نقاط قوت «دنیای‌اقتصاد»
روزنامه Financial Tribune به‌عنوان اولین روزنامه اقتصادی ایران برای مخاطبان انگلیسی زبان، یکی از نقاط قوت روزنامه «دنیای‌اقتصاد» است. این روزنامه، همچنین نخستین روزنامه انگلیسی زبان متعلق به بخش خصوصی در کشور است. هدف از انتشار Financial Tribune معرفی ظرفیت‌های دیده نشده اقتصاد ایران برای کمک به تعامل منطقی فعالان اقتصادی جهان به ویژه سرمایه‌گذاران خارجی با بخش‌های مختلف اقتصادی کشور است، بخش‌هایی که در پرتو ظرفیت‌های عظیم نفت و گاز کشور کمتر در جهان شناخته شده است.
یکی دیگر از نقاط قوت روزنامه «دنیای‌اقتصاد» این است که اخبار اقتصادی را به‌صورت پردازش شده در دسترس مخاطب قرار می‌دهد. به این معنی که اخبار و تحولات اقتصادی در قالب گزارش‌های خبری- تحلیلی به مخاطبان ارائه می‌شود تا دانش آنها از میزان اثرگذاری هر رویداد و اتفاق اقتصادی افزایش یابد. در سطح دیگر سایت اقتصادنیوز کلیه اخبار اقتصادی را که به‌طور پیوسته در حال وقوع هستند تجمیع می‌کند. به گونه‌ای که مخاطبان جدی اخبار اقتصادی از جست‌وجو برای کسب آخرین اخبار اقتصادی هر روز بی نیاز شوند.
در عین حال مواردی نیز که به بهتر شدن کیفیت روزنامه کمک می‌کند از جمله تخصصی نوشتن و در عین حال پرهیز از ثقیل نویسی و نوشتن ساده طوری‌که مورد فهم عموم باشد، از ویژگی‌هایی است که در سطح دانشگاه‌های ما باید تقویت شود. از این جهت رسانه‌ها و روزنامه‌ها به‌عنوان دریچه انعکاس نقد و تحلیل وضعیت و موضوعات روز رسالت مهمی به عهده دارند چرا که ارتباط مستقیمی با آگاهی‌بخشی به عموم دارند.در این خصوص روزنامه دنیای اقتصاد با توجه به حوزه تخصصی تجارت و اقتصاد رسالت مهم‌تری دارد و در نحوه بیان موضوعات مبتلا به روز می‌تواند نقش پویاتری در رابطه بین جامعه دانشگاهی و تجاری کشور ایفا کند. اما در مقوله ادبیات با وجود برخی تغییرات مثبت در نگاه جامعه، معتقدم که در نقد با خلأهایی روبه‌رو هستیم، و بیشتر نقدها صرفا مرور و بازنگری هستند تا نقد موثر و در بعد دانشگاهی بیشتر چارچوب علمی-پژوهشی پیدا کرده‌اند.
با اینکه از ۸۰ میلیون ایرانی، درصد بالایی دانش آموختگان دانشگاهی هستند ولی متاسفانه نه دانشگاه و نه رسانه‌ها تاثیر قابل توجهی در تشویق مردم به مطالعه ندارند. یکی از عوامل موثر در چرایی نکاتی که به آنها اشاره شد این است که آموزش‌های فضای دانشگاهی ما تا حد زیادی تئوری محور است تا راهکار محور و به این ترتیب مهارت‌های دانش‌آموختگان جوابگوی نیازهای بازار کار نیست یا از آن دور است.
این خلأ یکی از مواردی است که دنیای اقتصاد می‌تواند در راستای آن قدم بردارد هرچند که اقدامات شایسته روزنامه دنیای اقتصاد درخصوص مقوله آموزش قابل تقدیر و تحسین است. اگر مسوولان و نهادهای آموزش عالی هم متوجه ضرورت تعامل جدی‌تر با جامعه شوند، شرایط اوضاع و احوال نقد در رسانه‌ها و روزنامه‌ها هم بهتر می‌شود.
نکته دیگری که باید در همه روزنامه‌های ایرانی مورد توجه قرار بگیرد آزادی بیان و استقلال حرفه‌ای است. این موضوع یکی از سنگ بناهای اصلی رشد و ارتقای کیفیت یک روزنامه معتبر در طول فعالیتش است که متاسفانه این موضوع هیچ وقت آن‌طور که باید در کشورمان رعایت نشده است. بنابراین به افراد دلسوزی نیاز داریم تا به تداوم نهادهای مرتبط با نقد کمک کنند، چه در دانشگاه و چه حوزه عمومی و رسانه‌ها.
باید توجه داشت که نقاط ضعف با همدلی و بررسی کارشناسی موضوعات قابل رفع است. باید در جهت تزریق فکر خلاق و ارائه راهکارهای ارزشی در مقام جمع‌بندی مقالات تلاش بیشتری شود. یک روزنامه‌نگار باید به جز داشتن نثری شیوا و عامه فهم، از قدرت تحلیل نیز برخوردار باشد نه اینکه صرفا نقل قول‌ها را بنویسد.
در این راستا الگوبرداری از نحوه نوشتن مطالب و مباحثات روز و به چالش کشیدن موضوعات از روزنامه‌های خارجی و بعضا نگاهی به مدل نقدهای روزنامه‌های مطرح دنیا و البته تطبیق با محیط و مناسبات فرهنگ ایران همچنین برگزاری نشست‌های کارشناسی برای همفکری در بهتر کردن کیفیت و محتوای مطالب و انتخاب سوژه‌ها در کنار برگزاری دوره‌های آموزشی ادبیات و مهارت‌های نوشتاری می‌تواند کمک به‌سزایی در ارتقا و رشد یک روزنامه باشد.
توجه ویژه تر به این موارد با توجه به جایگاه خوب روزنامه «دنیای‌اقتصاد» و مخاطبان خاص این روزنامه که در حال حاضر یکی از پر مخاطب‌ترین روزنامه‌های اقتصادی کشور محسوب می‌شود و عموم تصمیم‌سازان، فعالان بخش‌های خرد و کلان اقتصاد و صاحبنظران برجسته اقتصاد ایران، مطالعه روزانه آن را از دست نمی‌دهند، پیشنهاد‌هایی است که به نظر من می‌تواند در بهتر شدن کیفیت خدمات‌رسانی روزنامه دنیای اقتصاد مفید واقع شود.
