نگاه نوین به ارتباطات؛ راه حل برون رفت از رکود اقتصادی
پیشرفت‌های فناوری، رقابت بیشتر، و کم کردن محدودیت‌های تجاری باعث کاهش قیمت کالاها و خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات شده‌است که این امر به نوبه خود انگیزه‌ای قوی برای جایگزینی سایر اشکال سرمایه و نیروی کار با تجهیزات فناوری اطلاعات و ارتباطات به وجود آورده‌‌است. بنابراین، سرمایه‌گذاری در این فناوری در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه اساسا افزایش یافته‌است. در حقیقت، هزینه‌های این فناوری در کشورهای در حال توسعه نسبت به میانگین کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقصادی و توسعه (OECD) با سرعت مضاعف در خلال سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ افزایش یافت. افزایش تولید و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به طور قابل ملاحظه‌ای به رشد اقتصادی کمک کرده‌است. براساس افزایش سرمایه‌گذاری در این فناوری در کشورهای صنعتی در خلال سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰، براساس مطالعات هکر و مورسینک در سال ۲۰۰۲، میانگین افزایش در رشد بهره‌وری کلیه عوامل (TOTAL FACTOR PRODUCTIVITY=TFP) را حدود یک‌سوم درصد در سال تخمین می‌زنند.
حال این که رشد و نفوذ ارتباطات نوین درمیان مردم را فرصت یا تهدید بدانیم، بسته به بازخورد و عملکرد ما در قبال این واقعیت مجازی است!! در دنیای پیرامون ما بهره بردن از ارتباطات نوین به اولین خواست در توسعه روابط اقتصادی و تجاری تبدیل شده است. سرعت سیر این جریان به شدت در جوامع بالا رفته و شاید برای بهره بهتر از آن، حرکت همگام و هم سو با این ارتباطات لازم و ضروری باشد، حرکتی که در صورت کاربرد صحیح و اصولی، نه تنها تهدیدی برای ما ایجاد نمی‌کند بلکه فرصتی بهینه برای ایجاد و توسعه روابط بین الملل با کشورهای هدف در روابط اقتصادی به شمار خواهد رفت. حرکت خلاف جریان رودخانه توسعه ارتباطات نوین تنها رکود و فعالیت بی‌ثمر را در پی خواهد داشت. در واکاوی روابط اقتصادی و تجاری خویش به وضوح می‌بینیم که به شدت از کاربرد این ابزار در توسعه روابط تجاری و اقتصادی غافل مانده‌ایم. بهره‌مندی ۴۷ میلیونی مردم کشور از ابزار نوین ارتباطی به خودی خود گسترش بازار این عرصه را برای ما آشکار می‌سازد.
انجام بیش از ۷۰ درصد از روابط مربوط به امور بازرگانی از طریق دنیای مجازی در جهان نیز محور دیگری از اهمیت این گونه ارتباطات است. واضح است که غفلت از این صنعت وسیع تنها انزوا و تداوم رکود را بر ما در پی خواهد داشت. همواره در بررسی روابط تجاری موجود در شهرستان خرمشهر، شاهد انجام امور تجاری به شکلی سنتی و فاقد مکانیزم مناسب بوده‌ایم. در حالی که با بهره‌گیری از مکانیزم نوین ارتباطات و فارغ شدن از سیستم‌های سنتی مشاغل می‌توان با معرفی به روز و صحیح محصولات و بهره‌گیری از اطلاعات رقبای اقتصادی، رقابتی برابر و مداوم با کالاهای دیگر کشورها در تصاحب بازارهای بین‌المللی را داشته باشیم. حضور فیزیکی در بازارچه‌های مرزی و کارخانه‌ها، روشی زمان بر، کم‌کاربرد و هزینه‌بر است. با عرضه کالا به کمک وسایل ارتباطی نوین می توان انگیزه‌های سفارش و میزان تقاضای خریداران بین‌المللی خویش را فراهم سازیم. در وهله اول ایجاد بستر لازم در زمینه فرهنگ‌سازی میان فعالان اقتصادی و همچنین توسعه زیرساخت‌های لازم برای ارتباطات نوین دو گام اساسی در به‌وجود آوردن زمینه توسعه روابط بین‌الملل اقتصادی و بازرگانی است. شاید هزینه‌های اولیه دافعه‌ای در حرکت به سوی این جریان باشد، اما ذخیره هزینه‌های اضافی از ارتباطات فیزیکی و همچنین افزایش رغبت و میل نهایی در خریداران کالاهای ایرانی به طور قطع این هزینه‌ها را پوشش و امکان رقابت بهتر و بیشتر را در حداقل بازار مستعد کشورهای همجوار فراهم خواهد کرد. زمان آن رسیده که نگاه خود را به سوی ارتباطات نوین ایمن ببریم.
ارسال نظر