این نمایش پر فروش خواهد شد - ۳۰ شهریور ۹۱
از سال ۲۰۰۷ که یاسمینا رضا نمایشنامه خدای کشتار را نوشت تا امروز صدها اجرا از این نمایشنامه به روی صحنه رفته است و فیلمی هم پولانسکی براساس آن ساخت. در فرانسه بیش از یک سال است که این نمایشنامه روی صحنه است. خلاصه آنکه این نمایشنامه یکی از پردرآمدترین نمایشنامه‌های این دهه می‌تواند باشد. این روزها هم علیرضا کوشک جلالی بعد از اینکه سال ۸۷ یکبار این نمایشنامه را در تئاتر شهر و سالن کوچکی اجرا کرد، با بازیگرانی دیگر در سالن اصلی این نمایش را اجرا می‌کند. اشکان خطیبی هم بعد از ۴ سال دوری از صحنه با این نمایش به صحنه بازگشته است.
از سال 2007 که یاسمینا رضا نمایشنامه خدای کشتار را نوشت تا امروز صدها اجرا از این نمایشنامه به روی صحنه رفته است و فیلمی هم پولانسکی براساس آن ساخت. در فرانسه بیش از یک سال است که این نمایشنامه روی صحنه است. خلاصه آنکه این نمایشنامه یکی از پردرآمدترین نمایشنامه‌های این دهه می‌تواند باشد. این روزها هم علیرضا کوشک جلالی بعد از اینکه سال 87 یکبار این نمایشنامه را در تئاتر شهر و سالن کوچکی اجرا کرد، با بازیگرانی دیگر در سالن اصلی این نمایش را اجرا می‌کند. اشکان خطیبی هم بعد از 4 سال دوری از صحنه با این نمایش به صحنه بازگشته است. به همین بهانه سراغ این بازیگر محبوب رفتیم.
نمایشنامه خدای کشتار در دنیا در مدتی کوتاه خیلی طرفدار پیدا کرد. شما هم جزو طرفدارانش بودید؟
مسلما. ولی بیش از هر چیز برایم حضور در این نمایش برای این مهم بود که زمان زیادی از نوشتنش نمی‌گذرد. معمولا ما در ایران آثار نمایشی خارجی که اجرا می‌کنیم نهایتا به سال 1990 برگردد. اما این نمایشنامه روز است. نقدی که یاسمینا رضا به کاراکترهایش وارد می‌کند و درام روانشناختی که می‌نویسد بی‌نظیر است. اینکه شما در طول یک ساعت و نیم که زمان واقعی هم در قصه هست شاهد پوست انداختن تدریجی آدم‌ها و رفتن به لایه‌های پنهانشان هستید. آن هم آنقدر نرم و آهسته که در آخر تعجب می‌کنید که چطور به چنین درجه‌ای از خشونت رسیدند. و این اتفاقی است که برای هر کدام از ما ممکن است رخ بدهد. چون خشونت تم اصلی نمایش است و برای ما هم آشناست.
دیگر چه وجوهی در این نمایش می‌بینید؟
طنز پنهانی که نمایشنامه دارد و این اثر را از بقیه آثار نویسنده جدا می‌کند. یاسمینا رضا حتی معتقد است شاید این نمایش یک جور به تخته حوضی ما نزدیک باشد. این نمایشنامه را او برای عام مردم نوشته است.
شما اجرای قبلی کوشک جلالی را دیده بودید؟
نه متاسفانه مشغول کار بودم و نشد آن اجرا را ببینم اما تعریف زیادی از آن شنیدم. تحلیل که قطعا همان است و نباید فرق کند
اما اجرا فرق خواهد کرد؟
تئاتر یک کار گروهی است و هر آدم دنیا و تحلیل خودش را وارد کار می‌کند. جنس بیان و تفکر هر کدام از ما فرق دارد. حتی نسبت به یک امر واحد. کوشک جلالی اجراهای متفاوتی از این اثر را دیده و حالا بازیگران هم فرق می‌کند. پس اجرا متفاوت خواهد بود.
شما که در هر سه مدیوم تئاتر و سینما و تلویزیون حضور دارید این روزها به نظرتان پرمخاطب‌ترینش کدام است؟
به نظرم تئاتر. سینما که جز معدود فیلم‌هایی اصلا مخاطب ندارد. اما طی این سال‌ها همه تئاترهای ایرانشهر و تئاترهای خوب تئاتر شهر پر مخاطب بوده است. به نظرم مردم کم کم ارزش تئاتر را درک کرده‌اند.
اما در عین حال باید بگویم که تبلیغ مشکل اصلی تئاتر است. شما ببینید یک نمایش نهایتا بتواند ۱۵ هزار تماشاگر داشته باشد. برای دست پیدا کردن به این مخاطب تبلیغات محیطی مناسب خیلی اثر ساز است. ما هم برای این نمایش گرچه دیر شروع کردیم اما سعی کردیم کاری کنیم که از همان هفته اول پر مخاطب باشد.
به‌عنوان بازیگر هیچ وقت موقع حضور در تئاتر به جنبه اقتصادی قضیه فکر می‌کنید؟
من اهل دروغ گفتن نیستم. پس باید بگویم بستگی دارد که چند درصد قرار است به طور طبیعی مخاطب آن باشد. وقتی نمایشی در سالن اصلی اجرا می‌شود طبیعتا بخشی از آن را من بازیگر می‌آورم و تعداد مخاطب هم بیشتر خواهد بود پس حق طبیعی‌ام است که به آن فکر کنم. اما تا هفته آخر بحثی درباره پول نکرده بودم. به هر حال برایم مهم بود که بعد از چهار سال می‌توانم با یک کار متفاوت و خوب انرژی نهفته در خودم را تخلیه کنم. اما بازیگری در تئاتر بیشتر از اینکه جنبه مادی داشته باشد واقعا عشق است.
نمایشنامه خدای کشتار در دنیا در مدتی کوتاه خیلی طرفدار پیدا کرد. شما هم جزو طرفدارانش بودید؟
مسلما. ولی بیش از هر چیز برایم حضور در این نمایش برای این مهم بود که زمان زیادی از نوشتنش نمی‌گذرد. معمولا ما در ایران آثار نمایشی خارجی که اجرا می‌کنیم نهایتا به سال 1990 برگردد. اما این نمایشنامه روز است. نقدی که یاسمینا رضا به کاراکترهایش وارد می‌کند و درام روانشناختی که می‌نویسد بی‌نظیر است. اینکه شما در طول یک ساعت و نیم که زمان واقعی هم در قصه هست شاهد پوست انداختن تدریجی آدم‌ها و رفتن به لایه‌های پنهانشان هستید. آن هم آنقدر نرم و آهسته که در آخر تعجب می‌کنید که چطور به چنین درجه‌ای از خشونت رسیدند. و این اتفاقی است که برای هر کدام از ما ممکن است رخ بدهد. چون خشونت تم اصلی نمایش است و برای ما هم آشناست.
دیگر چه وجوهی در این نمایش می‌بینید؟
طنز پنهانی که نمایشنامه دارد و این اثر را از بقیه آثار نویسنده جدا می‌کند. یاسمینا رضا حتی معتقد است شاید این نمایش یک جور به تخته حوضی ما نزدیک باشد. این نمایشنامه را او برای عام مردم نوشته است.
شما اجرای قبلی کوشک جلالی را دیده بودید؟
نه متاسفانه مشغول کار بودم و نشد آن اجرا را ببینم اما تعریف زیادی از آن شنیدم. تحلیل که قطعا همان است و نباید فرق کند
اما اجرا فرق خواهد کرد؟
تئاتر یک کار گروهی است و هر آدم دنیا و تحلیل خودش را وارد کار می‌کند. جنس بیان و تفکر هر کدام از ما فرق دارد. حتی نسبت به یک امر واحد. کوشک جلالی اجراهای متفاوتی از این اثر را دیده و حالا بازیگران هم فرق می‌کند. پس اجرا متفاوت خواهد بود.
شما که در هر سه مدیوم تئاتر و سینما و تلویزیون حضور دارید این روزها به نظرتان پرمخاطب‌ترینش کدام است؟
به نظرم تئاتر. سینما که جز معدود فیلم‌هایی اصلا مخاطب ندارد. اما طی این سال‌ها همه تئاترهای ایرانشهر و تئاترهای خوب تئاتر شهر پر مخاطب بوده است. به نظرم مردم کم کم ارزش تئاتر را درک کرده‌اند.
اما در عین حال باید بگویم که تبلیغ مشکل اصلی تئاتر است. شما ببینید یک نمایش نهایتا بتواند ۱۵ هزار تماشاگر داشته باشد. برای دست پیدا کردن به این مخاطب تبلیغات محیطی مناسب خیلی اثر ساز است. ما هم برای این نمایش گرچه دیر شروع کردیم اما سعی کردیم کاری کنیم که از همان هفته اول پر مخاطب باشد.
به‌عنوان بازیگر هیچ وقت موقع حضور در تئاتر به جنبه اقتصادی قضیه فکر می‌کنید؟
من اهل دروغ گفتن نیستم. پس باید بگویم بستگی دارد که چند درصد قرار است به طور طبیعی مخاطب آن باشد. وقتی نمایشی در سالن اصلی اجرا می‌شود طبیعتا بخشی از آن را من بازیگر می‌آورم و تعداد مخاطب هم بیشتر خواهد بود پس حق طبیعی‌ام است که به آن فکر کنم. اما تا هفته آخر بحثی درباره پول نکرده بودم. به هر حال برایم مهم بود که بعد از چهار سال می‌توانم با یک کار متفاوت و خوب انرژی نهفته در خودم را تخلیه کنم. اما بازیگری در تئاتر بیشتر از اینکه جنبه مادی داشته باشد واقعا عشق است.
ارسال نظر