IMG-20241102-WA0001 copy

دلیل عدم توسعه این صنعت نیز آن است که دولت و وزارت صمت تولیدکنندگان را محرم نمی‌دانند و تنها با تجار و واردکنندگان در ارتباط هستند و سیاست‎هایی که توسط دولت اتخاذ می‌شود در راستای توسعه واردات است. این در حالی است که تولید ابزار بسیار سخت است و بدون حمایت‌های دولتی ادامه این مسیر با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شود، به همین دلیل در خلال سال‌های اخیر بسیاری از شرکت‌های فعال در این حوزه ورشکسته و تعطیل شدند. از سوی دیگر ابزار تولیدی شرکت‌های ایرانی دارای استانداردهای مناسب هستند اما در نتیجه سیاست‌های دولتی، واردات ابزار بدون کیفیت و بدون استاندارد رواج یافته و برخی کالاهای استاندارد هم دارای ضعف‌های اساسی هستند.

در حال حاضر 80 درصد از مواد اولیه مورد نیاز ما در داخل موجود است و تنها 20درصد باقی‌مانده مربوط به تجهیزات و دستگاه‌ها است که برای واردات آنها نیز دولت همکاری قابل توجهی نمی‌کند و این در حالی است که ارز مورد نیاز این صنعت برای واردات تجهیزات و دستگاه‌ها رقم بالایی نیست و در مقایسه با صرفه‌جویی ارزی که شرکت‌های ایرانی ایجاد می‌کنند بسیار به صرفه است. به عنوان مثال سال قبل ما یک میلیون ابزار تولید و به بازار عرضه کرده‌ایم که اگر قرار بود دولت این میزان ابزار را وارد کند، باید 40 میلیون یورو ارز تخصیص می‌داد، درحالی‌که کل ارزی که ما از دولت دریافت کردیم 900 هزار یورو بیشتر نبود.

بانک‌ها هم از ما حمایتی نمی‌کنند و دربست در خدمت تجار هستند و همین مسائل در شرایط تحریمی فعلی شرایط را برای ما سخت کرده است. در چنین شرایطی ما از دولت، اعم از معاون وزیر، مدیرکل و ... که دوستان صمیمی تجار هستند انتظار داریم اگر حمایتی نمی‌کنند لااقل برای تولیدکنندگان زحمت ایجاد نکنند و با مصوبات خود مانع حیات تولید در کشور نشوند.