این طرح سه‌گانه استیضاح نکات ویژه‌ای داشت؛ نخست آنکه اولین‌بار است که جلسات بررسی سه طرح استیضاح طی دو روز بررسی و درباره عملکرد سه وزیر یک کابینه، توضیح خواسته می‌شود. دوم انفعال دولتی‌ها است؛ آنها رایزنی‌های خود درباره این سه طرح استیضاح را دیرهنگام آغاز کردند و همین موضع منفعل دولت به شکل‌گرفتن برخی شایعات نیز دامن زد تا آنکه همزمان با برگزاری جلسه استیضاح در بهارستان، سخنگوی دولت در اعلام موضعی رسمی، مخالفت دولت را با استیضاح هر سه وزیر اعلام کرد و آن را با آثار سوء بر منافع ملی همراه دانست. نکته سوم اما غیبت نگاه فراکسیونی است. در این استیضاح هیچ‌یک از فراکسیون‌های سیاسی مجلس، چتر حمایت خود را بر وزیران نگشود. امیدی‌ها که بخشی از هسته اصلی استیضاح آخوندی وربیعی را تعدادی از اعضای این فراکسیون تشکیل می‌دادند، تنها به‌نظر کلی فراکسیون امید در مخالفت با استیضاح‌ها اکتفا کردند. مستقلین که بخش بزرگی از آن را حامیان اصولگرای دولت تشکیل می‌دهند، بدون رسیدن به اجماع فراکسیونی، اعضای خود را درباره استیضاح آتش به‌اختیار خواندند. فراکسیون ولایی هم ترجیح دادند نظر موافق خود با استیضاح را به‌صورت رسمی علنی نکنند.

اخبار مرتبط