تحلیل بنیادین شرکتهای حکشتی و فرود
عمده سرمایهگذاری این شرکت در شرکتهای خارج از بورس است بهطوریکه تنها حدود ٦ درصد از کل سرمایهگذاری مربوط به شرکت بورسی حخزر است. در بین شرکتهای خارج از بورس نیز خدمات رفاهی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران(۳۵درصد)، اختصاصی بازار گردانی سپهر بازار سرمایه(۱۴درصد)، کشتیرانی جنوب خط ایران(۱۱درصد)، کشتیرانی والفجر(۱۰درصد)، سرمایهگذاری کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران(۱۰درصد) قرار دارند.ظرفیت اسمی کل مجموعه باربری شرکت با ۱۵۰فروند انواع شناور بالای ۵ میلیون تن است. درآمد شرکتهای گروه بهصورت تلفیقی در ۶ ماهه اول سال مالی جاری نزدیک به ۱۴ هزار میلیارد تومان بوده که بالای ۱۰ هزار میلیارد تومان این درآمد از محل حمل بار و خدمات بود است. با توجه به اینکه از کل ظرفیت شرکت بالای ۹۸ درصد آن مربوط به شرکتهای خارجی گروه است، امکان دارد درآمد تلفیقی شرکت برای سال مالی جاری به ارقامی در محدوده ۳۰ هزار میلیارد تومان هم برسد.عمده بهای تمامشده شرکت مربوط به سوخت و آب، عملیات تخلیه و باربری ، هزینه ترمینال و ترانزیت و ... است. رشد بهای تمامشده در دوره۶ ماهه۱۴۰۰ نسبت به مدت مشابه بابت افزایش حجم عملیات و افزایش نرخ ارز و افزایش هزینه استهلاک در سایه رشد نرخ ارز داراییهای ارزی شرکتهای فرعی مستقل خارجی بوده و بنابراین رشد نرخ ارز و افزایش مبادلات به رشد بیشتر بهای تمامشده نسبت به رشد درآمد شرکت منجر شده است. با فرض حفظ هزینه استهلاک، این شرکت در پایان سال مالی جاری میتواند زیان خود را کاهش دهد ولی با عملیات موجود، شرکت بهاحتمالزیاد امسال نیز زیان ده خواهد بود. ولی با فرض افزایش خدمات باربری در سایه توافقات احتمالی بینالمللی و رشد نرخ ارز تا آخر سال مالی پیش رو درآمد شرکت به حدود۵۰ هزار میلیارد تومان و سود شرکت در حالت معقول به حدود ۷۰ تومان به ازای هر سهم میرسد. دلیل اصلی سودآوری شرکت در مقایسه با افزایش درآمد، افزایش هزینههای مربوط به خدمات باربری و ترمینال با افزایش حجم باربری است. در خوشبینانهترین حالت ممکن و رشد کمتر هزینهها سود شرکت میتواند به اعداد نزدیک۱۰۰ تومان نیز برسد که این عدد دور از انتظار است.حکشتی با شفافسازی در خصوص رشد قیمتی اخیر سهم، از سود بیش از ۱۱ همت در زیرمجموعهها در سال ۱۴۰۰ پرده برداشت. عدد بزرگی که هیچ توضیحی درباره نحوه کسب آن داده نشده است.
فرود
شرکت فولاد شاهرود تولیدکننده شمش و میلگرد و فروشنده میلگرد است. در سال ۱۴۰۰ شرکت بهصورت مستقیم شمش خریداری کرده و با خرید آهن اسفنجی و تبدیل آن به شمش، از شمش تولیدی برای تولید میلگرد استفاده کرده است. استفاده از روش دوم سبب بهبود حاشیه سود شرکت میشود و طبق برنامهها و طرحهای توسعهای در آینده مسیر شرکت بیشتر به سمت مسیر دوم یعنی خریداری آهن اسفنجی و سپس تبدیل آن به شمش پیش میرود. در انتهای سال۱۴۰۱ فاز۲ طرح ذوب به بهرهبرداری رسیده که سبب افزایش ۱۰۰هزار تنی شمش میشود. با توجه به ظرفیتهایی که شرکت از قبل داشته پیشبینی میشود شرکت در سال ۱۴۰۱ بتواند در حدود۱۲۰ هزار تن میلگرد و۱۰۰ هزار تن شمش تولید کند. برای سال ۱۴۰۱ نرخ شمش در حدود ۱۴ هزار تومان و تورم ۴۰درصد در نظر گرفتهشده و در کنار آن فرض شده است امسال شرکت تنها ۲۰ هزار تن شمش خریداری کند و مابقی نیاز خود را آهن اسفنجی خریداری کرده و شمش تولید کند. درنهایت سود هر سهم در حدود ۶۳۰ ریال، پیشبینی میشود.