاورمیانه است. سوی دیگر داستان ایجاد جذابیت برای جذب شرکای منطقه‏ای و بین‌المللی جهت توسعه تجارت است که با سهولت ایجاد کسب و کار، سرعت بالای بارگیری تخلیه و ترخیص کالا و امکان نقل و انتقال پول و تامین مالی معنا یافته و نمودی عینی در جذب سرمایه‏گذاران دارد. متاسفانه ایران با وجود همه مزیت‌های جغرافیایی انسانی و... در حال از دست دادن فرصت همکاری با شرکای منطقه‏ای و جهانی است. در بخش گمرکی روند به شکلی است که با وجود بهبود اندک، گویی بازی به رقبا واگذار شده‌است. از این منظر کشور باید هرچه سریعتر به سمت هوشمندسازی گمرک، توسعه زیرساخت‌ها و جذب سرمایه از بخش خصوصی و یا خارجی برای نوسازی و توسعه پایانه‌های بندری و حرکت کند. گفت وگوی حاضر نیز به همین بهانه انجام شده تا نقبی به بخش پنهان اما مهم اقتصاد ایران زده شود. دکتر رحیم محترم مدیر و فعال با سابقه حوزه تجارت از جمله چهره‌های معتبر حوزه صادرات و واردات است در این گفت وگو معتقد است بی توجهی به روند جهانی و منطقه‏ای توسعه زیرساخت‌های لجستیکی و بندری می‌تواند به جز آثار اقتصادی، تبعات دیگری نیز برای کشور به همراه آورد. وی که سابقه دو دهه فعالیت در این حوزه را دارد علاوه بر تحصیل در دو دانشگاه تهران و تورنتو بر روندهای اداری ،حقوقی و اجرایی تجارت خارجی در سطوح ملی و بین‌المللی مسلط است. وی در گفتگوی حاضر سعی کرده تا اهمیت فناوری در بخش گمرک را بازگو کند و از این زاویه به تحلیل تحولات اخیر منطقه بپردازد.

وظیفه اصلی گمرکات هرکشور فارغ از اینکه نهاد و یا دستگاه اداری مستقلی باشند و یا تحت نظر وزارتخانه‌ای دیگر انجام وظیفه کند، نظارت و کنترل واردات و صادرات کالا و خدمات برابر ضوابط و مقررات وضع شده است.

هر کامیونی که قصد عبور از مرزهای گمرکی ایران را دارد، باید از دستگاه آشکار ساز عبور کند. هزینه عبور هر کامیون از این دستگاه‌ها ۹۵۰ هزار تومان است؛ که به نسبت ۲۲۰ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری انجام شده در هر سامانه بسیار ناچیز است و برای این که این دستگاه‌ها به طور مستمر و موثر فعالیت کنند، نیاز به زیرساخت‌های خاص و حمایت‌های دولتی دارند. اکنون ایران هم در شمار معدود کشورهای تولیدکننده این دستگاه‌ها است و همین مسئله باعث شده که با چالش‌های فراوانی در مسیر توسعه فعالیت‌ این صنعت نو ظهور مواجه شویم. یکی از بزرگترین مشکلات، نرخ‌گذاری خدمات توسط دستگاه‌های آشکارساز کامیونی است. گذشت زمان و افزایش هزینه‌ها، شرکت‌های سرمایه‌گذار در این حوزه را با چالش‌های توسعه خدمات درگیر کرده است و سرمایه‌گذاران که در اصل با خرید محصول داخلی به حمایت از این صنعت اقدام کردند، مجبورند در مقابل نرخ‌های بسیار پایین خدمات خود، به رشد و توسعه ولی به سختی ادامه دهند. ولی این تمام مشکلات نیست. در مسیر اجرای پروژه‌های مرتبط، یکی دیگر از چالش‌ها‌، مشکلات مربوط به تحویل زمین‌های مورد نیاز برای ساخت و اجرای پروژه‌ها در مرزها است. بسیاری از زمین‌ها در تملک گمرک نیست و در اختیار سازمان‌های مختلف، به ویژه سازمان پایانه‌ها و سازمان‌های مناطق آزاد و سازمان بنادر است که در اکثر موارد همکاری لازم را برای تحویل این زمین‌ها با گمرک و سرمایه‌گذار نمی‌کنند و این گونه است که سازمانهایی غیر گمرک تمایلی به توسعه استانداردهای تجارت خارجی و گمرکی و هوشمند سازی گمرکات ندارند. این وضعیت به شکلی شده که شرکت سرمایه‌گذار را از سرمایه‌گذاری پشیمان می‌کنند و نمی‌شود در کریدورهای حمل‌ونقل پا به پای کشورهای همسایه پیش رفت و اجرای پروژه‌های آشکار ساز و هوشمند سازی گمرک می‌توانند در آینده به عنوان نماد توسعه اقتصادی کشور شناخته شوند، هنوز زمین‌هایی که برای ساخت و نصب دستگاه‌ها نیاز است، به دست این شرکت سرمایه‌گذار که برخی قراردادها مربوط به ۴ سال قبل است، نرسیده که این مسائل نه تنها روند پروژه‌ها را کند کرده، بلکه انگیزه برای سرمایه‌گذاری در این بخش را تحت تأثیر قرار داده است. برای آگاهی بیشتر از وضعیت فعلی و چالش‌های موجود، به سراغ علیرضا شبانی، قائم مقام مدیرعامل و مدیر اجرایی هلدینگ دانش بنیان سرمایه‌گذاری طوسا بعنوان بزرگترین شرکت فعال در این حوزه رفتیم. شبانی تصویر واضحی از دشواری‌ها و موانع پیش‌روی این صنعت به ما ارائه داد و درباره چالش‌های بزرگتری که در مسیر پیشرفت این پروژه‌ها وجود دارد، صحبت کرد.

گمرک، به عنوان دروازه اقتصادی هر کشور، نقشی حیاتی در تسهیل و کنترل تجارت بین‌المللی دارد. در گذشته وظایف گمرک به نظارت بر واردات و صادرات کالاها محدود بوده است اما در جهان امروز گمرک به عنوان ابزاری کلیدی در توسعه اقتصاد و افزایش تعاملات تجاری با دیگر کشورهای جهان شناخته می‌شود. در ایران اما گمرک با چالش‌هایی روبه‌رو است که به طور مستقیم بر کیفیت و سرعت انجام فعالیت‌های تجاری تاثیرگذار است. توسعه فناوری‌های نوین در گمرک می‌تواند به عنوان راهکاری موثر در کاهش مشکلات و ارتقاء عملکرد این نهاد عمل کند. در این نوشتار با بررسی وضعیت کنونی گمرک ایران، چالش‌های داخلی و خارجی، به ارائه پیشنهاداتی در راستای بهبود وضعیت خواهیم پرداخت.

گمرک سازمانی فعال در حوزه تسهیل تجارت است. عملکرد کارا و موثر در حوزه فعالیت‌های گمرکی، به پیشبرد برنامه‌ها و سیاست‌های مالی و اقتصادی گمرک‌ها کمک می‌کند. ساده‌سازی رویه‌های گمرکی تاثیر بسزایی بر تسهیل تجارت و همچنین افزایش حجم تجارت خارجی و شاخص‌هایی همچون صادرات و واردات کالا دارد. در همین‌حال کاهش زمان تشریفات گمرکی به کاهش هزینه‌های گمرکی منتهی می‌شود. به این ترتیب قدرت رقابت تولیدکنندگان در بازار داخلی و بین‌المللی افزایش خواهد یافت. این موضوع به ارتقا سطح رفاه مصرف‌کنندگان نیز منتهی خواهد شد.

شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی اعلام کرده‌اند می‌توانند تجهیزات پیشرفته گمرکی از جمله دستگاه‌های ایکس‌ری را با یک پنجم قیمت نمونه‌های چینی تولید کنند. این در حالی است که هر دستگاه ایکس‌ری وارداتی حدود ۵ میلیون دلار برای کشور هزینه دارد و علاوه بر خروج ارز، امنیت داده‌های تجاری کشور را نیز به خطر می‌اندازد. بخش خصوصی سال‌هاست برای سرمایه‌گذاری در نوسازی تجهیزات گمرکی اعلام آمادگی کرده اما نوسازی این بخش همچنان با موانع متعددی روبروست. در شرایطی که تهدیدات سایبری به یکی از مهم‌ترین چالش‌های جهانی تبدیل شده‌اند و حفاظت از داده‌های حساس به اولویتی انکارناپذیر برای سازمان‌ها بدل گشته است، نوسازی و ایمن‌سازی زیرساخت‌های گمرکی کشور مبتنی بر تولیدات بومی پیشرو اهمیتی دوچندان یافته است. گزارش‌های معتبر بین‌المللی نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۵، ریسک‌های سایبری همچنان در صدر فهرست تهدیدات جهانی قرار خواهند داشت و سازمان‌ها برای مقابله با این چالش‌ها نیازمند اتخاذ رویکردهای نوین و جامع هستند. در این میان، گمرکات به عنوان دروازه‌های تجاری کشور و محل تجمع حجم عظیمی از داده‌های حساس تجاری، بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه و سرمایه‌گذاری در حوزه امنیت سایبری هستند. این در حالی است که بخش خصوصی با توانمندی تولید تجهیزات پیشرفته گمرکی با یک پنجم قیمت نمونه‌های خارجی، آمادگی خود را برای مشارکت در این حوزه اعلام کرده است، اما همچنان با موانع متعددی در مسیر سرمایه‌گذاری مواجه است. این گزارش با بررسی جامع چالش‌های پیش رو در حوزه امنیت سایبری گمرکات و ارائه راهکارهای عملی برای تقویت زیرساخت‌های امنیتی، تلاش می‌کند تصویری روشن از مسیر پیش رو برای نوسازی و ایمن‌سازی سیستم‌های گمرکی کشور ارائه دهد.

کشور ایران از دیرباز به مهد بازرگانی و تجارت منطقه و آسیا شهره بوده است. این شهرت نه فقط به علت کسب‌وکار مردم ایران زمین به تجارت بلکه به دلیل شرایط جغرافیایی و ارتباطاتی این سرزمین نیز بوده است. قرار داشتن در مسیر شاهراه جاده ابریشم، ایران را از گذشته‌ای دور مورد توجه و اهمیت بازرگانان داخلی و خارجی داشته است. به همین علت، در مطالعه تاریخ دور این سرزمین، سابقه‌ای طولانی از فعالیتهای لجستیکی و زیرساختهای لجستیکی را شاهد هستیم.

داستان صنعت خودرو در کشور ما داستان پیچیده و عجیبی با پایان باز؛ داستانی که بی‌نهایت درس‌آموز است اما قرار نیست کسی از آن درس بگیرد. بسیاری از مسئولان سیاست‌گذار و تصمیم‌گیر در این حوزه در محافل خصوصی به‌خوبی از زیروبم صنعت خودرو، چالش‌ها و مشکلاتش می‌گویند اما در عرصه سیاست‌گذاری راه دیگری را می‌روند، به‌گونه‌ای که این برداشت به ذهن متبادر می‌شود که یا انگیزه‌ای برای اصلاح امور ندارند یا توان لازم برای انجامش را در خود نمی‌بینند. عدم اصلاح سیاست‌های کلان صنعت خودرو و به‌تبع آن قطعه‌سازی کشور، باعث شده است صنعتی شکل بگیرد که با وجود صرف زمان و هزینه و انرژی بالا، از صدر تا ذیل و از حلقه اول تا آخر آن همگی ناراضی هستند، اما این نارضایتی موجب تحولی در صنعت نشده و همچنان طی طریق ادامه دارد. هرازگاهی مسکنی به این صنعت زده می‌شود تا دردهایش را فراموش کند و با بیماری‌هایش بسازد تا اینکه باز دمل چرکینی سر باز می‌کند و مدتی همه را درگیر خودش می‌کند. با این حال تغییر و تحولات اساسی در این صنعت رخ نمی‌دهد و راه چاره‌ای اساسی برای حل مشکلات آن در نظر گرفته نمی‌شود.

در آستانه برگزاری ششمین نمایشگاه خودرو، دوست عزیزی این پرسش را مطرح کرده است که چرا صنعت خودرو در سال‌های گذشته حال خوشی نداشته و چشم‌انداز روشنی ندارد؟ راستش پاسخ دادن به این پرسش بسیار دشوار است، به‌خصوص که نگارنده علاقه ندارد در آستانه برگزاری یک دورهمی باشکوه، حرف‌های ناامیدکننده بر زبان بیاورد. اما چه کنیم که چاره‌ای هم نیست و باید بخشی از گفتنی‌ها را گفت. با آغاز به کار دولت مسعود پزشکیان این امید در دل‌ها زنده شده که صنعت خودرو از دام انحصار و تصمیم‌های غلط خارج شود، اما برای محقق شدن این آرزو چه ابزارهایی لازم است؟

صنعت خودرو در ایران، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های تولیدی و اشتغال‌زایی کشور، همواره نقشی محوری در اقتصاد ملی ایفا کرده است. این صنعت، که از دیرباز با چالش‌های متعددی مواجه بوده، در سال‌های اخیر با تغییراتی بنیادین در ساختار تولید و زنجیره تامین همراه شده است. از یک‌سو، تلاش برای افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به منابع خارجی، سیاست‌گذاری‌های کلان این حوزه را تحت‌تاثیر قرار داده و از سوی دیگر، رشد تقاضا برای خودروهای برقی و هیبریدی در سطح جهانی، ضرورت بازنگری در رویکردهای فناوری و توسعه محصولات را بیش از پیش آشکار کرده است.

صنعت خودرو ایران، داستانی است از آرزوهای بزرگ و دستاوردهای کوچک. این صنعت در طول سالیان فراز‌ونشیب بسیار طی کرده و با چالش‌های زیادی روبه‌رو شده است. خودرو از همان اوایل سال‌های ۱۹۲۰ که به کشور وارد شد، کالایی لوکس محسوب می‌شد که عمدتاً متعلق به طبقات برجسته کشور بود. ناصرالدین‌شاه یکی از اولین افرادی بود که در ایران از خودرو استفاده کرد. اولین کارخانه مونتاژ خودرو در ایران در سال ۱۹۲۷ تاسیس شد؛ اما تا سال‌ها رونق چندانی نداشت. تا اینکه در سال‌های منتهی به ۱۹۶۰ دولت وقت ایران با شناسایی پتانسیل صنعت خودرو، کارخانه‌های بیشتری برای مونتاژ و تولید تاسیس کرد که معروف‌ترین آنها شرکت‌های ایران ناسیونال (بعدها به ایران‌خودرو تغییر نام پیدا کرد) و پارس‌خودرو بودند. با اینکه این شرکت‌ها قبل از ظهور صنعت خودرو کره جنوبی شروع به تولید خودرو کردند، اما نیم‌قرن بعد، همه چیز تغییر کرد و ایران حتی نتوانست به صنعت خودرو کره نزدیک شود. پس از انقلاب، با ملی شدن صنایع کلیدی از جمله صنعت خودرو، دولت کنترل بسیاری از کارخانه‌های خودروسازی، از جمله ایران‌خودرو و سایپا را در دست گرفت.

سیاست‌های صنعتی اتخاذشده در جهان را می‌توان به سه بخش کلی تقسیم کرد. روند اصلی در بازه سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۸۰ میلادی در پیش گرفتن سیاست‌های جایگزینی واردات بود که این استراتژی شامل وضع تعرفه بالا بر واردات کالای نهایی، تمرکز بر تولید کالای داخلی و مصرف آن در داخل کشور بود. پس از آن سیاست‌های مشوق صادرات در بسیاری از کشورها به‌عنوان راهکار اصلی مورد استقبال کشورها قرار گرفتند. این دوره با پیوستن کشورها به سازمان تجارت جهانی، کاهش تعرفه‌های موجود میان کشورها و کاهش هزینه‌های تجارت شناخته می‌شود.

دومین صنعت بزرگ ایران، دارنده ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور و ایجادکننده چهار درصد از فرصت‌های اشتغال‌زایی در ایران، به دلیل تحریم‌های بین‌المللی با چالش‌های متعددی روبه‌رو شده است. صنعت خودرو ایران در حوزه‌های توسعه فنی، توسعه اقتصادی و توسعه بازار، سایه تحریم‌ها را روی گستره فعالیتی خود می‌بیند که بخشی از این چالش‌ها به‌صورت مستقیم و بخشی نیز به‌صورت غیرمستقیم این صنعت را با مشکل روبه‌رو کرده است.

تکاپوی داخلی‌سازی قطعات خودرو در دوران تحریم جدی‌تر شد چراکه سیاست‌گذار قصد داشت به منظور کاهش وابستگی صنعت خودرو به شرکت‌های خارجی و با‌لطبع فروکاستن هزینه تولید، قطعات خودروها را در داخل کشور تولید کند. از سال ۱۳۹۷ که ترامپ از برجام خارج شد و تحریم‌هایی سنگین علیه خودروسازی کشور، اعمال کرد، صنعت خودرو به‌تدریج کوچک و کوچک‌تر شد تا جایی که یک سال بعد از اعمال دور دوم تحریم‌ها، در سال ۱۳۹۷ با افتی ۴۰درصدی نسبت به سال ۱۳۹۶ مواجه شد. البته در نیمه اول سال ۱۳۹۷ اوضاع خودروسازان این‌قدر بغرنج نبود چراکه آنان توانسته بودند از زمان خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم حجم زیادی از قطعات مورد نیاز صنعت خود را وارد و سپس ذخیره کنند اما دیری نپایید که آن ذخیره‌ها تمام شد و مشکلات قطعه‌سازان هم آغاز شد به نحوی که با آغاز آبان‌ماه سال ۱۳۹۷ تیراژ تولید افت یافت.

مشکلات قطعه‌سازی خودرو در ایران یکی دو‌تا نیست. این صنعت سال‌هاست از سوءمدیریت، کمبودها و کم‌مهری مسئولان رنج می‌برد آن ‌هم در شرایطی که می‌تواند وزنه‌ای قابل‌اتکا در اقتصاد ملی داشته باشد. دبیر انجمن قطعه‌سازان ایران «بزرگ‌ترین مشکل فعلی را عدم پرداخت به‌موقع مطالبات توسط خودروسازان» می‌داند و به دنیای اقتصاد می‌گوید: «این بی‌توجهی صاحبان خودروسازی موجب کاهش نقدینگی در صنعت و افزایش شدید هزینه‌های مالی شده؛ در حال حاضر مجموع مطالبات قطعه‌سازی صنعت خودرو بیش از ۱۰۰ همت است که میزان مطالبات سررسید شده حدود ۳۰ همت است که خودروسازان در پرداخت آن با مشکل مواجه‌اند.»

قطعه‌سازی خودرو در ایران با چالش‌های متعددی مواجه است. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات قطعه‌سازان، رشد مداوم هزینه‌ها در حوزه‌های مختلف است. برای مثال بهره‌های بانکی غیرقابل‌برنامه‌ریزی است. شرایط وام‌دهی بانک‌ها به تولیدکنندگان روزبه‌روز دشوارتر شده است و نرخ بهره‌ها افزایش یافته است. این مسئله فشار مالی مضاعفی بر تولیدکنندگان وارد می‌کند.

صنعت خودرو به‌عنوان یکی از صنایع کلیدی کشور شناخته می‌شود و برای تامین نیازهای تولید و حرکت خود، به یک صنعت تولید قطعات خودرو به‌عنوان پشتیبان نیاز دارد. ازاین‌رو، قطعه‌سازی از اهمیت بالایی برخوردار است.

تسلا، یکی از تولیدکنندگان محبوب خودروهای الکتریکی (EV) در جهان، سرویس روبوتاکسی مورد انتظار خود را در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴ راه‌اندازی کرد. مدیرعامل این شرکت خودروسازی، ایلان ماسک، در مورد چشم‌انداز خود برای جهانی که در آن ماشین‌های خودران بر جاده‌ها تسلط دارند، صحبت کرده و پروژه روبوتاکسی محور این رویاست.

«خودروهای الکتریکی» آینده صنعت خودرو جهان را متعلق به خود خواهد کرد و این توجه بیش‌ازحد به کاهش کربن و پایداری باعث شد خودروسازان برتر جهان به رقابت با یکدیگر برآیند و خودروهای برقی بیشتری را به خط تولید خود اضافه می‌کنند. همه در حال کار بر روی خودروهای الکتریکی هستند؛ از تولیدکنندگان معتبر فعلی گرفته تا نام‌های جدیدی مانند لوسید، کانو و رویان. همزمان با تشدید بحران اقلیمی و چشم‌انداز اقتصادی نامطمئن سرعت استفاده از برق به‌جای انرژی‌های تجدیدناپذیر افزایش یافته است. همان‌طور که وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) همچنان به محبوبیت خود ادامه می‌دهند، نقش «اقتصاد دایره‌ای» در استفاده مجدد و بازیافت اجزای آنها اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند.

از آنجا که شرکت‌های خودروسازی به دنبال رقابت در بازار در حال تحول هستند، ادغام هوش مصنوعی (AI) با این صنعت به یک اولویت استراتژیک در شرکت‌های خودروسازی تبدیل شده است. هوش مصنوعی مزایای قدرتمندی ارائه می‌کند که کارایی، ایمنی، شخصی‌سازی و طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های خودرو را از مرحله تولید خودرو گرفته تا پردازش آن و آپشن‌های متناسب با ایمنی و تکنولوژی افزایش می‌دهد.

صنعت خودرو در دهه‌های اخیر با تحولات گسترده‌ای همراه بوده است، اما شاید هیچ تغییری به ‌اندازه ظهور و گسترش خودروهای برقی، این صنعت را متحول نکرده باشد. افزایش نگرانی‌ها درباره تغییرات اقلیمی، کاهش منابع سوخت‌های فسیلی و تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، باعث شده تا خودروهای برقی به‌عنوان راهکاری پایدار و آینده‌نگرانه در صنعت حمل‌ونقل مورد توجه قرار گیرند.

این روزها همه درباره ایلان ماسک صحبت می‌کنند. برخی درباره سلام نظامی‌اش سخن می‌گویند که یادآور ارتش نازی بود و برخی درباره خواب جدیدی که او و ترامپ برای جهان دیده‌اند صحبت می‌کنند. هرچه هست نشانه‌های روشنی از یک انقلاب جدید، از یک تغییر پارادایم و یک تحول شگرف پیش‌روی ما قرار دارد. این انقلاب می‌تواند انقلابی برقی باشد.